سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: روشنپژوه در مورد طرحی که برای ۹ /۹ /۹۹ در ذهن داشت، گفت: این تاریخ سیامین سال اجرای یک مسابقه تلویزیونی در تاریخ تلویزیون است و همینطور تا این تاریخ ۲ هزارو ۹۰۰ برنامه تلویزیونی از جنس مسابقه محله ساخته شده است، بنابراین برای این تاریخ برنامهریزی کرده بودم تا مخاطبهایی که در آن سال در برنامهام حضور داشتند را دعوت و با آنها صحبت کنم.
وی در مورد نحوه پیدایش فکر و ایده مسابقه محله افزود: این فکر و ایده اولیه آقای امیر سماوات بود که در حال حاضر کارگردان سینماست.
سماوات برای مسابقه جدید تست مجریگری گذاشته بود و ۷۰-۶۰ نفر آمده بودند و من هم رفته بودم تا چک سریالی را که در آن بازی کرده بودم از او بگیرم.
روشنپژوه ادامه داد: حین نوشتن چک در پارک ساعی سماوات به من گفت میکروفن را بگیر و با پسر بچهای که در پارک است مصاحبه کن، خلاصه اینکه طرح اولیه این مسابقه در اینجا شکل گرفت و بنا را بر این گذاشتند که در قالب کودک و نوجوان پنجرهای را از قاب تلویزیون در محلهای که مردم زندگی میکنند، باز کنند.
مجری برنامه «مسابقه محله» خاطرنشان کرد: در حقیقت قاب دوربین روی محلههایی بود که مردم در آن زندگی میکردند و همین باعث شد بچهها با این برنامه همذاتپنداری کنند، به طوری که شیطنت کودکان، بازیهایشان، صحبتهای پدربزرگها و مادربزرگهایشان روی آنتن بود.
روشنپژوه در آخر در مورد نحوه برنامهسازی برای مخاطب نسل جدید که هوشمندتر شده و ذائقهاش تغییر کرده است، گفت: در دهه ۶۰ انتظارات مردم خیلی محدود بود و مردم دنبال تجملات نبودند و سادهزیست بودند، اما در حال حاضر هم با تغییر همه شرایط زندگی، کسانی هستند که مواردی که برای ما خاطره شده است، برای آنها وسیله زندگی است و با آن زندگی میکنند.
وی در پایان گفت: الگوی بچهها بزرگترهایشان و همواره به دنبال یک زندگی آرام و بدون دغدغه هستند، اما در این بین ناخودآگاه وارد بازی بزرگترها میشوند و اینجاست که بچهها زیادهخواه میشوند و دیگر هیچ چیز توقعها و آرزوهایشان را برآورده نمیکند.