سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: این داستان هم مثل اغلب داستانهای دهقان از زبان اول شخص مفرد روایت میشود و مضمون آن ایثار، مقاومت و شهادت است. از نکات قابل توجه رمان، پایان امیدبخش آن است که مخاطب در آخر داستان با آن مواجه میشود. خوبی آثار دهقان این است که در نوشتههایش به خصوص در مورد جنگ یا نوشتههایی که برای نوجوانان قلم زده کمتر سراغ ماجراهای تلخ رفته و از سیاهنمایی پرهیز کرده است.
همچنین مثل بقیه آثاری که برای نوجوانان نگاشته از چاشنی «طنز موقعیت» هم در پرداخت داستانش استفاده کرده تا ساختار داستان خشک و بیروح نباشد. دهقان ادبیات منحصربهفرد نوجوانان را میشناسد. با اینکه بخش اعظم رمانهای او به ادبیات بزرگسال تعلق دارد، در این نوع ادبیات مثل دیگر رمانش «بچههای کارون» که برای نوجوانان نگاشته بود، موفق عمل کرده است. از دیگر ویژگیهای آثار دهقان میتوان به نثر ساده و روان او اشاره کرد که مخاطب را خسته نمیکند. در این رمان چهار نوجوان از جان گذشته به عشق دفاع از آب و خاک وطنشان به دل دشمن میزنند و پس از روبهروشدن در ماجراهای مختلف و خطر کردن، بالاخره به هر زحمتی که هست از مأموریتشان سربلند بیرون میآیند و نزد همرزمانشان برمی گردند، هر چند در این گام پرخطر، خطرات و سختیهای زیادی را متحمل میشوند.
همانطور که از نام کتاب پیداست این چهار دوست رزمنده در مأموریتشان به اندازه یک گردان سرباز، کار مفید انجام میدهند و با سربلندی به کنار همرزمانشان برمیگردند. از ضعفهای این کتاب نسبت به رمان بچههای کارون این است که زبان راوی در این رمان بیشتر به خاطره نزدیک شده تا داستان. این درست که دهقان از عناصر و ابزارهای داستانی تا حد امکان در این داستان بهره برده است، اما گاهی زبانش را بیشتر به خاطرهنویسی نزدیک کرده و به عبارتی دیگر در بعضی از فصلهای رمان از توصیف و فضاسازی زمان و مکان داستان غافل شده است. رمان گردان چهار نفره با ۱۱۳صفحه بعد از گذشت سالها مجدداً و برای بار دوازدهم تجدید چاپ شده و ناشر جدید آن کتاب نیستان است.