سرویس ورزشی جوان آنلاین: بوسه شجاع خلیل زاده بر لوگوی باشگاه الریان قطر پیام‌های زیادی برای هواداران فوتبال داشت. هوادارانی که طی هفته‌های گذشته بار‌ها و بار‌ها بخاطر امثال خلیل زاده تحصن به را انداختند و جلوی مجلس، وزارت ورزش و حتی ساختمان باشگاه‌ها جمع شدند و اعتراض کردند برای ماندن امثال خلیل زاده‌ها در تیم‌های محبوشان.
دز اینکه یک بازیکن باید نسبت به باشگاه و تعهدی که به آن دارد کوشا باشد و از هیچ تلاشی برای موفقیت باشگاه و تیمش دریغ نکند هیچ شکی نیست,، اما وقتی با بازیکنانی مواجه هستیم که اینجا بصورت مستقیم از جیب مردم دریافت می‌کنند و بظاهر خود را سینه چاک هوادار و باشگاه معرفی می‌کنند ولی با شنیدن جیرینگ جیرینگ سکه‌های تیم‌های آنطرف آبی خیلی راحت قید تعصب و غیرت را می‌زنند در بدترین شرایط تیم و باشگاه را رها می‌کنند و میروند داستان فرق می‌کند. بدتر اینکه با دهن کجی به هوادار و باشگاه و به اسم اختلاف با یک نفر حرکتی انجام می‌دهند که نمک می‌پاشد روی زخم دل هواداران نگران تیم ها. شجاع خلیل زاده اولین بازیکن از این دست بازیکنان نیست و بدون تردید آخرین آن‌ها هم نخواهد بود. قبلا هم داشتیم بازیکنانی که ارادت خود را به تیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس نشان داده اند، پس جا دارد هواداری که خود این روز‌ها و در این وانفسای اقتصادی محتاج نان شبش است قدری بیشتر بیاندیشد و کمتر سنگ چنین ستاره‌های پوشالی را به سینه بزند. بازیکنی که مدعی است هوادار مدیریت را بیشتر از او قبول داشته در حالیکه تجربه تاریخی فوتبال ایران چنین موضوعی را رد می‌کند.
شجاع خلیل زاده می‌گوید قصدی برای جریحه دار کردن خاطر هواداران پرسپولیس نداشته است و به سقارش یکی از مسئولین باشگاه اینکار را انجام داده و نمی‌توانسته به خواست او عمل نکند، جا دارد هواداران پرسپولیس از او بپرسند که اگر فردا همین مسئول از تو خواست که کاری دیگر انجام دهی هم انجام میدهی؟ یا اینکه چرا از جمع بازیکنان تازه الریان فقط از خلیل زاده خواسته شده بر لوگوی باشگاه بوسه بزند؟ شجاع خلیل زاده در پرسپولیس شناخته شده و بزرگ شد، در اینکه مسئولین باشگاه در حق او انصاف را رعایت نکردند هم می‌توان حرف‌های زیادی زد هرچند که خودش هم زیاده خواه بود، اما این دهن کجی نه به مسئولیی که امروز دیگر در پرسپولیس نیست بود که یک توهین آشکار به تیم پرهوادار فوتبال کشور و حتی فوتبال ایران بود.
هواداری که برای امثال شجاع خلیل زاده سینه چاک می‌کند بد نیست حالا متوجه شود که تفاوت بازیکنی، چون محمد انصاری با امثال شجاع خلیل زاده در این مواقع مشخص می‌شود. محمد انصاری همان بازیکن اخلاق مدار‌ی که شاید توجه داشته باشید شاید بلحاظ فنی کمی پایین‌تر باشد، اما پرسپولیس را در بدترین شرایط محرومیت از نقل و انتقالات ترک نکرد. او به پیشنهاد وسوسه انگیز باشگاه چینی پاسخ منفی داد و در پرسپولیس ماند در حالیکه همان سال خیلی‌ها رفتند و امروز مدعی‌تر از قبل برگشته اند خیلی‌ها که اگر می‌ماندند تیم برانکو قهرمان آسیا می‌شد، اما مثل شجاع خلیل زاده رفتار کردند و رفتند. محمد انصاری، اما ماند در فینال لیگ قهرمانان آسیا مصدوم شد مصدومیتی شدید که هنوز هم درگیر آن است. انصاری حتی با این مصدومیت برای پرسپولیس بازی کرد و اوضاعش بدتر شد ولی امروز همین پرسپولیس او را در لیست مازاد قرار داده و جالب اینکه هوادار هم دفاعی نمی‌کند، چرا؟ چون محمد انصاری و امثال او که البته در فوتبال ایران کم هستند مثل امثال خلیل زاده هوچی گری بلد نیستند.
باید تاسف خورد به حال این فوتبال و باشگاه هایش که همیشه برای امثال شجاع خلیل زاده در آن جا هست چه بعنوان بازیکن و چه بعنوان سرمربی، اما برای امثال محمد انصاری نه، هیچ جایی نیست و آن‌ها فقط تا وقتی سرپا باشند می‌توانند باشند و دیده شوند.
بوسه شجاع خلیل زاده بر لوگوی پیراهن الریان خیلی تلخ بود، اما حداقل این واقعیت را برای هوادارن فوتبال روشن کرد که حواسشان باشد روی دیوار چه کسانی برای خودشان یادگاری می‌نویسند.
