سرویس بین الملل جوان آنلاین: توماس فریدمن ستوننویس مشهور روزنامه نیویورک تایمز است و یک ماه قبل پیشبینی کرد انتخابات ریاست جمهوری امریکا در ماه نوامبر به هرج و مرج خواهد کشید و هشدار داد این هرج و مرج فقط یک اختلاف حقوقی مثل اختلاف بین الگور و بوش نیست بلکه «این اتفاقات به معنای پایان دموکراسی امریکاییخواهد بود. شاید این رویدادها، بذر یک جنگ داخلی دیگر را در امریکا بکارد.» او همچنین تأکید کرد: «تهدید واقعاً جدی است.» این پیشبینی فریدمن میتوانست در حد یک گمانهزنی ژورنالیستی باشد، اما اظهارات کریس ورای، رئیس پلیس فدرال امریکا یا اف بیآی، در جلسه استماع کنگره نشان داد موضوع بسیار جدیتر از گمانهزنیهای ژورنالیستی است. ورای نگران گروههای مسلح نژادپرست در امریکاست و احتمال میدهد این گروهها حتی قبل از روز انتخابات در ۳نوامبر دست به خشونتهای مسلحانه بزنند. این ارزیابی مقام ارشد امنیتی امریکا نشان میدهد امریکا با انتخابات نوامبر در آستانه ثبت حوادثی کمسابقه در تاریخ خود است.
باخت به شرط تقلب
شکی نیست مسئله محوری و اصلی در این گمانهزنیها و هشدارها مواضعی است که دو طرف اصلی انتخابات امریکا گرفتهاند و با شدت تمام بر آن تأکید دارند. دونالد ترامپ در سخنرانی ماه آگوست خود به صراحت گفت: «ما فقط به یک صورت است که این انتخابات را خواهیم باخت، آن هم اگر در انتخابات تقلب شود.» در مقابل، رقیب انتخاباتی او از حزب دموکرات جو بایدن ماه بعد ترامپ را متهم کرد با دلسرد کردن رأی دهندگان برای فرستادن آرای پستیشان «تلاش میکند تا به صورت غیر مستقیم انتخابات را بدزدد.» هیلاری کلینتون هم گفت: «جو بایدن تحت هیچ شرایطی تسلیم نمیشود، چراکه این جریان طول خواهد کشید و در نهایت، من معتقدم او پیروز خواهد شد مشروط به اینکه ما حتی یک اینچ هم عقب ننشینیم.» به این ترتیب، هر دو طرف اصلی انتخابات از هماکنون خود را پیروز آن میداند و شکستش را در صورتی ارزیابی کرده که تقلبی اتفاق بیفتد یا اینکه به نوعی آرای مردم دزدیده شود. به نظر میرسد این موضوع با شروع فرآیند زودهنگام رأیگیری در ایالتهای مینهسوتا، ویرجینیا، داکوتای جنوبی و وایومینگ جدیتر شده و ترامپ با اعتراض به عدم ارسال به موقع برگههای رأیگیری به شهروندان خارج از این کشور مدعی شده که «ممکن است نتایج انتخابات هرگز به طور دقیق مشخص نشود.» این حرف ترامپ یک پیشدرآمد جدی و بسیار خطرناک برای انتخابات است، زیرا از همین ابتدای شروع فرآیند رأیگیری، نظر منفی خود را در مورد نتیجه انتخابات بیان و برای ادعای تقلب در انتخابات زمینهسازی میکند. فریدمن درست همین وضعیت را پیشبینی کرده و نوشته بود: «اگر نیمی از مردم امریکا تصور کنند که آرای آنها به خاطر تضعیف عمدی سرویس پستی امریکا از سوی این دولت، شمارش نخواهد شد و نیم دیگر مردم هم به این نتیجه برسند که آرای پستی در حمایت از بایدن، کلاهبرداری و تقلبی است، در نتیجه با یک انتخابات مخدوش روبهرو خواهیم شد.» این درست وضعیتی است که در حال حاضر در فضای سیاسی امریکا به وجود آمده است و هر دو طرف هم به آن دامن میزنند و باعث هر چه دو قطبی شدن این فضا میشود.
گروههای مسلح نژادپرست
فضای سیاسی امریکا از انتخابات ۲۰۱۶ و پیروزی ترامپ بر کلینتون دو قطبی شده است و نه تنها تلاشی برای رفع این وضعیت انجام نشده بلکه رفتارهای سیاسی نخبگان و فعالان و رسانهها در این مدت فضای دو قطبی را عمیقتر کرده است. تظاهراتهای ضد ترامپ دائماً در این مدت تکرار شده است و خشونتهای نژادپرستی باعث شد تا این تظاهراتها هم ابعاد گستردهتری پیدا کند و هم اینکه به صورت جدیتری از سوی فعالان مدنی و مردم امریکا دنبال شود. امریکا دستکم در این یک سال گذشته مدام شاهد این ناآرامیها بوده که بعد از قتل جورج فلوید در ۲۵ مه امسال ابعاد بسیار گستردهتری پیدا کرد و جریان ضد نژادپرستی به راه افتاد که ابعاد آن به خارج از امریکا و کشورهای اروپایی هم کشیده شد. در مقابل، گروههای نژادپرست سفیدپوست نیز ظاهر شدند و فعالیتها همین گروههاست که موجب نگرانی رئیس افبیآی شده است. ورای در جلسه استماع پنجشنبه گذشته از ظهور فعالان راستگرای سفیدپوست ناسیونالیستی گفت که «اغلب مسلح» بوده و در جریان اعتراضات ضد نژادپرستی اخیر با معترضان و حتی نیروهای پلیس درگیر شدهاند. او گفت: «اف بیآی به شدت نگران افزایش تنش در خیابانهای ایالات متحده و گروههایی است که برای تحریک خشونت معترضین را میربایند.» یک نمونه از این خشونتها در روز چهارشنبه ۲۶ آگوست و در جریان تیراندازی جوان ۱۷ سالهای به نام کایل ریتنهاوس در شهر ناآرام کنوشا از ایالت ویسکانسین اتفاق افتاد. تصاویر ویدئویی نشان میدهد او بعد از شلیک با یک اسلحه نیمه اتوماتیک به یک معترض فریاد میزند: «من الان یک پلیس را کشتم.» نکته جالب توجه اینجاست که ترامپ بعد از دستگیری این نوجوان نه تنها اقدام به قتل او را محکوم نکرد بلکه در مقام دفاع از او برآمد و در کنفرانس خبری دوشنبه ۳۱ آگوست اقدام به تیراندازی ریتنهاوس را دفاع از خود خواند. ترامپ به این نحو آشکارا از تشکلهای نژادپرست هوادار خود حمایت میکند و به نظر میرسد قصد دارد با این حمایت به آنها دلگرمی دهد تا ابزار فشار او در مقابل انتخابات باشند.
تکرار تاریخ
ادوارد بیفولی استاد رشته حقوق در دانشگاه ایالتی اوهایو است که در مقالهای برای پولیتیکو به علت جنگ داخلی امریکا در ۱۸۶۱ اشاره میکند و مینویسد: «امریکا قبل از این درگیر جنگ داخلی شد، زیرا یک طرف در انتخابات ۱۸۶۰ حاضر به قبول شکست خود نبود.» منظور فولی انتخابات ۲۰ سپتامبر ۱۸۶۰ است که در جریان آن آبراهام لینکلن با حمایت ایالتهای شمالی امریکا از جفرسون دیویس مورد حمایت ایالتهای جنوبی پیروز شد، اما بعد از مراسم سوگند لینکلن در ۴ مارس ۱۸۶۱ ایالتهای کارولینای جنوبی، جورجیا، فلوریدا، آلاباما، میسیسیپی، لوئیزیانا و تگزاس حاضر به پذیرش ریاست جمهوری او نشدند و با تعیین دیویس به عنوان رئیسجمهور خود ایالات مؤتلفه امریکا یا کنفدراسیون کشورهای امریکا، Confederate States of America، را تشکیل دادند و همین امر زمینهساز جنگ داخلی چهار ساله در امریکا شد. بیفولی در ادامه مینویسد: «امکان دارد همین قضیه بار دیگر به آزمون گذاشته شود. اگر هیچ کدام از طرفها حاضر به قبول پیروزی طرف دیگر نباشد، حکومت مردم به معنای دولت از مردم، به دست مردم و برای مردم دیگر در همینجا از میان خواهد رفت و نه چیز دیگر.» آیا تاریخ تکرار خواهد شد و رویارویی ترامپ با بایدن امریکا را همانند ۱۸۶۱ بار دیگر به ورطه جنگ داخلی خواهد کشید؟ چنین چیزی بعید به نظر میرسد، زیرا شرایط به طور کلی با آن زمان تفاوت دارد و نهادها و ابزارهایی در امریکا وجود دارد که نگذارد اوضاع به این سمت برود، اما دستکم خودداری دو سوی انتخابات از پذیرش نتیجه انتخابات چیزی است که از همین حالا اعلام میکنند و تحلیلها بر این محور است که در این صورت چه خواهد شد. فریدمن وضعیت را وخیمتر از اختلاف جورج بوش پسر و ال گور در انتخابات ۲۰۰۰ ارزیابی کرده که در حد منازعات حقوقی و دادگاهبود و تهدید را «واقعاً جدی» میداند، ورای از خشونتهای گروههای مسلح نژادپرست و «درگیری مسلحانه» میترسد و فولی نیز از «پایان دولت از مردم، به دست مردم و برای مردم» میگوید. در هر صورت، یک نکته حتمی است و آن شرایطی سخت و غیر قابل پیشبینی بعد از برگزاری انتخابات در ۳ نوامبر است که باعث میشود این انتخابات مبدل به حادثهای ماندگار در تاریخ امریکا شود و گویا همه بر سر این موضوع اتفاق نظر دارند.