سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: از پخش صحبت‌های علمای دینی گرفته تا برنامه‌هایی که به تصنعی‌ترین شکل به دنبال رقیق کردن احساسات مخاطب هستند در این ساعات روی آنتن میروند، ولی تجربه نشان داده برنامه‌هایی که بتوانند هم آرامش دهند و هم بخشی از مشکلات مبتلابه را بی اغراق طرح کنند بیشتر مفیدفایده اند.
برنامه "مکث" که از شبکه دوم سیما روی آنتن میرود تلاش داشته درعین ایجاد آرامش روحی برای مخاطب روزه‌دار در آستانه افطار فضایی فراهم کند تا مهمانان مردمی برنامه نیز از دستاورد‌های خود بگویند.
وجه تمایز "مکث" با تمام برنامه‌های مشابه آن است که برای رقیق کردن احساس مخاطب او را تحت القائات افراطی قرار نمیدهد و اتفاقا سعی دارد مخاطب هم احساس بهتر شدن داشته باشد و هم اینکه چیزی بیاموزد.
این نوع تولید محتوا که با محوریت قرار دادن مجریانی متنوع دربرابر مهمانانی متفاوت صورت گرفته از دریچه کلیدواژه مشترک کرونا به امیدبخشی بیننده می. پردازد آن هم در سایه تکیه بر داشته‌ها و نه ایجاد حسرت در مخاطب به سبب کمبودها.
واقعیت این است که ماه رمضان ماه همدلی و انفاق است و اگر در این همدلی خلوص نیت داشته باشیم حالمان بهترخواهد شد. در تولید محتوا‌های تلویزیونی نیز همین خلوص نیت است که به کار می. آید و موجب میشود مخاطب با محتوا همذات پنداری کند.
از دریچه رشد همدلی در سایه مکث بر داشته هاست که میتوان رشد معنویات را به انتظار نشست و "مکث" هم کوشیده به بیننده بگوید آنچه دارد شاید حسرت دایمی یک هموطن دیگر باشد.
دوربین "مکث" دوربین سیالی است که از زبان مهمانان دارای عزت نفس به نقاطی میرود که فقط درباره آن‌ها شنیده ایم، ولی کم پیش آمده خودمان پا به چنین نقاطی بگذاریم و همین سرک کشیدن به اجتماع است که نگاه ارزنده را میسازد.
امثال گیتی خامنه، مریم سعادت و الهام پاوه‌نژاد یا امین زندگانی، مسعود کرامتی و سیما تیرانداز که اجرای "مکث" را برعهده دارند کمترین اغراقی برای منقلب کردن حال مخاطب نمیکنند و اتفاقا میکوشند مخاطب را سهیم کنند در حال خوش مهمان تا امید و امیدواری به حل مشکلات پدیدآمده در سایه کرونا بیشتر شود.
