سرویس جامعه جوان آنلاین - مهسا گربندی: سه روز از بازگشایی مدارس می‌گذشت تا اینکه الزام به حضور دانش آموزان در مدارس منتفی و اعلام شد که دانش آموزان می‌توانند به صورت اختیاری در مدارس حضور یابند، این در حالی است که اکثر خانواده‌ها و معلمان تمایل به عدم حضور دانش آموزان دارند و به آموزش مجازی تاکید می‌کنند، هر چند انتقال برخی مفاهیم به صورت مجازی و درک دروس دشوار مانند ریاضی و فیزیک بدون حضور دانش آموزان بسیار سخت و مشکل ساز است.
اولویت آموزش حضوری نسبت به آموزش مجازی کاملا واضح است، اما حضور دانش آموزان دبستانی در مدرسه که نمی‌توانند پروتکل‌های بهداشتی را به خوبی رعایت کند و تمام مدت ماسک را روی صورتشان نگه دارند، نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. همین مسئله موجب شد تا رئیس بخش بیماری‌های عفونی بیمارستان مسیح دانشوری خواستار عدم حضور دانش آموزان در مدرسه شود و اظهار دارد: «با وجودی که ما می‌دانیم آموزش امر بسیار مهمی است و هیچ چیز جای آموزش حضوری را برای کودک نمی‌گیرد، اما در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که نباید اجازه دهیم تا بحران دیگری در کشور به وجود بیاید.»
سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ علاوه بر مسئولیت آموزش، مسئولیت مراقبت از سلامت کودکان را نیز بر دوش مدیران و معلمان مدارس گذاشته است و در این زمینه تردید‌های بسیاری وجود دارد، مثلا اینکه آیا تمام دانش آموزان برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی قابل مدیریت کردن هستند یا نه؟ و معلمان در کلاس تا چه حد می‌توانند مراقب سلامت کودکان باشند؟
اجبار به حضور دانش آموزان در برخی مدارس!
بهاره لنکرانی، معلم دانش آموزان دبستانی در یکی از مدارس شهرری است. او درباره وضعیت بازگشایی مدارس به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «روز اول بسیاری از موارد بهداشتی رعایت شد، مواد ضدعفونی کننده آوردند، با تب سنج میزان دمای دانش آموزان را می‌گرفتند و بر وجود تهویه مناسب تاکید می‌کردند. حالا حدود یک هفته از بازگشایی مدرسه می‌گذرد اما بسیاری از نکات فراموش شده و دغدغه‌ای برای این موارد وجود ندارد.»
او ادامه می‌دهد: «برخی از همکارانم در مدارس دیگر می‌گویند که برخلاف اعلام آموزش و پرورش مبنی بر اختیاری بودن حضور در مدارس، حضور دانش آموزان در مدرسه اجباری است و مدیران این مدارس اعلام کرده اند که هر دانش آموز باید سه روز به مدرسه بیاید، در حالی که برخی از این مدارس پنجره و تهویه مناسبی ندارند.»
وقتی «شاد» فقط به درد حضور و غیاب می‌خورد!
این خانم معلم با انتقاد از نواقص موجود در شبکه آموزشی دانش آموزان اظهار می‌دارد: «متاسفانه ایرادات برنامه «شاد» برطرف نشده و از آنجایی که این شبکه آموزشی بسیار کند است و بر روی برخی از تلفن‌های همراه نصب نمی‌شود، کارایی خاصی ندارد. «شاد» صرفا برای ثبت حضور و غیاب به درد می‌خورد، من و همکارانم بعد از ثبت حضور در این شبکه آموزشی با شبکه‌های اجتماعی دیگر با دانش آموزان در ارتباط هستیم و اشکالات درسی آن‌ها را برطرف می‌کنیم.»
لنکرانی با بیان اینکه عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مدارس و نبود زیرساخت مناسب برای آموزش مجازی موجب رونق در کسب و کار آموزشگاه‌های خصوصی شده است، می‌گوید: «آن دسته از خانواده‌هایی که از پس هزینه‌های آموزش خصوصی برمی آیند به سراغ آموزشگاه‌ها رفته و ترجیح می‌دهند با رعایت فاصله و پروتکل‌های بهداشتی فرزندشان آموزش ببیند و این مسئله موجب رونق گرفتن کسب و کار آموزشگاه‌های درسی نیز شده است.»
دانش آموزان دبستانی درکی از رعایت پروتکل‌های بهداشتی ندارند
مریم کوتی نیز یکی دیگر از معلمانی است که نسبت به عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی انتقاد دارد. او که در یکی از مدارس خوزستان تدریس می‌کند، در این باره به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «مدرسه‌ای که در آن به دانش آموزان درس می‌دهم به نسبت سایر مدارس پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کند، اما متاسفانه می‌بینم که دانش آموزان ماسک هایشان روی زمین می‌افتد و همان را مجددا روی صورتشان می‌گذارند.»
