سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: داریوش مؤدبیان کارگردان، مدرس و مترجم تئاتر ضمن اشاره به اینکه تولید تلهتئاتر از چند جنبه اهمیت دارد و میتواند به تئاتر صحنهای نیز کمک میکند به مهر میگوید: وقتی به تاریخ تئاتر رجوع میکنیم، میبینیم در زمان توقف تئاتر و به طور مثال در کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ که تئاترها تعطیل شده و میسوزند و گروههای تئاتری از بین میروند، ما با خلئی در تئاتر روبهرو میشویم، اما در سال ۱۳۳۸ شاهد هستیم که به پیشنهاد دکتر فروغ تئاتر تلویزیونی روی کار میآید. آن زمان با امکانات محدودی این طرح شکل میگیرد و تئاترهای تلویزیونی به صورت زنده از تلویزیون پخش میشوند.
مؤلف کتاب «طنزآوران جهان نمایش» تصریح میکند: ابتدا مسئولان ما باید به این فکر باشند که از چه طریقی میتوانند تئاتر را نجات دهند که یکی از این راهها تلویزیون است، اما برای عملی شدن این طرح لازم است که اجماعی تشکیل شود و از سردمداران تئاتر تلویزیونی که در این زمینه تجربه دارند، مشورت بگیرند. مرکز پژوهشهای صدا و سیما دو کتاب از تلهتئاترها و دستاندرکاران تولید این آثار منتشر کرده است که برای فراخواندن افراد باتجربه و کارشناس میتوانند از این کتابها کمک بگیرند. این پیشنهاد باید از طرف مدیران تلویزیون مطرح شود.
کارگردان تلهتئاتر «باجناقها» یادآور میشود: من بیش از ۵۰تئاتر تلویزیونی تنها در دوران پس از انقلاب تولید کردهام و در دوران جنگ با نیت خیر و نگاه مثبتی که از سوی هر دو طرف وجود داشت، کارهایی انجام دادیم که ماندگار شده است و در حال حاضر همین آثار را دوباره پخش میکنند. تلویزیون یکی از راهها و به گمانم راه اصلی برای تولید تئاتر تلویزیونی است و در کوتاهمدت هم جواب میدهد. تلویزیون میتواند با مشورت گرفتن از افراد متخصص یک گروه تولید برای ساخته شدن آثار جذاب و فاخر تولید کند.
مؤدبیان در پایان صحبتهایش میافزاید: ما حتی میتوانیم تولید تئاتر آنلاین برای پخش اینترنتی داشته باشیم که البته آن هم نیازمند یک متولی است. این روزها فرهنگسراها خالی هستند در حالی که میتوان آنها را در اختیار گروههای تئاتری قرار داد تا کارشان را با رعایت پروتکلهای بهداشتی تمرین کنند. برای چنین کاری نیاز به سرمایهگذاری و اسپانسر است که در همه جای دنیا شهرداریها این کار را انجام میدهند.