همه چیز را تکذیب می‌کنند، خبری از شفاف‌سازی نیست و تنها یکسری کلیات را در بیانیه‌های تکراری‌شان می‌گنجانند تا پاسخی به انتقاداتی که می‌شود، داده باشند. این حکایت فدراسیون فوتبال و مدیرانش است، مدیرانی که با توجه به اهمال نهاد‌های نظارتی و قضایی در برخورد با تخلفات و فسادشان، هر روز سینه‌شان مقابل منتقدان سپرتر می‌شود بدون آنکه پاسخگوی سوءمدیریت‌های‌شان باشند. فرقی ندارد مسئولان فعلی فدراسیون فوتبال باشند یا مدیران سابق و قبل‌تر، هر کدام از آن‌ها با پرونده‌های درشتی از تخلفات همچنان بدون اینکه به پای میز محاکمه کشیده شوند، در حال نسخه پیچیدن برای فوتبال هستند، گویا این فدراسیون پرحاشیه به جزیره‌ای جدافتاده تبدیل شده است که فساد حاکم بر آن سبب نمی‌شود تا گوش نهاد‌های قضایی تیزتر و مدیران آن برای پاسخگویی احضار شوند.
چنین روندی سبب می‌شود فدراسیون فوتبال در یک دهه اخیر یکی از غیرپاسخگوترین فدراسیون‌های ورزشی باشد. فدراسیونی که نام مدیرانش در بخش‌های زیادی از پرونده فساد در فوتبال که در مجلس نهم تهیه شد، دیده می‌شود. با این حال اغماض و چشم‌پوشی از تخلفات و سوء‌مدیریت‌های کوچک حالا کار را به جایی رسانده که فساد در این مجموعه غیرپاسخگو هر روز گسترده‌تر و مدیرانی که شهره به تخلفات مختلف هستند هر روز جولان‌شان در فوتبال بیشتر می‌شود. یکی مانند رئیس سابق از دفترش در یکی از برج‌های گرانقیمت تهران برای مدیران وقت فدراسیون نامه‌ها را پاراف دستوری می‌کند، آن دیگری هم پس از سوء‌مدیریت‌های مختلف دوباره پایش به فدراسیون باز می‌شود تا برای درآمدزایی فوتبال نسخه اقتصادی بپیچد، اما به جای پاسخگویی از در توهین به رسانه‌ها درمی‌آید و به تمسخر خبرنگاران می‌پردازد.
ریشه چنین وقاحتی را باید در حیاط خلوت بودن فدراسیون فوتبال جست‌وجو کرد. مجموعه‌ای پر از سوءمدیریت و سوء‌استفاده‌های مالی که با وجود عملکرد پرحرف و حدیث مدیرانش در ۱۲ سال گذشته، مدیران سابق و فعلی‌اش با توجه به بی‌تفاوتی نهاد‌های نظارتی و بازرسی نسبت به فسادی که در این مجموعه وجود دارد، علاوه بر فرار از پاسخگویی، ابایی ندارند که با توهین به رسانه‌ها به دلسوزانی که نگران وضعیت فوتبال به خاطر حضور چنین مدیرانی هستند، پوزخند هم بزنند و با تراوشات ذهن بیمارگونه‌شان خبرنگاری را که از آن‌ها خواستار شفاف‌سازی است بیمار روحی خطاب کنند.
جایی باید جلوی چنین برخورد‌های وقیحانه‌ای از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال با رسانه‌ها گرفته شود و راه رسیدن به چنین هدفی شفاف‌سازی و پاسخگو کردن مسئولان فوتبال است. بدون شک تا زمانی که مماشات نهاد‌های نظارتی با مدیران متهم به تخلفات مختلف ادامه داشته باشد، این مدیران مانند امروز نه تنها پاسخگو نخواهند بود، بلکه با توجه به حاشیه امنیتی که برای‌شان به وجود آمده، ترسی از رفتار‌های توهین‌آمیز با کسانی که از آن‌ها پاسخ می‌خواهند هم ندارند.
در این شرایط باید نهاد‌های نظارتی و قضایی به صورت جدی به عدم شفاف‌سازی در فوتبال ورود کنند تا فوتبال در یک اتاق شیشه‌ای قرار بگیرد و راه بر هرگونه فساد و تخلف در فدراسیون فوتبال بسته و مدیران فوتبال در صورت کج‌راهه رفتن به پای میز محاکمه کشیده شوند. بدون شک چنین رویکردی علاوه بر حذف مدیران نالایق و فاسد، سبب خواهد شد دیگر کمتر مدیری به خودش اجازه دهد که به جای پاسخگویی به رسانه‌ها، به تمسخر چشم بینای جامعه بپردازد، مانند برخورد دیروز رئیس کمیته اقتصادی فدراسیون فوتبال که به جای شفاف‌سازی، برخورد توهین آمیزی با خبرنگار رادیو داشت.
