سرویس ورزش جوان آنلاین: لیگ برتر بیستم به نیمه راه رسیده و باز هم اتفاقات حاشیه‌ای فوتبال ایران پررنگ‌تر از متن آن بوده است. این فصل از رقابت‌ها به خاطر شرایطی که کرونا به کشور تحمیل کرده با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و بدون حضور تماشاگران آغاز شد و قطعاً تا پایان فصل نیز خبری از ورود هواداران به ورزشگاه‌ها نخواهد بود. در حالی که تیم‌ها با استفاده از تکنولوژی صدای تشویق هواداران را پخش می‌کنند، اما این تشویق‌های مصنوعی هیچ تأثیری در کیفیت بازی‌ها و هیجان رقابت‌ها نداشته است.
امان از داوری
هیچ تیمی نیست که اعضای آن در طول نیم‌فصل اول حداقل چند بار از داوری‌ها و سوت‌های اشتباه گلایه نکرده باشند. قضاوت داوران لیگ بیستم آن‌قدر عیب و ایراد و اشکال داشت که باید حق را به مربیان و تیم‌های متضرر داد. تصمیمات گرفته شده در نتایج بازی‌ها تأثیرگذار بوده و از این حیث باشگاه‌ها بار‌ها به کمیته داوران و فدراسیون نامه اعتراضی نوشتند ولی دریغ از کوچک‌ترین تغییر مثبت! متأسفانه در این فصل آقایان در فدراسیون برای پیشبرد اهداف انتخاباتی خود و راضی نگه داشتن هیئت‌های استانی به تعداد زیادی از داوران و کمک‌داوران بی‌تجربه فرصت قضاوت در لیگ برتر را دادند تا تجربه‌اندوزی آن‌ها به قیمت متضرر شدن تیم‌ها و همچنین بروز حواشی جدی تمام شود. این در حالی است که برخی اهالی فوتبال خواهان استفاده از VAR در لیگ شده‌اند ولی نداشتن امکانات لازم فعلاً اجازه محقق شدن این خواسته را نمی‌دهد. البته یکی، دو داور به یکی، دو اشتباه خود اعتراف و بابت آن عذرخواهی کردند ولی این مسئله تغییری در اصل ماجرا ایجاد نمی‌کند.
سقوط آزاد مدعیان
در بین مدعیانی که برای قرار گرفتن در کورس قهرمانی تلاش می‌کردند دو تیم در این مسیر پرنوسان ظاهر شدند و روند نزولی در کسب نتیجه به شدت به ضررشان تمام شد. صنعت نفت آبادان که تا همین چند هفته پیش در یک‌قدمی صدرنشینی قرار داشت نیم‌فصل را با ایستادن در رده پنجم به پایان رساند. تیم سیروس پورموسوی از هفته دوازدهم به بعد دیگر نتوانست در جمع بالانشینان باقی بماند؛ شکست مقابل سپاهان، دو تساوی متوالی برابر مس و فولاد و در آخر باخت به ماشین‌سازی باعث شد نفتی‌ها به جای صدرنشینی و حضور در کورس قهرمانی با عنوان پنجمی به تعطیلات بروند. تیم آبادانی در نیم‌فصل دوم هم کار سختی خواهد داشت چراکه فاصله امتیازی بین رده پنجم تا نهم جدول تنها یک امتیاز است. گل‌گهر سیرجان هم چنین وضعیتی را تجربه کرد؛ تیم امیر قلعه‌نویی برای شروع فصل بازیکنان گران‌قیمت استخدام کرد و به خاطر قرارداد‌های میلیاردی بسته شده به آن‌ها لقب نجومی دادند. گل‌گهر چند هفته ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت ولی با جدی شدن مسابقات کارشان گره خورد و سقوط در جدول را تجربه کردند. شاید اگر سایپا و نساجی را در هفته‌های آخر شکست نداده بودند رده ششم لیگ را نیز به دست نمی‌آوردند.
تازه‌وارد‌های موفق
آلومینیوم اراک و مس رفسنجان دو تیم تازه‌وارد این فصل هستند که بعد از صعود به لیگ برتر عملکرد خوبی داشته‌اند. اراکی‌ها با هدایت رسول خطیبی جواز صعود گرفتند و بعد از چهار هفته ناکامی با کسب برد پرگل ۴- یک مقابل ماشین‌سازی اولین ۳ امتیاز فصل را دشت کردند. تیم خطیبی اگرچه مغلوب استقلال شد ولی با تحمیل شکست ۲- یک به پرسپولیس شگفتی بزرگی خلق کرد. آلومینیومی‌ها فعلاً در رده هفتم قرار گرفته‌اند و در صورت ادامه روند رو به رشد می‌توانند به رده‌های بالاتر هم فکر کنند. مس رفسنجان بعد از ۱۵ سال به لیگ برتر صعود کرد؛ شاگردان ربیعی اگرچه در پنج هفته ابتدایی روز‌های تلخی را پشت سر گذاشتند ولی با گذشتن از سد نفت مسجدسلیمان و نساجی راه خود را پیدا کردند. چهار پیروزی و یک تساوی در هفته‌های آخر نیم‌فصل اول مسی‌ها را در رده نهم جدول جای داد.
بازگشت سپاهان و پرسپولیس
محرم نویدکیا با پذیرفتن سرمربیگری سپاهان به آرزوی دیرینه خود رسید. طلایی‌پوشان که همواره یکی از مدعیان قهرمانی محسوب می‌شوند امسال قدرت‌نمایی در لیگ را دیر آغاز کردند؛ باخت به گل‌گهر شروع خوبی برای سپاهان نبود، اما نویدکیا در این مدت سعی کرد آرامش را به تیم تزریق کند و به دور از هر نوع حاشیه‌سازی نماینده اصفهان را در بین تیم‌های بالانشین حفظ کند. اوج هنرنمایی‌های او در هفته‌های پایانی بود تا جایی که سپاهان با گذشتن از سد استقلال صدرنشین نیم‌فصل شد (قبل از دیدار گل‌گهر - پرسپولیس). از طرفی پرسپولیس نیز بعد از ضعف در نتیجه‌گیری و شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا به روز‌های خوبش بازگشت. تیم یحیی گل‌محمدی آهسته آهسته رقبا را پشت سر گذاشت و باز هم مدعی اول قهرمانی لقب گرفت.
اوضاع ناآرام استقلال
حضور محمود فکری روی نیمکت استقلال از همان آغاز فصل انتقاد‌هایی را به همراه داشت. با این حال آبی‌ها هفته‌های زیادی را صدرنشین لیگ بودند ولی در نهایت نتوانستند جایگاه‌شان را حفظ کنند. در این بین عصبانیت بیش از حد سرمربی و اعتراض‌های او به زمین و زمان حواشی زیادی برای استقلال به وجود آورد و مصاحبه‌های انتقادی بازیکنان را نیز باید به این حواشی اضافه کرد. باخت به سپاهان و برد پرسپولیس، استقلال را به رده سوم تبعید کرد تا شایعه برکناری فکری نیز به گوش برسد. هرچند که فعلاً خبری از اخراج سرمربی نیست ولی باید دید باشگاه تا چه زمانی در برابر نتایج ضعیف تیم و اعتراض هواداران مقاومت خواهد کرد.
اخراجی‌ها
امسال هم نیمکت برخی تیم‌ها برای مربیان‌شان خوش‌یمن نبود و باشگاه با برکناری زودهنگام کادرفنی به تیم شوک وارد کرد. عملکرد ضعیف ذوب‌آهن موجب شد تا مدیران این باشگاه حکم اخراج رحمان رضایی را امضا کنند. سبزپوشان اصفهان در مدت زمان حضور رضایی از ۱۰ بازی سه شکست و هفت تساوی کسب کرده بودند. برکناری رضایی قبل از بازی با سایپا اتفاق افتاد و تا انتخاب مجتبی حسینی به عنوان سرمربی جدید ذوبی‌ها سه باخت دیگر هم متحمل شدند. علیرضا منصوریان هم دقیقاً مثل رحمان رضایی به دلیل کسب نتایج ضعیف خیلی زود از تراکتورسازی اخراج شد. او که در مدت زمان حضورش در تبریز فقط یک بار طعم برد را چشید جایش را به مسعود شجاعی داد تا شجاعی به عنوان بازیکن- مربی کارش را در تراکتور ادامه دهد. نساجی هم از دیگر تیم‌هایی بود که بعد از ۹ هفته وحید فاضلی سرمربی‌اش را برکنار کرد. مجید جلالی جانشین او شد ولی آمدن جلالی هم دوای درد نساجی نبود و این تیم با شش باخت پی در پی به رده پانزدهم سقوط کرد.
