سرویس اقتصادی جوان آنلاین: روزنامه جوان در تاریخ ۷ مهرماه ۹۹، یادداشتی با عنوان: «شگرد‌هایی برای فرار از پاسخگویی» منتشر کرد که در آن با اشاره به برخی طرح‌های صنعت نفت، مدعی کم‌کاری یا عدم اجرای برخی طرح‌های این صنعت در طول سال‌های اخیر شده‌است. نویسنده این یادداشت تلاش دارد اینگونه وانمود نماید که مدیریت صنعت نفت در دولت‌های یازدهم و دوازدهم به بهانه‌های مختلف اجرای برخی طرح‌های صنعت نفت را به تأخیر انداخته یا روند اجرای آن را تغییر داده و از این طریق به اقتصاد کشور زیان وارد ساخته‌است؛ ادعا‌هایی که هیچ مرجع و نهاد ذیصلاحی تاکنون آن را مطرح نساخته‌است.
نویسنده گزارش خواسته یا ناخواسته خود را به ناآگاهی زده و به گونه‌ای در این یادداشت قلمفرسایی می‌کند که گویا در طول هفت سال گذشته و حتی سال‌های قبل از آن، کشور و صنعت نفت آن در عادی‌ترین شرایط به لحاظ اقتصادی و توسعه‌ای قرار داشته و دارد و عاملی به نام تحریم آن هم در بی‌سابقه‌ترین و شدیدترین نوع آن، در برابر این صنعت و توسعه آن قرار نداشته‌است.
صنعت نفت ایران در طول یک دهه گذشته تحت‌تأثیر تحریم‌های تحمیلی، سخت‌ترین و پرفشارترین دوره تاریخی خود را پشت سر گذرانده و مدیریت آن تلاش کرده با وجود قرارداشتن در جنگی تمام عیار اقتصادی و حضور صنعت نفت در خط مقدم آن، به گونه‌ای عمل نماید که این صنعت کمتر در مخاطره و چالش عملیاتی و اجرایی قرار گیرد. مخاطرات و چالش‌هایی که در صورت عدم مهار آن‌ها می‌توانست روند ارائه خدمات در قالب تأمین سوخت و همچنین تأمین خوراک صنایع پایین دستی صنعت نفت را دچار توقف و بحران نماید.
منتقدان و مخالفان صنعت نفت در این سال‌ها آیا شده کمی عینک جناحی و سیاسی خود را کنار زده و از عینک وجدان خود عملکرد صنعت نفت در یک دهه گذشته را نگاه کرده و آنگاه تحلیل نمایند که مدیریت این صنعت چه سختی‌ها و فشار‌هایی را متحمل شده‌اند تا اجازه ندهند با توقف و رکود صنعت نفت، خنده‌ای بر لبان واضعان و کاسبان تحریم ظاهر شود. آیا این منتقدان کمی با خود خلوت و فکر کرده‌اند که در این شرایط سخت که منابع مالی برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای به شدت کاهش یافته و صنعت نفت از بهره‌مندی از فن‌آوری‌های روز دنیا محروم شده، صنعت نفت به وظایف خود عمل نموده و با وجود همه تنگنا‌های ایران در پارس‌جنوبی، از قطر در تولید و برداشت گاز جلو بیفتد، در میادین مشترک با عراق تولید نفت شش برابر شده، گاز‌های فلر با سرعت بالایی در حال جمع‌آوری است، ظرفیت تولید پتروشیمی کشور بیش از دو برابر شده، کشور در تولید گازوئیل و بنزین به خودکفایی و توان صادراتی پایدار رسیده، پوشش گازرسانی در کشور به نقطه تکمیلی و سراسری رسیده و چند صدهزار شغل و کسب و کار به راه افتاده است؟ به این موارد باید فعال کردن شرکت‌های داخلی در فرآیند تولید اقلام و تجهیزات صنعت نفت و همچنین اجرای طرح‌های توسعه‌ای این صنعت، همکاری بی‌سابقه با دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقی کشور در ارائه طرح‌های مطالعاتی صنعت نفت و موارد بسیاری از این قبیل را اضافه کرد.
بدون تردید منتقدان و مخالفان منصف صنعت نفت می‌پذیرند، همه این دستاورد‌ها که در تاریخ صنعت نفت بعضاً بی‌نظیر است، محصول تدبیر، برنامه‌ریزی و تلاش مجاهدانه کارگران، کارمندان، مهندسان، متخصصان و مدیران صنعت نفت است که میانگین سنی بسیاری از آنان زیر ۴۰ سال بوده و در شرایط جنگی و با حداقل امکانات و توانمندی‌ها محقق شده‌است.
به طور طبیعی یکی از اقدام‌های اساسی و راهبردی در شرایط جنگ اقتصادی و تحمیل تحریم‌ها، اولویت‌بندی طرح‌های در حال مطالعه و اجرا به لحاظ نیاز کشور و میزان تکمیل طرح‌ها، اصلاح برخی روند‌های برجای مانده از گذشته و همچنین اصلاح برخی تصمیمات و طرح‌ها برای تطابق با شرایط خاص کشور و صنعت نفت و تصمیم‌گیری و اقدام در وقت مناسب و مطابق با شرایط است. اجرای طرح کارخانه فراورش میدان نفتی آزادگان جنوبی، ساخت خط لوله گاز صادراتی به پاکستان، ساخت پالایشگاه‌ها و پروژه ان‌جی‌ال خارک همگی باید بر این مبنا ارزیابی و تحلیل شوند.
ممکن است از دیدگاه برخی منتقدان سایه‌نشین، نواقص و کاستی‌هایی در اجرای پروژه‌ها به چشم بیاید، اما چنانچه افق نگاه را کمی بالا برده و واقعیات کشور را به درستی ببینند آنگاه دیگر به راحتی نمی‌توانند با تفرعن و شادمانه در شیپور بدمند و به دولت انگ ناکارآمدی بزنند، اما در خصوص ادعای فرار از پاسخگویی وزارت نفت و تلاش نویسنده گزارش که به لطایف‌الحیل سعی دارد آن را برای مخاطبان امری حقیقی جلوه دهد، باید گفت در طول هفت سال گذشته همه تصمیم‌ها و اقدام‌های صنعت نفت تحت‌نظر نهاد‌های ذیصلاح نظارتی و بازرسی قرار داشته و دارد و وزارت نفت همواره و بدون لکنت پاسخگوی دستگاه‌های نظارتی در قبال عملکرد خود و همچنین پاسخگوی مطالبات رسانه‌ها و افکار عمومی با توجه به شرایط خاص کشور و با رعایت مصالحی که از سوء‌استفاده دشمنان جلوگیری می‌کند، بوده‌است.
وزیر نفت نیز در طول هفت سال گذشته مورد بیشترین سؤال‌ها در کمیسیون و صحن علنی مجلس قرار گرفته و همواره پاسخگوی نمایندگان و افکار عمومی بوده‌است و حتی بالاتر از آن طی مکاتبه رسمی درخواست برگزاری جلسات تخصصی با حضور نمایندگان مجلس، نزد سران قوا را مطرح کرده‌است که نشان از اطمینان‌خاطر از عملکرد صنعت نفت در عمل به وظایف محوله‌اش دارد. اقدامی که نشان می‌دهد در مقایسه با سایر دستگاه‌ها و نهادها، نه‌تن‌ها وزارت نفت از پاسخگویی فرار نکرده و نمی‌کند، بلکه خود مشتاقانه در صف نخست نظارت و پاسخگویی قرار داشته و از آن استقبال می‌کند.
