سرویس اقتصادی جوان آنلاین: رسول جهانگیری در گفتگو با اتاق اصناف ایران با اشاره به اینکه افزایش واحد‌های صنفی به معنای رونق در اصناف نیست، اظهار کرد: سرریز جامعه بیکار در اصناف است؛ یعنی تنها جایی که هیچ مانعی برای ورود افراد جدید قائل نشده، اصناف است و این امر مثل یک شمشیر دو لبه است و می‌تواند خوب یا بد باشد.
وی افزود: اگر متولیان امور، دست‌اندرکاران دولتی و سیاستگذاران کلان کشور به حمایت از اشتغال ایجاد شده و حمایت از تولید، توزیع و خدماتی که از سوی اصناف اجرا می‌شود، توجه داشته باشند نه تنها ورود افراد جدید به اصناف نگران‌کننده نیست بلکه خوب است، اما در حال حاضر نمی‌تواند پیش‌آمد مثبتی را نشان دهد.
عضو هیئت رئیسه اتاق اصناف ایران گفت: سقف و فاصله صنفی با این استدلال آزاد شد که حس رقابتی در کسب و کارهای صنفی ایجاد شود و هر کسی که بتواند در فضای رقابتی بماند، ماندگار شده و هر کس که نتواند از آن خارج شود، اما این روش عیب بزرگی دارد.
جهانگیری ادامه داد: در این روش رقابتی، هزینه بزرگی به جامعه تحمیل می‌شود؛ یعنی هر کس باید مدتی آزمایشی در این فضا کار کند، سرمایه‌ای که به زحمت جمع کرده است هم از دست بدهد و کسب وکار کسی که نسل به نسل در واحد صنفی مشابهی بوده را هم تحت شعاع قرار دهد تا بعد به این نتیجه برسد که نمی‌تواند در سیستم رقابتی باقی بماند. از سوی دیگر، افرادی که حرفه پدری را در اصناف دنبال می‌کنند نیز در این چرخه آسیب‌دیده و به موجب ورشکستگی‌های خرد از بین می‌روند. وی تصریح کرد: با ورود بی‌ضابطه افراد به اصناف، ورشکستگی‌های خرد افزایش می‌یابد و این اتفاق رخ داده است. هر شهروندی در مسیر روزانه خود شاهد تعطیلی واحد‌های صنفی یا تبدیل تعمیرگاه ماشین به فروشگاه لوازم موبایل و از آن به روسری‌فروشی است.
