سرویس سیاسی جوان آنلاین: به فاصله کمتر از هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، جنگ انتخاباتی روحانی با رقبای خود که از سال ۹۲ آغاز شده و تاکنون ادامه دارد و هیچ گاه فروکش نکرده، گویی در حال تشدید شدن است. خاصه آنکه رقبای او اکنون هر کدام سکان هدایت یکی از قوای دیگر را در اختیار دارند و هرگونه ناهماهنگی و عدم همکاری می‌تواند تبعات سنگینی در لایه‌های مختلف کشور در پی داشته باشد.
شرایط حاکم بر کشور با شیوع ویروس کرونا هم نه تنها بر دوری جستن منازعات کلامی نزد سران قوا کمترین تأثیری نگذاشته است، بلکه تشدید هم شده و آنها ترجیح می‌دهند اختلافات خود را به سطح رسانه‌ها و جامعه بکشانند. این مشاجرات گاهی با دخالت و موضع‌گیری علنی سران علیه همدیگر دنبال شده و گاهی نیز مشاوران و مدافعان رسانه‌ای آنها دنبال کرده‌اند.
کرونا یا اختلاف سیاسی؟
موج دوم تخریب‌ها را شاید بتوان به آغاز سفر‌های استانی رئیس مجلس شورای اسلامی پیوند داد. سفری که با هدف «احیای نقش نظارتی مجلس» عنوان شد، اما رسانه‌های همسو با دولت از آن با عنوان «کارناوالی تبلیغاتی»، «قانونگذاری در حاشیه» و «سرپوشی روی ناکارآمدی مجلس و دخالت در امور اجرایی» تفسیر کردند. این سو، اما مدافعان سفر نظارتی رئیس مجلس انتقاد اصلاح‌طلبان از سفر قالیباف به خوزستان را در چارچوب «نق زدن همیشگی» تعبیر کردند و نوشتند: «عصبانیت اصلاح‌طلبان از سفر استانی رئیس‌مجلس به این دلیل است که در برابر افکار عمومی دستشان خالی است؛ به گمان آنها، عملکرد انقلابی مجلس یازدهم میخ دیگری بر تابوت اصلاحات است.»
طی شش ماه گذشته جلسه شورای عالی اقتصادی قوا که فلسفه ایجاد آن تصمیم‌گیری سریع و بدون مقررات اداری دست و پاگیر برای مسائل کلان نظام خصوصاً در حوزه اقتصاد و معیشت مردم بود، جز جلسه چندی پیش که در محضر رهبر معظم انقلاب و به درخواست معظم له برگزار شد، عملاً تعطیل شده است. شورای‌های عالی دیگر نیز به همین سرنوشت دچار شده است. گرچه طی ۹ ماه گذشته، کرونا و پروتکل‌های بهداشتی بهانه تعطیلی این مجامع شده، اما این فقط یک بهانه است و بسیاری از این جلسات می‌توانست با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، نظیر آنچه اکنون در جریان است، برگزار شود.
موج سوم مجادله مشاوران روحانی و قالیباف با بازدید رئیس مجلس از بخش بیماران کرونایی بیمارستان امام خمینی تهران در مهرماه آغاز شد که به لغو جلسه سران سه قوه از سوی روحانی انجامید. مشاوران و نزدیکان رسانه‌ای رئیس جمهور اقدام رئیس مجلس را «ماجراجویی» توصیف و رفتار «غیربهداشتی» قالیباف را تقبیح کردند. محمدسعید احدیان، دستیار سیاسی و رسانه‌ای رئیس مجلس نیز با انتشار فیلمی از سخنان آیت‌الله بهشتی در توئیتر از نزدیکان رئیس جمهور خواست سخنان شهید بهشتی را برای رئیس جمهور پخش کنید، شاید فرجی شد. برگردید به آن دوران که رئیس جمهور در خط مقدم جبهه بود.
رئیس جمهور چند روز بعد در سخنانی که رسانه‌ها آن را واکنش به کنایه دستیار سیاسی رئیس مجلس به وی در پی لغو جلسه سران قوا توصیف کردند، تصریح کرد: «کسی نمی‌تواند برود در مسیل بایستد، در حالی که صدای سیل را هم می‌شنود و بعد بگوید می‌ترسی که وسط رودخانه بایستی؟ من نمی‌ترسم. خب نترس بایست تا آب بیاید و ببردت! یا زلزله دارد تکان می‌دهد می‌گوید می‌ترسی که زیر این سقف بایستی؟ من نمی‌ترسم و می‌ایستم. خب بایست سقف می‌ریزد روی سرت.» همین اظهار نظر کافی بود که قالیباف هم دست به قلم شود و در صفحه رسمی خود در توئیتر با اشاره به بازگشت پیکر‌های چند تن از شهدای خان‌طومان بنویسد: «فداکاری و از خودگذشتگی بلباسی‌ها بود که نگذاشت آب در دل بچه‌های این آب و خاک تکان بخورد. خود را به مسیر سیل انداختند تا کسی را آب نبرد. خداوند به خانواده‌هایشان صبر دهد.»
دامنه این مناقشه البته به جمع مشاوران خلاصه نشد و روحانی در جلسه ۱۶ مهر هیئت دولت گفت: «یک عده گویا کلاً مسئولیت خود را نقد کردن می‌بینند. انگار که خداوند آنان را خلق کرده که نقد کنند. البته نقد کردن خوب است منتها فقط نقد کردن؟ هیچ کاری دیگری نمی‌شود کرد؟ هیچ کمکی نمی‌شود انجام داد؟ لااقل در کنار نقد بگویند که اول خودشان چه کرده‌اند؟ هم‌حزبی‌ها و همفکران خودش چه کرده‌اند؟ این را هم بگویند.»
