کد خبر: 1022837
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۲۲:۵۰
حسن رشوند
هر چه به ۲۷ مهر یعنی تاریخ انقضای تحریم تسلیحاتی ایران و انتخابات سوم نوامبر (۱۳ آبان) ریاست جمهوری امریکا نزدیک‌تر می‌شویم، شاهد تحرک بیشتر مقامات کاخ سفید علیه ایران و هماهنگی بیشتر اروپا با امریکا در فشار به ایران می‌شویم. همین سه روز پیش بود که وزارت خزانه‌داری امریکا اعلام کرد ۱۸ بانک و مؤسسه مالی- اعتباری ایران را در لیست تحریم قرار داده تا نشان دهد همه تیر‌های ترکش تحریم خود را شلیک کرده و آنچه می‌توانسته در فرآیند «نرمالیزه کردن ایران» در طول این چهار سال ریاست جمهوری خود انجام داده است. ترامپی که می‌داند در این فاصله ۲۵ روز تا انتخابات سوم نوامبر چنین اقدامات مذبوحانه‌ای برای او آورده‌ای نخواهد داشت فقط به‌دنبال آن است تا به افکار عمومی و رقیب انتخاباتی خود گفته باشد که آن راهبرد کلان «فشار حداکثری خردکننده کوتاه‌مدت مادون جنگِ تهدید موجودیتی ایران» را که در همان سال اولی که به کاخ سفید آمد و اعلام کرد برای از پای درآوردن و تسلیم ایران در پیش خواهد گرفت انجام داده و به وعده‌ای را که برای فشار به ایران گفته بود عملی کرده است. غافل از آنکه مخاطب او این اقدامات را با میزان اثربخشی این اقدامات تخریبی مقایسه کرده و ترامپ را فرد شکست خورده این صحنه نبرد با ایران فرض خواهد کرد.

از ترامپ و رفتار‌های دیوانه‌وار او که با وجود انتقاداتی که به خروجش از برجام و همچنین رفتار‌های جنون آمیزش در به شهادت رساندن سردار سلیمانی انجام داد، انتظار بروز رفتار عاقلانه نمی‌رود، اما از دولت‌های اروپایی که ادعای عقلانیت دارند، برخی اظهار نظر‌هایی که این روز‌ها در خصوص تحریم تسلیحاتی ایران می‌کنند، نشان می‌دهد جبهه غرب یکپارچه منطق و عقلانیت را بوسیده و جانب افراط را نسبت به ایران در پیش گرفته است.

در همین خصوص، جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا دو روز پیش در آستانه اتمام تاریخ تحریم‌های تسلیحاتی ایران، گفته بود: همچنان تحریم تسلیحاتی ایران را حفظ می‌کنیم؛ به تلاش برای زنده نگه داشتن توافق هسته‌ای ادامه می‌دهیم و به مقامات ایرانی گوشزد می‌کنیم که احترام به حقوق بشر، شرط لازم و حیاتی برای تعامل ما با شماست!

این اظهارات غیرمسئولانه و سخیف اولاً قابل توجه کسانی است که مدعی منزوی شدن امریکا در ادامه تحریم تسلیحاتی ایران و عدم همراهی اروپا با امریکا هستند و ثانیاً علاقه‌مند به ادامه برجام باوجود عدم پایبندی طرف مقابل به تعهداتشان می‌باشند. وقتی طرف مقابل در محاسباتش شما را به عنوان یک فروشنده بدهکار و مشتاق قلمداد می‌کند باید هم به جای اجرای تعهداتش و عذرخواهی بابت تعلل‌هایش، اینگونه گستاخانه از شما طلبکارباشد!

