جوان آنلاین: در صفحه ۳۵۶ کتاب «اتاق حوادث» می‌خوانیم: [بعد از آنکه صبح جمعه آبه در تماسی تلفنی نتیجه شکست میانجی‌گری‌اش میان ایران و امریکا را به ترامپ گزارش کرد]ما جلسه شورای امنیت ملی داشتیم که قرار بود بلافاصله پس از تماس آبه آغاز شود، اما جلسه با تأخیر شروع شد. در ابتدای جلسه ترامپ شرح مختصری از آنچه آبه تلفنی به او گفته بود بیان کرد، سپس به تندی از جان کری انتقاد کرد. [او معتقد بود جان کری با نقض قانون لوگان (منع مذاکره شهروندان امریکایی با کشور‌های خارجی) و وعده‌هایی که به ایرانی‌ها برای احیای برجام پس از پایان دولت ترامپ می‌دهد، مانع تمایل ایرانی‌ها به مذاکره است]ترامپ خطاب به کیپولون و آیزنبرگ، گفت: من نمی‌توانم بفهمم چرا شما وکلا از شکایت علیه جان کری سر باز می‌زنید؟! این مسخره است که شما این کار را نمی‌کنید!
شاناهان و دانفور که می‌خواستند کمی احساسات ترامپ را متعادل کنند، در همین حین نمودار‌های عمومی قابل توجهی را از میزان خرید نفت کشور‌های مختلف از منطقه خاورمیانه به میان آوردند. این نمودار‌ها نشان می‌داد کشورهایی، چون چین، کره‌جنوبی، ژاپن، هند و اندونزی واردات بسیار بالایی از خاورمیانه داشتند. من می‌دانستم چه چیزی اتفاق می‌افتد: چرا کشور‌های واردکننده کار بیشتری نکردند؟ چرا آن‌ها و تولیدکنندگان نفت خاورمیانه حاضر نشدند پول بیشتری برای حفاظت از نفتکش‌هایشان بپردازند؟ در این لحظه شاناهان و دانفور به جدول‌های چهارم یا پنجم رسیده بودند.
ترامپ حوصله‌اش سر رفته بود و گفت: «سر اصل مطلب بروید؛ تصمیم دارید چه کار کنید؟» ما در مورد گزینه‌های مختلفی بحث کردیم، اما به نتیجه نرسیدیم. سپس ترامپ به مسئله خروج از سوریه و افغانستان بازگشت و باز هم تأکید کرد کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس باید هزینه‌های هر آنچه را که می‌خواهیم انجام بدهیم، بپردازند. من شرح دادم، همان‌طور که قبلاً هم گفته بودم، دولت بوش پدر پشتیبانی‌های قابل توجهی را برای پرداخت هزینه‌های جنگ خلیج در سال ۱۹۹۱ افزایش داده بود. پمپئو به ترامپ اطمینان داد که او با کشور‌های مقتضی تماس خواهد گرفت.
پس از این گفتگو ترامپ جلسه را ترک کرد، اما پنس، پمپئو، شاناهان، دانفور و من به صحبت‌ها ادامه دادیم. دانفور می‌خواست مطمئن باشد که ترامپ فهمیده است که اگر ما تلفاتی به ایران وارد کنیم، ایرانی‌ها دست از تجاوز به منافع امریکا برخواهند داشت. مسئله هدف قرار دادن ایران در ذهن بیشتر کسانی که در این جلسه و سایت جلسات با ترامپ حضور داشتند، می‌چرخید.
پنس گفت با توجه به نشانه‌هایی که از ترامپ می‌بیند، فکر می‌کند واضح باشد که او بیشتر دنبال گزینه‌های جنگ سینتیکی (مترجم: جنگ‌های نرم شامل جنگ دیپلماسی، تحریمی و سایبر) است. اگر مطمئن بودیم که ترامپ می‌خواهد این تصمیم را بگیرد، یک لیست بلندبالا از بررسی‌ها وجود داشت که هر روز هم به آن اضافه می‌شد. هنوز کار‌های خیلی مهمی مانده بود که برای جلسه روز دوشنبه [که می‌خواستیم در این باره تصمیم بگیریم]انجام دهیم، اما من فکر می‌کردم حداقلش این بود که هیچ کس نمی‌توانست ما را متهم کند که به اندازه کافی روی پیامد‌های استفاده از گزینه نظامی فکر نکرده‌ایم.
