جوان آنلاین: محمد رستم‌پور در کانال تلگرامی «اثر» از تأثیرگذاری نسل z، اسمی مصطلح برای نوجوانان نسل اینترنت و نت، در انتخابات امریکا و احتمال تأثیرگذاری این نسل در انتخابات ایران نوشت. خلاصه‌ای از یادداشت او را می‌خوانید: براساس گزارش مرکز اطلاعات و پژوهش سرکل که روی سبک زندگی، تعامل مدنی و تمایلات فکری جوانان ایالات متحده کار می‌کند، ۵۰ تا ۵۵ درصد جمعیت جوان امریکا در انتخابات ۲۰۲۰ شرکت کردند و درصد بالایی از آنان نیز به جو بایدن رأی دادند. در‌حالی‌که این رقم در انتخابات ۲۰۱۶، بین ۴۲ تا ۴۴ درصد بود.
وب‌سایت تحلیلی ووکس (vox) در گزارشی مستند به پیمایش مرکز سرکل می‌نویسد جوان‌ها احساس کردند قدرتمندند. براساس تحلیل نیویورک‌تایمز، روی‌هم‌رفته ۶۲ درصد از جمعیت جوان امریکایی به بایدن رأی دادند. گزارش ووکس می‌افزاید جوانان در ابتدای تبلیغات انتخاباتی غایب بودند، اما با صحبت بایدن از موضوعاتی مانند تغییرات محیط‌زیست و نژادپرستی اندک‌اندک آنان نیز به کمپین‌های انتخاباتی روی آوردند.
اندیشکده کارنگی نیز در گزارشی به شکل‌گیری یک نسل نوجوان سیاسی در امریکا و ترجیحات آنان پرداخته است. از نظر این اندیشکده این نسل به دنبال بازتعریف منافع امریکا در جهانی در حال تغییرند و انگیزه‌های بسیار متفاوتی نسبت به نسل کنونی حکمرانان امریکا دارند. زومر‌ها یا نسل Z در امریکا همزمان با حمله به برج‌های دوقلو به دنیا آمده و در ذهن خاطره‌ای از جنگ سرد و رقابت‌های سیاسی چالشی امریکا با رقبایش ندارد. در نتیجه طبیعی است که این نسل برای حقوق بشر و تغییرات محیط زیستی نگران باشد.
از این روست که نیمی از نسل Z تصریح می‌کنند ایالات متحده باید مقابله با تهدیدات زیستی را در اولویت قرار دهد و تنها ۱۲درصد معتقدند چین تهدیدی برای امریکا به شمار می‌آید. کمتر از نیمی از آنان رهبری امریکا در جهان را باور دارند و کمتر از یک سوم آنان اسرائیل را به عنوان یک دوست قبول دارند. از هر ۱۰ زومر، هفت نفر معتقدند جنگ‌های امریکا در خاورمیانه اتلاف زمان و پول بود و هیچ تأثیری روی ایمن‌تر شدن امریکایی‌ها در خانه نداشت، اما در مقابل هشت نفر از ۱۰ نفر تأکید دارند ارتقای دموکراسی و حقوق بشر باید در اولویت سیاست خارجی امریکا باشد.
نسل z، در دنیای ارتباطات به دنیا آمده‌اند و از زمانی که چشم باز کرده‌اند، با مفاهیمی مانند شبکه‌های اجتماعی و تکثر فرهنگی روبه‌رو بوده‌اند. زومر‌ها در حال تصاحب دنیا هستند، چیزی حدود ۳۲ درصد جمعیت دنیا و البته ۴۱ درصد نیروی کار دنیا.
براساس داده‌های سازمان ثبت احوال، جمعیت ۱۸ تا ۲۹ ساله‌های ایران صرف نظر از مرگ و میر‌های احتمالی به ۱۵ میلیون و ۱۰۲ هزار و ۵۲۰ نفر می‌رسد و دهه هشتادی‌های ایران یعنی متولدین ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱، ۶ میلیون و ۸۶۸ هزار و ۳۰۳ نفرند. دهه هشتادی‌های ایران در مورد اولویت‌های سیاست خارجی ایران چگونه فکر می‌کنند و برای آنان چه مسائل و موضوعاتی مهم است؟ اشتغال برای آنان مهم‌تر است یا اینستاگرام؟ آیا آنان همچون هم‌سن و سالانشان در امریکا رئیس‌جمهور بعدی ایران را انتخاب می‌کنند؟ آنان به سه دلیل به یک طبقه اثرگذار در ایران تبدیل شده‌اند: اولاً جمعیت بالایی دارند. نباید از یاد برد که تفاوت رأی‌دهندگان دو کاندیدای اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۹۶، اندکی کمتر از ۸ میلیون بود. ثانیاً در دنیایی که گروه‌های مرجع اجتماعی اعتبار خود را از دست داده‌اند، آنان به دلیل نوگرایی و دیدگاه‌های ساختارشکنانه‌ای که دارند، روی والدین و دیگر گروه‌های سنی تأثیر دارند و ثالثاً به دلیل کنش رسانه‌ای و سواد تعامل در شبکه‌های اجتماعی، توان راه‌اندازی عملیات‌های روانی حجیم را دارا هستند.
