سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: کله سحر ساعت ۱۰ صبح پاشده اومده برگه به‌دست زل زده به چشم من، میگه کارم رو شما میتونی انجام بدی! یکی نیست بگه عمو کجای کاری، من تو انجام کار خودم موندم، چه برسه به کار تو. بعدشم خدا وکیلی کی ساعت ۱۰ صبح توقع کار داره؟ عزیز من حضرتعالی نشستی خونه ساعت ۹ صبح صبحانه رو با عیال و بچه‌ها زدی بر بدن حالا از من توقع داری اون کله‌پاچه صبحانه‌ای که شما میل کردی را من با کار کردن بسوزانم؟!
اینکه نمی‌شود دوست عزیز، مراجعه‌کننده محترم از خوش‌اخلاقی من سوءاستفاده نکن. من ساعت ۷ صبح قید خانه، خانواده و صبحانه دلچسب در جوار عیال را زدم، آمدم اداره دیگه شما حق نداری صبحانه جمعی با همکار‌ها را از من دریغ کنی. قطعاً هم توقع نداری برای یک کار سلسله‌ای و سخت برای چند ساعت آینده صبحانه من به یک لقمه نان و پنیر ختم شود! یک نیمرو و املت ساده هم که به این راحتی‌ها آماده نمی‌شود. تا گوجه‌ای رنده کنم، صبر کنم آب گوجه کشیده شود، با روغن محلی تفتی بخورد، یک قاشق رب اضافه کنم، ادویه‌ها را بزنم و به تعداد بر و بچ این اتاق و اتاق بغلی و دوتا اتاق اینورتر و آنورتر تخم‌مرغ اضافه کنم حدوداً یک ساعت مشغولم.
هنوز صبحانه از گلویمان پایین نرفته، توقع نداری بنشینم پای این سیستم منقلی زغالی، نامه‌ات را تأیید کنم که! این سیستم همینطوری سه روز در هفته قطع است و وجداناً ربطی به من هم ندارد وگرنه من هیچ چیزی برایم مهم‌تر از انجام کار ارباب رجوع نیست. خب حالا که سیستم نیست و نمی‌توانم کار انجام بدهم، بازی که می‌توانم بکنم. خدا را خوش نمی‌آید نصف همکار‌ها که دورکار شدن نصف بقیه کرونا گرفتن آن یکی تازه زایمان کرده وقت شیر دارد من بیایم این همه کار را تنهایی به دوش بکشم...
ببین عزیزجان من حالا که هنوز سیستم وصل نشده، آقای مدیر هم نیست که نامه‌ات را تأیید کند، پس عجالتاً من تا برم یک تک پا بانک سر خیابان و برگردم، کار بانکی دارم البته امیدوارم تا برگردم سیستم وصل شده باشد.
آخ دیدی حواسم را پرت کردی ساعت ۱۱ جلسه داشتیم، می‌روم وقتی برگشتم امیدوارم سیستم وصل شده باشد. البته گفته باشم بعد از جلسه وقت استراحت و ناهار است، اما خیالت راحت بعد از ناهار در خدمت هستم.
حالا هم که جلسه تمام شده هم سیستم‌ها وصل شده، چرا کسی نمانده که من کارش را انجام بدهم؟!ای بابا حالا که کاری نداریم، اما برای رفتن به خانه زود است، یک کمی این گلدان‌ها را آب بدهم، یک سر بروم اتاق بغلی ببینم آقای کاشانی با ثبت‌نام دانشگاه دخترش چه کرد، خانم اصغری هم یادم رفت بپرسم شوهرش کرونا گرفته بود خوب شده یا نه.ای بابا این همه وقت گذشته هنوز ساعت ۴ عصر است، اگر الان ساعت خروج بزنم که اضافه‌کاری گیرم نمی‌آید. مراجعی هم نیست که کارش را انجام بدهم. نقداً می‌روم چند ساعتی در نمازخانه می‌خوابم تا ساعت ۷ که خیالم از دریافتی حقوقم راحت باشد، بعد هم بهتر است به خانواده برسم، هر چه باشد خانواده خیلی مهم است.