اکنون اروپا با امریکا با یک چاقوی دو لبه که هیچ تفاوتی در برندگی آن دیده نمی‌شود، نسبت به ایران عمل می‌کنند. ترامپ با اقدام اخیر خود در تحریم بانکی ایران صرفنظر از غیرکاربردی بودن این اقدام، به‌دنبال قطع رگ حیات دارویی و غذایی مردم است و اروپا هم با بازی در آوردن در پذیرش پایان زمان تحریم تسلیحاتی ایران در ۲۷ مهر ماه، عملاً به‌دنبال تکمیل پازل فشار امریکاست تا نشان دهند هر دو با یک سناریوی طراحی شده و در یک زمین بازی می‌کنند و از قضا داور این زمین بازی که سازمان ملل است، نمی‌تواند داور امینی باشد. در این مدت که در آستانه انقضای تحریم تسلیحاتی ایران بودیم، اروپایى‏ها طى دو نوبت با امریکا ظاهراً همراهى نکردند و این عدم همراهى سه کشور اروپایى (تروئیکاى اروپایى) موجب خوشحالى بیش از اندازه برخى از افراد در داخل کشور شده بود. واقعیت آن است که از سال ۱۳۹۷ که امریکا به شکل یک طرفه، از برجام خارج شد، عده‏اى خوش‏بینانه و ساده‏انگارانه، ماندن اروپایى‏ها در برجام را نشانه شکست امریکا و انزواى او مى‏دانستند و از این‏رو، کشور و اقتصاد کشور را در انتظار خوش‏عهدى اروپایى‏ها در موضوعات بیهوده‏ای، چون کانال مالى و اینستکس نگاه داشتند. دیرى نپایید که پیش‏بینى حکیمانه رهبر انقلاب مبنى برعدم اعتماد به اروپا واضح شد. آنچنان که وزیر امورخارجه کشورمان، سه کشور اروپایى را همدستان نتانیاهو و پمپئو دانست. این موضوع از اول معلوم بود که بین امریکا و تروئیکاى اروپایى یک تقسیم کار نانوشته وجود داشت و آن اینکه امریکا با برداشتن چماق خروج از برجام نقش پلیس بد را بازى کند و اروپا با هویجِ ماندن در برجام، ایران را مقید به تعهدات هسته‏ای و تعلیق یکسویه فعالیت‏هاى هسته‏ای نگاه دارد و ایران نیز با اتخاذ سیاست موسوم به صبر راهبردى چند ماه را سپرى کرد، اما از عمل به وعده‌ها و وعید‌ها ازسوى طرف اروپایى خبرى نشد. سرانجام سیاست کشورمان از صبر راهبردى به کاهش گام به گام تعهدات هسته‏ای تغییر یافت و این گام‏ها هر چند غیرواقعی و تصنعی، طى پنج نوبت برداشته شد. امرى که بر غربى‏ها سنگین آمد و تا حدودى حساب کار دستشان آمد که فشار حداکثرى نتیجه‏ معکوس خواهد داشت. ۱۸ اکتبر (۲۷ مهرماه) و ۳ نوامبر (۱۳ آبان) دو موعد حساس براى امریکا و هم‏پیمانان غربى او است. ۲۷ مهرماه، بر اساس مفاد برجام، تحریم تسلیحاتى ایران پایان مى‏یابد، این در حالى است که غربى‏ها در تغییر رفتار نظام انقلابى ما، نتیجه دلخواه خود را نیافته‏اند و فشارحداکثرى و تحریم‏هاى بی‏سابقه نیز به سقف خورده و نتیجه معکوس داشته است. ازاین‏رو به‏شدت نگران عملى شدن رفع تحریم تسلیحاتى هستند، چون با این کار، ایران عملاً امکان تکمیل نقص‏هاى خود در زمینه تسلیحات - خصوصاً هوایى - را خواهد یافت و قدرت بازدارندگى دفاعى‏اش دوچندان خواهد شد.

درست است که امریکا در فاز اول تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شکست خورده و نتوانسته از طریق شورای امنیت سازمان ملل پای نحس خود را برحلقوم ایران بفشارد و مانع از برداشتن تحریم‌های تسلیحاتی ایران نشود، ولی نباید فراموش کرد که با این بازی که اخیراً اروپا آغاز کرده و مؤید آن اظهارات سخیف مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا است، به نظر می‌رسد دشمنان ایران برای نقشه شیطانی خود یک برنامه کلان طراحی‌شده‌ای دارند و گام به گام به‌دنبال پیاده‌سازی نقشه خود هستند و با وجود پایان تاریخ تحریم‌های تسلیحاتی ایران، مانع از رسیدن ایران به خواسته مشروع و قانونی خود بر اساس مفاد توافقنامه برجام شوند. بنابراین، این چند روز باقیمانده تا ۲۷ مهر ماه، برای مسئولان ما در پافشاری بر خواسته‌های به‌حق ملت ایران زمان سخت و سرنوشت‌ساز و برای اروپا هم معیار خوبی برای سنجش صداقت آنهاست تا ثابت کنند به آنچه در برجام تعهد کرده‌اند، پایبند هستند یا از الگوی غلط امریکا به شکل دیگر در برجام تبعیت می‌کنند.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار