سرویس اقتصاد جوان آنلاین: به گزارش فارس، رستم قاسمی وزیر سابق نفت در یک مصاحبه تفصیلی، به بیان برخی ناگفته‌ها پرداخته که در نوع خود جالب است. وی با اشاره به روز‌هایی که دولت امریکا تحریم‌ها علیه ایران را اجرایی کرد، اظهار داشت: اوباما گفته بود ما تحریم‌های فلج‌کننده را علیه ایران اعمال کردیم. واقعاً گزارش‌های مراکز تحقیقاتی و اندیشکده‌های اقتصادی امریکا بر این موضوع دلالت داشت که اگر نفت و بانک مرکزی ایران تحریم شود، حتماً اقتصاد ایران فلج خواهد شد. به همین دلیل اوباما از کلمه «تحریم‌های فلج‌کننده» استفاده کرده بود.
وی ادامه داد: وقتی تحریم‌های امریکا اعمال شد ما نگران بودیم، زیرا تاکنون چنین تحریم‌های همه‌جانبه‌ای هم علیه بانک مرکزی و هم علیه فروش نفت یک کشور اعمال نشده بود و در نتیجه ما هم هیچ تجربه‌ای برای مواجهه با این تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده نداشتیم. امریکایی‌ها بانک مرکزی ایران را تحریم کردند و بستر جابه‌جایی پول ایران مسدود شد. هنوز هم ۸۵درصد معاملات کشور‌های دنیا با دلار و از کانال سوئیفت انجام می‌شود. این کانال مالی در اختیار و تحت نظارت امریکایی‌هاست.
وی با بیان اینکه ایران در آن زمان واردکننده بنزین بود، گفت: فروش بنزین به ایران نیز تحریم شده بود. در آن روز‌ها ذخایر استراتژیک بنزین کشور گاهی به سه تا پنج روز می‌رسید. فراز و نشیب‌های ناشی از تحریم‌ها، کشور را با مشکلاتی مواجه کرد که تا پیش از آن تجربه‌ای برای مقابله با آن‌ها را نداشتیم. اصلاً دنیا تا به آن دوران با چنین تحریمی مواجه نشده بود، اما خیلی طول نکشید که ما روی موج تحریم سوار شدیم و بسیاری از کار‌هایی که تا آن روز خودمان هم فکر نمی‌کردیم و شاید امریکایی‌ها هم هرگز فکر نمی‌کردند را در دستور کار قرار داده و با موفقیت به سرانجام رساندیم که بسیاری از آن‌ها اصلاً قابل بازگو کردن نیستند. در سال‌های ۹۰-۹۱ که ایران به طور همزمان تحت تحریم‌های سازمان ملل و اروپا و امریکا بود، با تعاملات و مذاکراتی که با کشور‌های مختلف انجام دادیم توانستیم ۱۵۸ میلیارد دلار نفت بفروشیم؛ یعنی بالاترین رقم فروش نفت در تاریخ صد ساله ایران.
وی ادامه داد: در آن دوران بنده قراردادی با یکی از کشور‌های بزرگ دنیا بستم که این قرارداد در بانک مرکزی موجود است. در این راستا با شرکتی که شاید تا قبل از تحریم روزانه ۱۰هزار بشکه نفت از ما می‌خرید، شرط‌کردم روزی ۲۰۰ هزار بشکه نفت به شما می‌دهیم، به شرط اینکه پولش را در بانک واریز نکنید. خریدار نفت گفت: این اولین بار است که چنین جمله‌ای را می‌شنوم که نفت را بگیر، ولی پولش را در بانک نریز و پیش خودت نگه‌دار. این کار ریسک خیلی بالایی داشت، ولی بنده ۲/۷ میلیارد دلار به آن شرکت نفت دادم و برای دریافت پول نفت به سه روش با آن شرکت کار می‌کردم. روش اول این بود که با آن شرکت شرط کردم که اگر مابه‌ازای پول نفت از کشور خودت نیازمندی‌های ما را خریداری و ارسال کنی، ۵/۰ درصد به عنوان حق‌العمل به تو پرداخت می‌کنم. روش دوم این بود که گاهی اوقات خودمان کالای موردنیاز کشور را از طریق مذاکره با شرکت‌های اروپایی یا کشور‌های دیگر تأمین می‌کردیم و به آن شرکت می‌گفتم که ما با فلان شرکت اروپایی قرارداد بستیم و شما پول را از حساب خودت به حساب آن شرکت واریز کن و بابت این کار هم درصدی به شرکت خریدار نفت ایران می‌دادیم.
وی اضافه کرد: در دوران تحریم برخی شرکت‌ها اصلاً حاضر به مذاکره با ایران هم نبودند، پس در روش سوم ما به شرکتی که نفت ایران را خریده بود، می‌گفتیم بعضی از کالا‌هایی که به هر دلیلی به ما نمی‌فروشند و ما نمی‌توانستیم بابت آن‌ها مذاکره کنیم، شما خودت برو مذاکره کن و بخر و آن کالا را به کشور خودتان یا کشوری که ما می‌گوییم حمل کن تا ما از آنجا آن کالا را دریافت کنیم. بنابراین ما برای مقابله با تحریم از روش تهاتر با شرکت‌ها و کشور‌های مختلف استفاده می‌کردیم و بدین صورت هم بیشترین میزان فروش نفت را رقم زدیم و هم نیاز‌های کشور را تأمین‌کردیم. وقتی دشمن ما را تحریم بانکی می‌کند، عاقلانه‌ترین کار این است که ما تا آرام شدن شرایط، استفاده از سیستم بانکی را کنار بگذاریم و با استفاده از تهاتر، تحریم‌ها را دور بزنیم. این روش هم اکنون نیز کارایی لازم را دارد و ایران در بخش‌هایی در حال اجرای این روش است.
