سرویس بین الملل جوان آنلاین: بحث‌ها درباره سمت و سوی مناسبات چین و امریکا بسیار گسترده است. در حالی که دموکرات‌ها به طور سنتی بر مهار چین از طریق ادغام آن در اقتصاد جهانی تأکید می‌کنند، دولت ترامپ در استراتژی امنیت ملی سال ۲۰۱۷ تأکید می‌کند که ادغام چین در اقتصاد جهانی نتیجه نداده و تلویحاً از لزوم رویارویی امنیتی صحبت می‌کند، رویکردی که ترامپ در دوران ریاست جمهوری خود آن را ادامه داد. هنری کیسینجر در گفتگو با بلومبرگ گفته است: «چنانچه تعدادی مبنا برای عمل سازنده وجود نداشته باشد، جهان به سمت وقوع فاجعه‌ای حرکت می‌کند که قابل مقایسه با جنگ جهانی اول است. فناوری‌های نظامی موجود می‌توانند بحرانی را به وجود آورند که کنترل آن به مراتب سخت‌تر از بحران‌های دوره‌های پیش باشد.» کیسینجر ۹۷ساله هشدار داده: «امریکا و چین اکنون به سرعت به سمت رویارویی حرکت می‌کنند و آن‌ها در حال پیشبرد دیپلماسی خودشان در مسیر رویارویی هستند. خطر اینجاست که ممکن است بحران‌هایی به وقوع بپیوندد که فراتر از لفاظی و در واقع درگیری نظامی واقعی باشند.» کیسینجرکه در ۱۹۷۲ تدارکات سفر ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت امریکا را به چین فراهم کرد، امیدوار است که تهدید مشترک پاندمی کرونا گشایشی برای گفتگو‌های سیاسی میان این دو کشور در زمانی باشد که بایدن در ۲۰ ژانویه روی کار می‌آید. او می‌گوید: «اگر شما می‌توانید به کووید به عنوان یک هشدار نگاه کنید، به این معنا که در عمل هر کشور عمدتاً به طور مستقل با آن برخورد می‌کند، اما راه‌حل طولانی مدت آن باید براساس برخی از مبانی جهانی باشد. باید همانند یک درس با آن برخورد شود.» این وزیر خارجه پیشین امریکا افزود: متد رویارویی و مقابله‌ای ترامپ در مذاکره بیش از آن چیزی است که شما بتوانید به صورت نامحدود اعمال کنید. در اوایل دوره ترامپ، برای او مهم بود که بر نگرانی‌های عمیق امریکایی‌ها در مورد تحول اقتصاد جهانی که متعادل نیست، تأکید کند. فکر می‌کنم آن تأکید مهمی بود، اما از آن به بعد، من یک رویکرد متفاوت‌تر را ترجیح می‌دادم.
به گفته کیسینجر، فرسایش سریع روابط در سال جاری بدین معناست که چین و امریکا به آستانه یک جنگ سرد نزدیک می‌شوند. او گفت: «طرفین باید توافق کنند که هر درگیری دیگری که دارند، یک درگیری نظامی را احیا نخواهند کرد. برای تحقق آن، امریکا و چین باید به صورت مشترک یک سیستم نهادی را از طریق رهبرانی ایجاد کنند که رئیس‌جمهور ما به آن‌ها اعتماد دارد و برخی رهبران چینی که رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ به آن‌ها اعتماد دارد، تا آن‌ها در تماس با هم به نمایندگی از این دو رئیس‌جمهور باقی بمانند.» او افزود: «روابط با چین ممکن است دستور کار سیاست خارجی دولت جو بایدن را پر کند. از او انتظار می‌رود راه‌هایی برای کاهش تنش‌ها در حوزه‌هایی نظیر فناوری ۵جی، توسعه‌طلبی چین در دریای چین جنوبی و زوال خودمختاری هنگ‌کنگ پیدا کند. به گفته کیسینجر، امریکا و چین هرگز با کشور‌هایی به بزرگی تقریباً برابر با کشور دیگر روبه‌رو نشده‌اند. این اولین تجربه است و ما باید از تبدیل شدن آن به درگیری جلوگیری کنیم و با امید آن را به نوعی همکاری سازنده تبدیل کنیم.
دیدگاه‌ها درباره احتمال جنگ بین امریکا و چین، صرفاً به دیدگاه‌های کیسینجر محدود نیست و بحث درباره ماهیت مناسبات آتی امریکا و چین منشأ اختلافات گسترده‌ای در میان دانشگاهیان امریکا است. جان مرشایمر، از مشهور‌ترین نظریه‌پردازان امریکایی روابط بین‌الملل در سال ۲۰۱۶ گفته بود: «من فکر می‌کنم محتمل‌ترین درگیری، درگیری بین ایالات متحده و چین است. علت آن است که در نهایت امر، روسیه تهدید بزرگی برای امریکا نیست.»
ای کاش در ایران هم چشم انداز ۱۴۰۴ که سالها پیش در ایران ابداع و ارائه شد با طراحی راهبردهای عملی همانند چین بدقت اجرا میشد که متأسفانه در ایران « بجز حوزه نظامی » به حاشیه رانده شد اگرچه هنوز هم دیر نیست ... 
