سرویس اجتماعی جوان آنلاین: حدود چند سالی است که در میان طبقه متوسط و مرفه جامعه، سگ گردانی شیوع پیدا کرده است. سگهایی که به گفته صاحبانشان، تبدیل به یک مونس و همدم شدهاند (!) و در میان خانواده حق آب و گل دارند. پیشتر، اما عمدتا سگها برای نگهبانی یا در حیاط خانه نگهداری میشد و کمتر کسی این حیوان را به خانه راه میداد.
بهمن ماه سال گذشته بود که سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس تهران اعلام کرد: «برخی افراد با آوردن سگ به معابر عمومی باعث ایجاد ترس و دلهره برای شهروندان شدهاند به همین دلیل پلیس با اخذ مجوز از دادستان تهران، با افرادی که در اماکن عمومی مانند پارکها سگ گردانی میکنند، برخورد خواهد کرد.»
رئیس پلیس پایتخت با بیان اینکه مکانهای عمومی جای سگگردانی و رفت و آمد حیوانات نیست، گفت: «قطعا در برخورد اول با افرادی برخورد میشود، ولی نحوه چگونگی برخورد با آنها بعد از جلسه با دادستان اعلام میشود.»
پس از آن بود که خبرهایی مبنی بر ممنوعیت سگ گردانی در معابر عمومی شهرهای سمنان، زنجان، بوشهر، همدان و چندین شهر دیگر نیز منتشر شد. البته باید گفت: وقتی منعی در قانون دیده نشود، احتمالا عمرش چندان طولانی نخواهد بود و طولانی نبودن عمر آن معنایی جز بازگشت اوضاع به روال سابق نخواهد داشت!
سیدمهدی حجتی، مدرس دانشگاه و وکیل دادگستری در این باره و با اشاره به اینکه بهموجب اصل ۷۱ قانون اساسی، فقط مجلس است که در عموم مسائل میتواند دست به قانونگذاری بزند به ایسنا گفته: «به موجب اصل ۳۶ قانون اساسی، حکم به مجازات و اجرای آن، باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد؛ لذا تنها مرجع ایجاد ممنوعیت برای ممنوعیت رفتارهای ارتکابی شهروندان، قانون است نه دستور و بخشنامه. به علاوه مقام قضایی نیز صرفاً در چارچوب قانون میتواند دستوراتی در خصوص موضوعاتی که در قانون در مورد آن تعیین تکلیف شده صادر کند.»
این وکیل دادگستری با بیان اینکه اگر منع سگ گردانی جزو مطالبات عمومی است، مسیر آن باید از طریق پیش نویس طرح یا لایحهای در مجلس یا دولت طی شود، اظهار داشته: «در ابتدای اسفندماه سال ۱۳۸۹ طرحی با امضای ۳۹ نماینده مجلس اعلام وصول شد که موضوع آن الحاق یک ماده تحت عنوان ماده ۶۸۸ مکرر به کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی بود که پیش نویس آن طرح، حاکی از جرم انگاری و ایجاد ممنوعیت برای گرداندن حیوانات خطرناک یا حیواناتی که مضر برای سلامت عمومی محسوب میشدند از قبیل: سگ در اماکن و معابر عمومی و وسائط نقلیه بود که در نهایت این طرح به تصویب مجلس نرسید و متعاقباً در آبان ماه سال ۱۳۹۳ نیز طرح مشابه دیگری تحت عنوان «الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی» در مجلس وقت اعلام وصول شد که این طرح نیز به تصویب نهایی نمایندگان مجلس نرسید؛ لذا در حال حاضر، حیوان گردانی در معابر عمومی فاقد عنصر قانونی برای تعقیب کیفری افراد محسوب میشود و مراجع قضایی، مستندی برای صدور حکم محکومیت افراد برای ارتکاب این رفتار ندارند.»
به نظر میرسد که نباید نسبت به گرداندن سگ در اماکن عمومی بیتفاوت بود و در برابر حضور سگها در محلی که آسایش، تردد و امنیت برخی از افراد را سلب میکند ساکت ماند. از سوی دیگر، اما بدیهی است که با دستور ممنوعیت سگگردانی در معابر نمیتوان این حیوانات را برای همیشه در خانهها حبس کرد و حل این مسئله نیازمند بررسی دقیقتر و وضع قوانینی است که سگگردانها حد و اندازه خود را بدانند و در کنار آن امنیت و آرامش شهروندان نیز تامین شود.