بسیاری از پروندههایی که در پلیس و محاکم قضایی در حال بررسی است، ریشه در خشونتهای خانگی دارد. خشونتهایی که با شیوع بیماری کرونا دامنه آن گستردهتر شده و خانوادههای زیادی را تحت تأثیر قرار دادهاست. بسیاری از این رفتارها با خشونت کلامی شروع شده و خیلی وقتها به ارتکاب جرائم هم منجر میشود. خشونتهای خانگی ابتدا به سلامت خانواده و زمانی که به ارتکاب جرائم منجر شود به سلامت جامعه هم آسیب میرساند. هر چند درباره خشونتهای خانگی پس از شیوع کرونا آماری وجود ندارد، اما باید در نظر داشت که این نوع آسیبها در همه جوامع وجود دارد. عدم شفافیت در ارائه آمار، اما میتواند به بروز بیشتر خشونت منجر شود؛ چراکه در چنین شرایطی متولیان به دنبال راه حل نمیروند و بروز خشونت گستردهتر میشود.
در حال حاضر و با همهگیری ویروس کرونا، همه در خانه احساس امنیت میکنند، اما این احساس امنیت برای همه افراد جامعه مصداق ندارد؛ چراکه برخی افراد به واسطه کیفیت و رابطهای که در زندگی دارند، در خانه احساس ناامنی میکنند. تبعات اقتصادی ناشی از شیوع کرونا قطعاً بزرگسالان را دچار تشویش و اضطراب خواهد کرد که این موضوع به صورت غیرمستقیم به سایر اعضای خانواده سرایت میکند و آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. خشونت مورد بحث هم فقط متوجه زنان نیست، بلکه مردان و کودکان هم در معرض تهدید هستند. ذکر این نکته هم ضرورت دارد که خشونت به کار رفته الزاماً فیزیکی نیست، بلکه میتواند به صورت کلامی، مثل توهینو سرزنش باشد که به پیوستهای دیگری مثل اضطراب یا افسردگی برای فرد منجر شود. افرادی که خانواده را سرپرستی میکنند، باید در نظر داشته باشند که همه افراد در شرایط نامناسب احساساتی مثل اضطراب و افسردگی را درک میکنند، از همین رو فرد باید این احساسات را در خود شناسایی و برای سایر اعضای خانواده بیان کند؛ چراکه بیان این احساسات نشان دهنده سلامت روان است. در غیر این صورت اگر فرد احساساتش را به صورت خشم در خانه نشان دهد، چنین انسانی نیاز به کمک مراقبت و درمان دارد. تأکید روانشناسان در این مواقع این است که چنانچه فرد در محیطی حضور دارد که خشونت در آن اتفاق میافتد یا همراه فردی زندگی میکند که کنترل خشم ندارد، ابتدا باید ارتباط خود با دنیای بیرون مثل دوستان یا بستگانش را حفظ کند؛ چراکه در چنین مواقعی فردی که شخص مقابل را هدف خشونت قرار داده به دنبال قطع ارتباط او با دیگران و کنترل بیشتر روی وی است. همچنین شناخت نقاط ضعف و حساسیتهای فرد مقابل و رعایت کردن حریم خصوصیاش میتواند به مدیریتکردن خانه کمک کند. باید در نظر داشت که پیشنیاز مقابله با هرگونه بحران اجتماعی مثل کرونا و پیامدهای ناشی از آن، افزایش اعتماد و سرمایه اجتماعی است، بنابراین ضروری است با اتخاذ راهکارهای مناسب نسبت به بازسازی این اعتماد اجتماعی اقدام شود، در چنین شرایطی که به ماندن مداوم در خانه توصیه میشود، باید از سازوکارهای لازم به خصوص آموزش همگانی در رسانه ملی و استفاده از تجربه کشورهایی که موفق به دستیابی راهکارهای مناسب شدهاند «با توجه به ساختار فرهنگی جامعه» بهره جست.