بدون تردید سلامت بازیکنان و مربیان در اولویت است، مسئله‌ای که ماه‌هاست دنیا را بر آن داشته تا کرکره همه رویداد‌های ورزشی را پایین بکشد به امید بهبود شرایط و بازگشت به روند عادی.
اما بدون تردید با وجود شرایط بغرنجی که نه فقط ایران که کل دنیا با آن دست به گریبان است باید به دنبال راهکار‌های منطقی و صدالبته مطمئنی بود برای ادامه زندگی، چراکه نمی‌توان تا ابد کرکره کسب و کار‌ها را پایین کشید و مردم را خانه‌نشین کرد. به همین دلیل است که بسیاری در دنیا درصدد فراهم کردن شرایطی مطمئن برای ادامه رقابت‌های فوتبال هستند تا حداقل از این طریق هم که شده روحیه از دست رفته مردم را بازگردانند. هرچند که این مهم مستلزم رعایت مسائل و پروتکل‌های بهداشتی است، اما گویا عده‌ای در این میان به دنبال ماهیگیری از آب گل‌آلود هستند و با توجه به شرایط خودشان و نه شرایط حاکم بر جامعه تنها به منافع خود می‌اندیشند و بس.
هنوز هیچ تصمیم قطعی اتخاذ نشده و مسئولان در ستاد مبارزه با کرونا در پی یافتن راهکاری مطمئن هستند که کوچک‌ترین آسیبی را متوجه سلامت بازیکنان و مربیان نکند و بار‌ها نیز تأکید داشته‌اند در صورت مهیا نبودن شرایط، کرکره لیگ را بالا نمی‌کشند، اما عده‌ای با در پیش گرفتن سیاست یک بام و دوهوا و با توجه به شرایطی که در جدول دارند و ناامیدی از دستیابی به اهداف بلندپروازانه خود، جان انسان‌ها را برای مقابله با ادامه رقابت‌های لیگ مستمسک قرار دادند. همان‌هایی که با بستن در ورزشگاه‌ها روی تماشاگران برای جلوگیری از بروز یک فاجعه انسانی جار و جنجال به راه انداختند و پرونده به دست راه دادگاه CAS را در پیش گرفتند برای شلوغ‌بازی‌های‌شان، امروز در صف اول مدافعان سلامت بازیکنان قرار دارند و از خودکشی کردن در شروع دوباره بازی‌ها می‌گویند و ابایی ندارند از بازی با احساسات خانواده‌ها برای محق نشان دادن خود!
بدون تردید متین قوسی یک نوجوان بااستعداد بود که می‌توانست آینده‌ای روشن در فوتبال ایران داشته باشد اگر ویروس منحوس کرونا داستان زندگی او را کوتاه نمی‌کرد. داستانی که پایان تلخ آن حالا دست‌آویز عده‌ای سودجو شده که از یک‌سو خود را مدافع سلامت مردم نشان می‌دهند و از سوی دیگر باکی ندارند که برای رسیدن به هدفی که دارند از داغ جگرسوز یک خانواده مایه بگذارند. این افراد کار را به جایی رساندند که پدر داغدیده متین لب به اعتراض بگشاید و بگوید که دارند از مرگ پسر نوجوان او سوءاستفاده می‌کنند. رفتاری که نه فقط زشت است بلکه با روح فوتبال نیز در تضاد است. حال آنکه متین نه در زمین فوتبال که مثل خیلی‌های دیگر، چون پرستاران، پزشکان یا حتی رانندگان حمل و نقل عمومی به ویروس کرونا مبتلا شد و جان خود را از دست داد. اما آیا، چون او در سوپرمارکت پدرش کار می‌کرد، می‌توان با مستمسک قرار دادن این مسئله کرکره سوپرمارکت‌ها را پایین کشید یا به دلیل فوت برخی رانندگان شرکت واحد حمل و نقل عمومی را تعطیل کرد؟
بدون شک بازگشایی بسیار از مشاغل می‌تواند بر تعداد مبتلایان یا حتی فوتی‌های کرونا بیفزاید، اما آیا می‌توان با وجود این مسئله همه کسب و کار‌ها و زندگی را تعطیل کرد؟ پاسخ ساده است؛ همان‌هایی که امروز مخالف از سرگرفتن رقابت‌های لیگ هستند این نظر را در خصوص دیگر کسب و کار‌ها ندارند و اگر یکی، دو مرتبه پشت در‌های بسته نانوایی بمانند، صدای وااسفای‌شان به شکلی دیگر درمی‌آید و فراموش می‌کنند که گردانندگان نانوایی‌ها، سوپرمارکت‌ها، پرستارها، دکتر‌ها و بسیاری از افراد جامعه که در حال سرویس دادن به آن‌ها هستند نیز در خطر ابتلا به کرونا هستند، اما همچنان به خدمتگزاری مشغولند و جان اهالی فوتبال عزیزتر از آن‌ها نیست. با این تفاوت که برای برگزاری ادامه رقابت‌های لیگ هنوز هم مسئولان تصمیم نهایی را نگرفته‌اند و همان اندازه که امکان شروع دوباره رقابت‌ها وجود دارد، امکان عدم ادامه لیگ نیز هست، اما آنچه امروز برخی را به تکاپو انداخته برای به رخ کشیدن اهمیت سلامت بازیکنان و مربیان، نه ویروس کرونا که منافع شخصی خودشان است. در واقع آقایان ترجیح می‌دهند لیگ به واسطه شیوع کرونا نیمه‌کاره بماند تا آنکه به واسطه ناکامی‌ها دست‌شان از قهرمانی و کسب سهمیه آسیا کوتاه بماند یا راه لیگ یک را در پیش بگیرند و پرواضح است که همه این سروصداها، نه به دلیل کرونا و اهمیت سلامت جامعه فوتبال بلکه به دلیل شرایط خود آنهاست که مجبورشان کرده اینچنین صدا در گلو بیندازند که ادامه لیگ خودکشی است و می‌تواند یک فاجعه انسانی را به بار آورد!
