کد خبر: 1015066
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ - ۲۳:۳۹
کارگردان فیلم سینمایی «لباس شخصی» حرف و حدیث‌ها درباره توقیف این فیلم سینمایی را رد کرد.
محمد صادقی
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فیلم سینمایی «لباس شخصی» به کارگردانی امیرعباس ربیعی، اولین بار در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر دیده شد. این فیلم که اولین تجربه کارگردانش در ساخت فیلم سینمایی است، آنقدر در جشنواره با استقبال روبه‌رو شد که از نظر بسیاری از منتقدان فیلم می‌توانست جایزه سیمرغ «نگاه نو» را نصیب ربیعی کند. داستان فیلم «لباس شخصی» به موضوعی تاریخی در دهه ۶۰ بازمی‌گردد و آن ماجرای مشخص شدن ارتباط حزب توده با دولت شوروی و انتقال اطلاعات نظامی و سیاسی محرمانه به آن کشور است.

به رغم پتانسیل خوبی که «لباس شخصی» برای دیده شدن در سینما دارد، مدتی است شایعاتی در زمینه توقیف این فیلم مطرح شده است. ربیعی در مصاحبه‌ای به این اخبار ضد و نقیض واکنش نشان داد و گفت: «بحث توقیف «لباس شخصی» به هیچ عنوان مطرح نیست و تا جایی که من خبر دارم این فیلم بدون هیچ مشکلی برای مردم به نمایش درخواهد آمد. ربیعی در ادامه افزود: یکی از دغدغه‌های من ساخت فیلمی درخصوص حزب توده بود که لباس شخصی نیز تلاش برای بیان حقایق و واقعیت‌ها و ارائه روایت صادقانه و منصفانه از ماجرای این حزب بود. وی به تأکید رهبری به ساخت آثار مستند و سینمایی در خصوص حزب توده اشاره کرد و گفت: در دیداری که همراه تعدادی از فیلمسازان جوان با رهبری داشتیم، وقتی ایشان را در جریان ساخت فیلم سینمایی در خصوص حزب توده قرار دادم، ایشان به اهمیت موضوع حزب توده اشاره کردند و اینکه این حزب در ظاهر خودشان را همراه نظام نشان می‌دادند ولی در باطن هدف نفوذ در بدنه اصلی نظام را داشتند.»

«لباس شخصی» را می‌توان در نوع نگاه به تاریخ انقلاب اسلامی، در پی آثاری مثل «ماجرای نیمروز» دانست. با این تفاوت که کارگردان جوان «لباس شخصی» برای اینکه فیلمش بهتر و باورپذیرتر باشد دست به ابتکاراتی زده است. از جمله اینکه در آن فیلم به جای استفاده از چهره‌های تکراری سینمایی، بازیگران تئاتری به کار گرفته شده‌اند. این کار باعث شد علاوه بر به کار‌گیری هنرمندان حرفه‌ای، به خاطر تازه بودن چهره‌ها، کاراکتر‌های فیلم برای بیننده کاملاً باورپذیر شوند. با وجود اینکه در پرداخت به تاریخ انقلاب اسلامی در سینما کم‌کاری شده است، اما ساخت نمونه‌های معدودی مانند «لباس شخصی» می‌تواند انگیزه‌ای برای فیلمسازان باشد تا با پرداخت به تاریخ مغفول مانده انقلاب به خصوص در دهه ملتهب ۶۰، نسل جوان کشور را که کمتر در جریان حوادث آن سال‌ها بوده‌اند با واقعیت‌های تاریخی روبه‌رو کند.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار