سرویس جامعه جوان آنلاین: محمدرضا درویش با بیان اینکه ما الان در ایران حدود ۳ هزار محیطبان داریم و نیروهای سازمان جنگلها هم ۵، ۴ هزار نفر هستند که در این حوزه انجام وظیفه میکنند، گفت: «همواره گفته میشود که به ازای هر هکتار تعداد محیطبان یا جنگلبان خیلی کم است، اما همین مسئله نشان میدهد درک درستی از شرایط روز مدیریت عرصههای منابع طبیعی و محیطزیست در بین مدیران این دستگاهها وجود ندارد. اخیراً با معاون سازمان محیطزیست ژاپن ملاقات کردم که ۱۳۰ میلیون نفر جمعیت دارد. کل تعداد پرسنل سازمان محیطزیست آن به ۵۰۰ نفر نمیرسد و سازمان محیطزیست ما حدود ۷ هزار نفر پرسنل دارد و سازمان جنگلها حدود ۱۴ هزار نفر پرسنل. باز میگوییم نیرو کم است. چرا در ژاپن نیرو ۵۰۰ نفر است و برای ۱۳۰ میلیون نفر کافی است و الان ۲۱ هزار نیرو برای ۸۰ میلیون ایرانی کم است؟»
وی در ادامه توضیح داده که «جمعیت ژاپن را طوری تربیت کردهاند که خودشان حافظ طبیعت هستند. از تکنولوژیهای روز هم استفاده میکنند که اگر متخلفی وجود داشت، بتوانند چهره را شناسایی و او را بازداشت کنند. ما این کار را نکردهایم و تنها ادعا میکنیم و این معضل ایجاد میشود. اصلاً با افزایش تعداد محیطبانها یا جنگلبانها شما نمیتوانید امنیت را برقرار کنید.»
این در حالی است که قیاس ایران و ژاپن از نظر مخاطرات محیطزیستی کاملاً اشتباه است. چطور میتوان کشور ایران را که در سالهای اخیر حدود ۱۳۰ شهید محیطبان داشته با ژاپنی که خون از بینی محیطبانش نمیآید مقایسه کرد؟!
در یک دهه اخیر بیش از ۱۳۰ نفر از محیطبانان ایرانی شهید شدهاند. صدها نفر هم زخمی شدهاند و خانه و خانواده بسیاری از آنها هم آسیبدیده است. یک جنگ اعلامنشده بین محیطبانان و متخلفان در منابع طبیعی ایران در جریان است. یکی از مهمترین دلایل این جنگ نابرابر هم انبوه ثروتهای زمینی و زیرزمینی در کشور ماست. منابع با ارزشی همچون معادن کمیاب سنگ و فلز ایرانی که در ژاپن موجود نیست تا مافیا را به جان محیطبان بیندازد.
«رنجر» مترادف انگلیسی محیطبان است و در دیگر کشورها به محیطبان رنجر میگویند. رنجرها دورههای مهارتی و تخصصی ویژهای را میگذرانند تا آماده خدمت شوند، اما همه جا ژاپن نیست که بهخاطر شرایط ویژه محیطی و اجتماعیاش با چند صد محیطبان سر و ته حفاظت از منابع طبیعی هم بیاید.
بخشی از حرفهای درویش که ناظر به کارمندان بسیار برای حفاظت از محیط ایرانی است، پربیراه نیست، اما نانوشته نباشد گذاشت که سالهاست ایران با تعداد اندک محیطبان دست و پنجه نرم میکند و محیطبان ایرانی شش برابر استاندارد محیطبانی خدمترسانی میکند. جای شگفتی دارد که یک مدیر ارشد محیطزیست چنین نگاه سطحی به محیطبانی داشته باشد.