کوتی ادامه می‌دهد: «با وجود شیفت بندی شدن دانش آموزان در کلاس ها، بازهم خطر دانش آموزان را تهدید می‌کند، زیرا که در هر شیفت ۱۵ نفر حاضر می‌شوند و از آنجایی که بسیاری از آن‌ها درکی از لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی ندارند، سلامتی شان در خطر است.»
این معلم خوزستانی اظهار می‌دارد: «از آنجایی که معلمان موظفند که هر روز در مدرسه حضور داشته باشند، بهتر بود که اعلام می‌شد دانش آموزان صرفا برای رفع اشکال به مدارس بیایند تا تعداد کمی از آن‌ها در مدرسه حضور داشته باشند. زیرا که برخی از دانش آموزان قادر به یادگیری مباحث درسی به صورت آنلاین هستند و برخی دیگر نیز با تمرین می‌توانند دروس را یاد بگیرند و تنها تعداد کمی از دانش آموزان نیاز به حضور در مدرسه و تکرار دروس به صورت حضوری دارند.»
فقط بیست درصد پروتکل‌های بهداشتی اعلام شده در مدارس رعایت می‌شود
مجید ابهری، آسیب‌شناس اجتماعی و رفتارشناس درباره بازگشایی مدارس در روز‌های کرونایی به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «با توجه به گسترش بیماری کرونا و با عنایت به اعلام مسئولین و دست اندرکاران درمانی که امکانات درمانی و پذیرش کودکان فعلا موجود نیست. بازگشایی شتابمند مدارس بر دغدغه‌های خانواده‌ها افزوده است.»
این رفتارشناس ادامه می‌دهد: «پروتکل‌های اعلام شده از سوی دست اندرکاران هرچند در ظاهر مستلزم رعایت کامل بهداشت فردی و اجتماعی می‌باشد، اما در عمل شاید فقط بیست درصد از آن قابل اجرا شدن باشد. چرا که فاصله یک متری در کلاس برای کلاس‌های کوچک و پرجمعیت که اکثر اینگونه اماکن در مناطق جنوبی تهران و اغلب شهرستان‌ها موجود است، قابلیت اجرای فاصله اجتماعی را نداشته و زمان بندی کلاس‌ها در سقف ۳۵ دقیقه نیز مانعی بر سر راه انتقال ویروس نیست. چه ۳۵ دقیقه و چه چند ساعت در مسیر انتقال ویروس مانعی ایجاد نمی‌کند.»
او با اشاره به محدودیت امکانات بهداشتی مانند دستشویی‌ها و آبخوری‌ها در بسیاری از مدارس، اظهار می‌دارد: «هر چند در بعضی از کشور‌های اروپایی مدارس بازگشایی شده اند، جمعیت محدودیت کلاس‌ها در اینگونه کشور‌ها و نظارت دقیق بر اجرای دستورالعمل‌ها ممکن است مانعی بر سر راه سرایت بیماری باشد. اما واضح است که جدا کردن کودکان در حیاط مدرسه هنگام عبور و همچنین جلوگیری از تجمع والدین مقابل مدارس امکان پذیر نیست.»
ضعف روش‌های آموزشی آموزش و پرورش
این آسیب شناس اجتماعی با تاکید براین موضوع که بازگشایی عجولانه به تصدیق برخی مسئولین و عدم توجه به دستورات و نظرات نهاد‌های بهداشتی عواقب ناخوشایندی خواهد داشت، تصریح می‌کند: «چرخش ویروس از مدارس به خانواده‌ها یا برعکس خطر بزرگی است که کمتر به آن توجه شده است. از طرفی فرزندان ما برای جامعه پذیر شدن، قانون پذیری و آموزش قوانین اجتماعی نیاز به حضور در مدارس دارند که خانواده‌ها می‌توانند این کاستی‌ها را جبران نمایند.»
ابهری به کاستی‌های آموزش مجازی دانش آموزان نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «ضعف زیرساخت‌های آموزش آنلاین در بسیاری از شهرستان‌ها مانع بزرگی بر سر راه این سیستم آموزشی است. متاسفانه در هیچ یک از روش‌های آموزشی اصول منطقی در نوع آموزش مراعات نشده است. بهتر است که آموزش و پرورش با دعوت از کارشناسان و صاحب نظران دانشگاهی نسبت به تدوین دقیق برنامه‌ها همت کند و عجله‌ای در فعالیت حضوری مدارس نداشته باشد.»
حالا دوباره به ابتدای این گزارش برمی‌گردیم و می‌گوییم انتقال بسیاری از مفاهیم درسی به دانش‌آموزان از طریق آموزش مجازی ممکن نیست و این یعنی نباید حضور فیزیکی دانش آموزان را در مدارس به‌کلی منتفی دانست. از سوی دیگر سلامت دانش آموزان نیز با حضور در مدرسه به خطر می‌افتد. از آنجایی که جمع میان این دو، دشوار بلکه تا حدودی ناممکن است، بنابراین باید مهارت‌پذیری کمتر دانش‌آموزان در سال تحصیلی جاری را بپذیریم تا شر این ویروس منحوس از سر انسان‌ها کم شود.
