مصطفی کواکبیان، نماینده تهران در مجلس در بخشی از نطق خود در صحن علنی مجلس گفته که «ما انتظار داریم منش آقای رئیسی با آقای آملی لاریجانی تفاوت کند. البته بارقههای امیدی نیز ایجاد شده، اما باز هم برخورد دوگانه با مطبوعات ما را ناامید میکند.» به نظر میرسد اشاره کواکبیان به توقیف انتشار هفتهنامه صدا باشد. این هفتهنامه روز شنبه با تصویری از نمایش دریایی ارتش امریکا روی جلد و با تیتر «دوراهی جنگ و صلح» منتشر شد. زیرتیترها هم این دوگانه جنگ و صلح را کامل میکرد: «میانهروها شکست خوردند یا بار دیگر ایران را از جنگ نجات میدهند؟، بستن تنگه هرمز منجر به جنگی گسترده میشود، جنگ رهاییبخش؟، گزارش ویژه صدا درباره ناو هواپیمابر امریکا و ...» نمایش کاملی از قدرت امریکا که به رخ مردم ایران کشیده میشود! این همان خطی بود که دولت امریکا دنبال میکند تا با تهدید کذایی نظامی و نشان دادن دوگانه جنگ و صلح، ایران را مجبور به نشستن پای میز مذاکرات و دادن امتیاز کند. از سویی پیشتر از سوی شورای عالی امنیت ملی به مدیران رسانهها گفته شده بود که از نگارش مطالبی که دوگانه صلح و جنگ نشان بدهد، پرهیز شود و رسانههای داخلی با سیاستهای دولت امریکا در مورد ایران همنوایی نداشته باشند. با وجود تخلف صدا از این تذکر و با وجود همنواییاش با جنگطلبان امریکایی، آیا جایی برای حمایت از آن و انتقاد به دستگاه قضایی باقی میماند؟ کواکبیان باید منتقد هفته نامه صدا میشد که در چنین روزهایی منعکسکننده قدرت و موضع امریکاییها شده است، نه آنکه از توقف آن گلایهمند باشد، صرفاً به آن دلیل که یک رسانه هم جناحی با کواکبیان است.