خبر پایان گرفتن بحران سه ساله ائتلاف چهارگانه از کشورهای عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر و بحرین با قطر روز جمعه پنجم دسامبر و با بیانیه وزیر خارجه کویت احمد الناصر المحمد الصباح منتشر شد و واکنش بعدی وزیر خارجه سعودی فیصل بن فرحان آل سعود و تقدیر و تشکر او از تلاشهای دولت کویت برای «نزدیک کردن دیدگاهها درباره بحران خلیج» تأییدی بر این خبر بود. با این حال، شک و تردیدها از همان ابتدای کار بر سر زبانها بود، هر چند روزنامه کویتی الرأی دو روز بعد از بیانیه المحمد الصباح نشست آینده سران شورای همکاری خلیج فارس در بحرین را نشست آشتی نامگذاری کرد، اما به نظر میرسد این نامگذاری کمی عجولانه بوده و معلوم نیست که آشتی به چه نحو محقق میشود و طرفهای بحران چگونه حاضر خواهند شد تا با قبول آشتی این بحران بینتیجه را به پایان برسانند.
دستکم برخی از واکنشها در این مدت حاکی از این است که آمادگیهای لازم برای رسیدن به آشتی هنوز فراهم نشده است. یکی از این واکنشها از سوی مصر بوده که وزیر خارجه آن سامح شکری دوهفته بعد از بیانیه الصباح گفت: ما از سیاستهای قطر متضرر شدهایم تا به این وسیله رویکرد مردد خود را نسبت به آشتی با قطر بیان کرده باشد. پیام توییتری مشاور پادشاه بحرین خالد بن احمد آلخلیفه نشانه نارضایتی از آشتی با قطر بود که نوشت: «ما به توطئههای آشکار و دروغگوییهای آشکار قطر طی دههها عادت کردهایم.» این لحن تند نشان میداد که حتی نزدیکترین متحد عربستان هم حاضر به آشتی با قطر و پایان دادن به بحران سهساله نیست، اما باید گفت که مهمترین ناراضی آشتی با قطر امارات و به خصوص ولیعهد ابوظبی محمد بن زاید است، چنان که وبسایت الخلیج الجدید در ۱۶دسامبر از تحریکات ابوظبی برای ایجاد تنش بین بحرین و قطر نوشت با این هدف که مانع هر گونه رسیدن به آشتی با قطر بشود. در واقع، میتوان گفت که محمد بن زاید به عنوان بانی اصلی این بحران حاضر نیست بدون داشتن نتیجهای ملموس از محاصره قطر تن به آشتی با این کشور بدهد و همین نکته نیز مایه نگرانی سعودیها شده است.
به دلیل همین نگرانی است که ولیعهد سعودی محمد بن سلمان از بنزاید خواسته تا جلسه محرمانهای را با او و در شهر نئوم واقع در سواحل دریای سرخ داشتهباشد. به دلیل محرمانه بودن این جلسات چیزی از جزئیات گفتوگوی بین این دو منتشر نشده و رسانهها فقط به این خبر کلی به نقل از منابع آگاه بسنده کردهاند که این دو درباره آشتی با قطر به «توافق اولیه» رسیدهاند. «توافق اولیه» تنها یک توافق مقدماتی است که هنوز اختلافات زیادی باقی مانده و از این جهت، نمیتوان گفت که بن زاید با این جلسه راضی به آشتی با قطر شدهباشد. همانگونه که عریب الرانتاوی در تفسیر هفته پیش خود در الخلیج الجدید نوشته بود؛ سعودیها آماده رفع محاصره قطر هستند، اما امارات آماده چنین اقدامی نیست و حداقل تا زمانی که دوحه ۱۳شرط را برآورده نکند، ابوظبی حاضر به مصالحه نمیشود. ۱۳شرط همان شروطی هستند که ائتلاف چهار گانه سه سال قبل و در ابتدای بحران با قطر مطرح کردهبودند و رفع بحران را منوط به برآورده شدن این ۱۳شرط از سوی دوحه دانسته بودند. به نظر میرسد که سعودیها در مورد این شروط کوتاه آمدهاند یا دستکم حاضر به تعدیل قابل توجهی در آن شروط شدهاند، اما اماراتیها حاضر به انجام این عقبنشینی نشدهاند و حتی نشست محرمانه بن سلمان با ولیعهد ابوظبی هم در این مورد به جایی نرسیدهاست. بنابراین و همچنان که الرانتاوی نوشته بود: «سخن گفتن از پیروزی و پایان بحران در شرایط کنونی اشتباه است»؛ چراکه چهار کشور حاضر در ائتلاف ضد قطری موضع واحد و یکسانی نسبت به بحران و چگونگی آشتی با قطر ندارند و البته قطر نیز آنها را «به یک چشم نمینگرد» و حاضر نیست به یک نحو آشتی را با همه آنها قبول کند.