سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: استقبال باشکوه مردم ایران از حضرت امام در روز ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۷، بازتاب زیادی در رسانههای جهان داشت. این استقبال در کنار حضور پرشور مردم، از یک واقعه تاریخی حکایت میکرد؛ ایران که یکی از اصلیترین متحدین امریکا و غرب در خاورمیانه به شمار میرفت، در شرف یک انقلاب بزرگ و تأثیرگذار بود. انقلابی که میرفت چهره منطقه و بلکه جهان را تغییر بدهد. به مناسبت ۱۲ بهمنماه، مروری بر اخبار رسانههای خارجی در این روز میاندازیم.
۶ میلیون نفر
بسیاری از رسانههای جهان در توصیف روز ۱۲ بهمن ماه، سعی کردند به تخمین تعداد نفرات شرکتکننده در این استقبال تاریخی بپردازند و اغلب از اصطلاح «بزرگترین استقبال قرن» استفاده میکردند. بر همین اساس خبرگزاری یونایتدپرس تعداد مردم استقبالکننده در طول مسیر فرودگاه تا بهشت زهرا را ۵/۴ میلیون نفر تخمین زده بود. رادیو کلن تعداد جمعیت را ۵ تا ۶ میلیون نفر گزارش کرده و رادیو لندن اگرچه از این واقعه بهعنوان بزرگترین مراسم استقبال مردم ایران یاد کرده بود، اما در خبر خود از حدود دو میلیون نفر صحبت کرده بود. البته همین رادیو کمی بعد مجبور به اعتراف شد و تعداد شرکتکنندگان در مراسم استقبال از امام را چیزی در حدود ۶ میلیون نفر ذکر کرد.
مدیریت مردمی
نکتهای که بسیاری از خبرگزاریها و روزنامههای بینالمللی روی آن تأکید داشتند، این بود که در این استقبال بینظیر، خود مردم مسئولیت نظم را برعهده داشتند و خبری از نیروهای نظامی یا انتظامی نبود. یکی از روزنامههای غربی در همین خصوص نوشته بود: «مردم ایران با رشد اجتماعی و بلوغ سیاسی خودشان توانستند بزرگترین استقبال قرن را خودشان مدیریت کنند. به گفته نمایندگان رسانههای خارجی، در هر استقبال مشابهی با وجود هزاران پلیس، دهها نفر در زیر دست و پا تلف میشدند، درحالیکه در استقبال چند میلیونی پنجشنبه تهران (۱۲ بهمن ماه) کسی کشته نشد.»
نگرانی دشمنان
با تشریففرمایی حضرت امام، هر دولت یا کشوری به فراخور حال خود به این اتفاق تاریخی واکنش نشان داد. رژیمصهیونیستی که از ابتدای شروع نهضت حضرت امام (ره) به ماهیت اسلامی و انقلابی این حرکت پی برده بود، به خوبی میدانست که آمدن خمینی کبیر یعنی از دست دادن موقعیتی که او در ایران داشت. بر همین اساس خبرگزاری رویترز در آستانه ورود امام از قول یک مقام رژیمصهیونیستی گفته بود: «اسرائیل از هماکنون خود را برای چشم پوشیدن از ایران بهعنوان تأمینکننده نفت و خریدار کالا و خدمات، آماده کرده است»
این خبرگزاری افزوده بود: «حالا این خطر واقعی وجود دارد که خاورمیانه و قسمت مهمی از آفریقا با جنبش مذهبی پان اسلامیتها دچار بیثباتی گردد. از هماکنون نشانههایی از افزایش احساسات مذهبی پان اسلامیتی در میان ۵۰۰ هزار عرب ساکن اسرائیل و میلیونها عرب ساکن نواحی اشغالی به وجود آمده است. این دیگر یک موضع ضداسرائیلی با تکیه بر سازمان آزادیبخش فلسطین نیست. هماکنون عده بیشتری از اعراب - اعم از پیر و جوان - به لباس سنتی خود روی میآورند و برای مشورت و راهنمایی پیش رهبران مذهبی میروند. این حادثه کاملاً نوینی است که فقط میتوان آن را به حوادث ایران نسبت داد.»
انور سادات، رئیسجمهور مصر که دوست نزدیک شاه و اولین میزبان او پس از گریز از ایران بود، نیز نتوانست نگرانی خودش را از تأثیرات انقلاب ایران مخفی نگه دارد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، بازگشت امام به ایران، سادات را سخت به وحشت انداخته بود. وی در یک جلسه سری به شدت با سیاسی کردن اسلام در مصر مخالفت کرده و گفته بود: «من با دخالت مذهب در سیاست مخالفم.» به شکل کلی، رسانههای منطقهای و فرامنطقهای در روز ۱۲ بهمنماه ۱۳۵۷، علاوه بر اعتراف به حضور میلیونی و گسترده مردم، هر کدام از زاویه دید خود خواسته بودند تا به تحلیل این واقعه تاریخی بپردازند. همه میدانستند که انفجاری در راه است. قرار بود جبهه استضعاف از پس قرنها تحقیر و تو سری خوردن، زیر پرچم اسلامخواهی خمینی کبیر جمع شوند و قدرت خود را به رخ استکبار جهانی بکشانند.