سرویس سیاست جوان آنلاین: ایران حق عضویت خود به سازمان ملل متحد را پرداخت نکرده و این سازمان هم حق رأی ایران را به حالت تعلیق درآورده است. این خلاصه خبری است که چند روز است در رسانهها میچرخد و خبرگزاریهای ضدایرانی جهان روی آن مانور میدهند. آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد در هفته جاری به مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد جمهوری اسلامی ایران و هشت کشور دیگر سهم خود را در بودجه این سازمان پرداخت نکردهاند که حق رأی آنها را به خطر میاندازد. در نگاه مخاطب شاید ایران بدهکاری فقیر و بیمسئولیت به نظر برسد، در واقع امر، اما مشکل این است که اعضایی از همان ملل متحد، ایران را تحریم کردهاند و به ایران اجازه انجام نقل و انتقالات بانکی را نمیدهند. از سویی سازمان ملل متحد باید این قدرت را داشته باشد که فراتر از مخاصمات میان کشورها بایستد و حق خود را دریافت کند، اما حتی سازمان ملل هم منتظر تأیید ایالات متحده امریکاست و شأنیت و اعتبار خود را زیر سؤال میبرد.
نگاه ایرانیان به سازمانهای بینالمللی مثبت نیست؛ چه آنکه بارها دیدهاند که نهادهای بینالمللی از احقاق حق ملتها ناتوان بودهاند یا آنکه مغرضانه در سمت دولت ظالم ایستادهاند. سازمان ملل متحد هم اکنون با این حرکت، ملت ایران را بیاعتبار نمیکند، بلکه اعتبار خود را بیش از پیش زایل میکند که حتی از ایجاد یک کانال امن مالی میان خود و یک کشور عضو به دلیل تحریم امریکا ناتوان است. در واقع تعلیق حق رأی ایران، تعلیق اندک اعتبار باقی مانده سازمان ملل متحد است.
سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد هم چند روز پیش اعلام کرد برای ما بسیار روشن است که ایران کوشید تا راهی برای پرداخت بودجه سازمان ملل متحد بیابد، که ناشی از پیامدهای مشخص مشکلات انتقال (پول) است. ما با آنها تبادل نظر داشته و داریم و به طور کامل تمایل خوب مقامات ایران برای حل این مشکل را میدانیم همانگونه که ما به دنبال حل آن هستیم.
وی تصریح کرد: مسئله دوم این است که ما موظف هستیم که به مجمع عمومی لیست کشورهایی که مبلغ مشخص را نپرداختهاند، اعلام کنیم. نامه ارسالی به مجمع عمومی، یک نامه معمولی برای روند اداری است و منعکسکننده تلاشهایی نیست که انجام شده است.
سازمان ملل حق عضویت ایران را از داراییهای خارج از کشور، برداشت کند
عباس مقتدایی، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس در گفتگو با خانه ملت، با اشاره به تعلیق حق رأی ایران از سوی سازمان ملل به دلیل عدم پرداخت بدهی گفت: ایالات متحده مانع پرداخت این حق عضویت به سازمان ملل شده و این در حالی است که امریکا از بدهکارترین کشورها در عرصه تجارت بینالمللی است.
نماینده مردم اصفهان در مجلس، در ادامه بدهکاری برخی کشورها به سازمان ملل را پدیده جدیدی ندانست و افزود: اینکه جمهوری اسلامی نتوانسته بخشی از بدهی خود به این سازمان را پرداخت کند به دلیل محدودیتهای تجاری و مالی است که برخی کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله انگلستان، فرانسه و ایالات متحده امریکا ایجاد کردهاند.
وی در ادامه با بیان اینکه جمهوری اسلامی تاکنون حق عضویت سازمان ملل و زیرمجموعههای اقتصادی و اجتماعی آن همچون یونسکو، فائو و ... را در طول سالیان و به صورت مستمر پرداخت کرده است، عنوان کرد: تاکنون هیچ وقفهای در این جهت ایجاد نشده بنابراین این موضوع به عنوان شرایط اضطرار تلقی شده و سازمان ملل متحد و دبیرکل آن باید به این نکته توجه داشته باشند.
مقتدایی درباره راه حل این موضوع تصریح کرد: مسئله با مذاکرات فیمابین و عزم و اراده سازمان ملل قابل حل است و از آنجایی که ایران منابع مالی متعددی در خارج از کشور دارد، سازمان ملل باید تلاش کند ما به این منابع دسترسی پیدا کنیم تا حقوقمان پایمال نشود و امکان تسویه حساب با ساختارهای مالی سازمان ملل متحد فراهم شود.
نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی بر اساس حقوق بینالمللی به این موضوع ورود پیدا میکند و سازمان ملل نیز طبق آییننامههای موجود باید با فهم عمیق از این موضوع، ایران را تحت فشار قرار ندهد.
امریکا بهدنبال تعلیق عضویت ایران در سازمان ملل است
یعقوب رضازاده عضو هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی مجلس در گفتگو با خانه ملت، در واکنش به تعلیق حق رأی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل به دلیل عدم پرداخت حق عضویت ۱۶ میلیون دلاری، گفت: یکی از سیاستهای غلط امریکا، کارشکنیها و خباثتهایی است که مقابل آزادیخواهی و حقوق ملت ایران داشته و هیچگاه تمام نمیشود.
نماینده مردم سلماس در مجلس شورای اسلامی در ادامه ایجاد محدودیت برای پرداخت حق عضویت سازمان ملل را یکی از خباثتهای امریکا در قبال ایران دانست و افزود: آنها بعد از تهاجم نظامی، فرهنگی و تحریم اقتصادی، تلاش دارند با بلوکه کردن داراییهای ایران و ایجاد محدودیت برای فروش محصولات نفتی به ترکیه، چین، کرهشمالی و جنوبی و سایر کشورها، ما را تحت فشار قرار دهند.
وی با بیان اینکه واشنگتن به دنبال قطع عضویت ایران در سازمان ملل است، عنوان کرد: این در حالی است که در قضیه لغو تحریمهای تسلیحاتی دیدیم که به جز کشوری کوچک، سایر کشورها به خواسته امریکا رأی منفی دادند.
رضازاده ادامه داد: قطعاً تمام کشورها میدانند خاورمیانه یک منطقه حساس و استراتژیک برای تمام دنیا بوده و ایران بزرگترین و حساسترین کشوری است که ثبات و امنیت منطقه را تأمین میکند.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم با بیان اینکه شیطنت امریکا برای تحت فشار قرار دادن ایران در سازمان ملل به نتیجه نمیرسد، اظهار داشت: مذاکره لازم برای استفاده از داراییهای بلوکه شده در کرهجنوبی جهت پرداخت حق عضویت ایران در سازمان ملل باید توسط بخش اقتصادی وزارت امور خارجه صورت گیرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در پایان خاطرنشان کرد: دستگاه دیپلماسی این امکان را دارد تا برای بازپسگیری حق رأی کشورمان در سازمان ملل اقدام صورت دهد.
توضیحات وزارت خارجه
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان هم گفته: «نماینده دبیرکل سازمان ملل اعلام کرد پول ایران در کرهجنوبی آماده است، اما حتی سازمان ملل نیز نتوانسته این وجوه را به نیویورک منتقل کند تا حق عضویت ایران را دریافت کند.»
سعید خطیبزاده سخنگوی وزارت خارجه هم در پاسخ به پرسش خبرنگاران در خصوص انتشار خبری در ارتباط با پرداخت حق عضویت کشورمان در سازمان ملل متحد گفته: جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر علیرغم محدودیتهای ناشی از تحریمهای یکجانبه ایالات متحده، همواره با استفاده از معدود کانالهای انتقال مالی، حق عضویت خود به سازمان ملل را پرداخته و در سال جاری نیز با توجه به مسدود شدن کانالهای انتقال منابع مالی توسط امریکا، از مدتها پیش با خزانهداری سازمان ملل در مورد معرفی یک کانال امن توسط سازمان مذکور در حال مذاکره بوده است.
وی افزود: آخرین پیشنهاد کشورمان در این خصوص تأدیه این بدهی از طریق استفاده از منابع مسدود شده در کرهجنوبی توسط سازمان ملل با مجوز بانک مرکزی بوده است که توسط دبیرخانه سازمان ملل در حال مذاکره و هماهنگیهای لازم است.
سخنگوی وزارت خارجه در پایان یادآور شد: جمهوری اسلامی ایران اصرار دارد که به خاطر تعدیات قبلی امریکا به داراییهای بینالمللی ایران، سازمان ملل برای انتقال حق عضویت کشورمان از طریق «بانک واسطه» امریکایی استفاده نکرده یا این سازمان امنیت مسیر انتقال را تضمین کند.