فرصتی که تهدید ارزیابی شد!
روحانی البته به این اظهار نظر هم اکتفا نکرد و دو هفته بعد در جلسه هیئت دولت با اشاره به برخی حاشیه‌ها گفت: «در این اوضاع ممکن است مواردی پیش بیاید که فرد، جناح، حزب یا رسانه‌ای حرفی بزند و حاشیه ایجاد کند که باید از آن بگذریم و وارد حاشیه نشویم... ما دو دست بیشتر نداریم که با یک دست با تحریم و با یک دست با کرونا مبارزه می‌کنیم؛ بنابراین نباید به جنجال‌ها و حاشیه‌ها اعتنا کنیم. مردم هم شرایط را به خوبی می‌دانند.»، اما این جنجال‌ها و حاشیه‌ها که به زعم رئیس جمهور نباید چندان به آن اعتنا کرد با مصوبه هفته گذشته مجلس شورای اسلامی تحت عنوان اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها که با کاهش برخی تعهدات برجامی همراه بوده است، باعث شد سخنگوی دولت، رئیس دفتر رئیس جمهور، معاون اول و روز پنج‌شنبه شخص رئیس جمهور وارد مرحله دیگری از مناقشه سران دولت و مجلس شد. برخی باز هم به آن برچسب انتخاباتی زدند، برخی گفتند در حدود و اختیارات مجلس نیست و حتی آن را تهدیدی برای روابط دیپلماتیک ارزیابی کردند و بالاخره روحانی آن را عجله برای حل مسائلی دانست که تیم او برای حل آن ۲۰ سال سابقه دارد.
روحانی روز پنج‌شنبه در مراسم آغاز بهره‌برداری از چند پروژه برق‌رسانی در سه استان کشور بدون اشاره به مصوبه مجلس گفت: «من در اینجا می‌خواهم این نکته را بگویم که برادران عزیز و همه آن‌هایی که در بخش‌های مختلف کشور مشغول خدمت هستید، در مجلس، در قوه قضائیه، در نیرو‌های مسلح همه دست به دست هم دهیم، همه در پی ایجاد امید باشیم، همه در پی ایجاد ثبات باشیم. هیچ عجله نکنیم برای اینکه می‌خواهیم مسئله‌ای را حل کنیم. هول نشویم اشکال ندارد اگر دولت موفقیت به دست آورد کاملاً این موفقیت را تقدیم شما می‌کند اصلاً غصه این را نخورید که این دولت مسائل را تمام و حل می‌کند، خیر، شما حل کنید. ما دست همه آن‌هایی را که به ملت و مردم عزیز کمک کنند می‌بوسیم. بگذارید با حوصله، با تأمل، با خردورزی و با دقت، آن‌هایی که تجربه ۲۰ و چند ساله در این امر دارند و می‌دانند باید چه کار کنند و در دیپلماسی موفق بودند و در دیپلماسی امریکا را بار‌ها و بار‌ها در این سه سال در سازمان ملل شکست دادند، با تأنی و با دقت کارمان را انجام دهیم...»
۷ سال انتظار
همین اظهار نظر باعث شد تا محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس در گفت‌وگوی ویژه خبری جمعه شب به مناسبت تشریح فعالیت‌های شش ماهه مجلس یازدهم در توضیح موضع‌گیری‌های اخیر دولت به قانون راهبردی لغو تحریم‌ها گفت: «آقای رئیس جمهور در موضوع ملی، امنیت ملی و منافع ملی کشور باید با مجلس همصدا باشد، آنها گفتند عده‌ای هول شدند در صورتی که اجازه دهند ما کارمان را انجام دهیم، همه مردم هفت سال است که منتظر انجام کاری از جانب دولت هستند و آرزو داریم در هشت ماه باقی مانده از دولت کاری انجام دهند که مردم با خاطره خوش با دولت دوازدهم خداحافظ کنند، ما نیز می‌خواهیم رفع تحریم به دست این دولت اتفاق بیفتد و در مجلس در حوزه اقتصادی نیز خود را برای مقابله با اثرات تحریم‌ها قوی می‌کنیم زیرا اگر قوی نشویم عزتمان لگدمال می‌شود.»
و مردم همچنان در انتظار تحقق وعده‌های بر زمین مانده
این مناقشه هفت ساله در حالی ادامه دارد که برجام آمده بود تا باعث شود هم چرخ سانتریفیوژ‌ها را و هم چرخ کارخانجات را بچرخاند، اما از آن نه نانی حاصل شد و نه آبی. دولت وعده «درآمد‌های سرشار» به ملت داده بود که در پرتو تعامل با دنیا ایجاد خواهد کرد، اما اکنون و پس از هفت سال از آن وعده‌های انتخاباتی، رئیس جمهور در حالی که کمتر از یک سال به عمر دولتش باقی نمانده است همچنان اصرار دارد که در دیپلماسی موفق بوده و تجربه ۲۰ ساله در این موفقیت دارد؛ از این رو هر نقدی را باید به دیوار زد و این چرخه معیوب همچنان ادامه دارد و هیچ نشانه‌ای از توقف آن دیده نمی‌شود. اینکه سیاست‌زدگی در کشور بیداد می‌کند، شاید بتوان ریشه این کژاندیشی‌ها را دعوا‌های سیاسی و انتخاباتی نزد مسئولان و دولتمردان جست‌وجو کرد که هیچ‌گاه از آنان فاصله نگرفته تا به وظایف و مسئولیت‌های اصلی خود برسند.
