سرویس دانشگاه جوان آنلاین: بسیاری از تشکل‌های دانشجویی در حالی بار مشکلات متعددی را به دوش می‌کشند که برخی مسئولان حتی از گفتوگو با آن‌ها هم فراری هستند.
در ماه‌های اخیر از تأکیدات رهبری بر حضور مؤثر زنان در عرصه‌های علمی و اجتماعی برمی‌آید که نقش زنان علاوه بر خانه‌داری و تربیت فرزندان در جامعه و محیط های علمی همچون دانشگاه بسیار حائز اهمیت است.
همچنین ایشان به اهمیت دانشجویان و فعالیت‌های دانشجویی خصوصاً تشکل‌های انقلابی تأکید کرده‌اند و می‌فرمایند: «دشمن با تکیه بر کمبودها، نقص‌ها و قصورها، انقلاب را کم ارزش جلوه می‌دهد و پیشرفت‌ها و موفقیت‌ها را نادیده می‌گیرد که لازم است تشکل‌های انقلابی این نامعادله را بر هم بزنند.»
واضح است که دانشجو به عنوان یک عنصر فعال در حیات اجتماعی جامعه به خودی خود از اهمیت زیادی برخوردار است. این دانشجو در تشکل‌های انقلابی که قرار می‌گیرد طبق تأکیدات رهبری باید مورد حمایت بیشتر مسئولان نیز قرار گیرد، اما در دولت آقای روحانی شاید نسبت به دولت‌های قبل کمترین اهمیت به دانشجویان انقلابی داده می‌شود تا جایی که طبق گفته تشکل‌های دانشجویی، دعوت آن‌ها از برخی معاونت‌های ریاست جمهوری یا مسئولان دولت برای حضور در فضای تشکل‌ها بی‌پاسخ مانده است و با بی‌لطفی آن‌ها روبه‌رو شده‌اند.
از این بین دختران فعال در حوزه زنان تشکل‌ها که مشتاق برقراری ارتباط با معاونت زنان ریاست جمهوری به عنوان رسمی‌ترین مرجع حامی دختران فعال تشکلی و مهم‌ترین مرجع در حوزه زنان هستند با پاسخ منفی این معاونت روبه‌رو می‌شوند و تا کنون هیچ یک از دعوت‌هایشان به ثمر نرسیده است.
معصومه ابتکار هم در پاسخ به این پرسش که چرا در فضای تشکل‌ها حاضر نمی‌شود و از حوزه زنان تشکل‌ها حمایت نمی‌کند، گفته است: ما هفته‌ای هفت روز در حال کار و تلاش هستیم، برنامه‌های مشخصی داریم و به تمام برنامه‌هایی که ما را دعوت می‌کنند، نمی‌رسیم و وقت شرکت در برنامه‌های آن‌ها را نداریم و وقتمان باید اولویت‌دار شود و با توجه به اولویت‌ها زمان‌بندی می‌کنیم و حضور در همه نشست‌ها و تشکل‌ها برای ما امکانپذیر نیست. در واقع می‌توان گفت: معصومه ابتکار بعد از ۴۰ سال گذشته انقلابی، به عنوان زنی که اسمش در جمع دانشجویان تسخیرکننده سفارت رد شده و او هیچ گاه آن را تکذیب نکرده است، با زبان بی‌زبانی دانشجویان، جنبش دانشجویی و فعالان حوزه زنان تشکل‌های انقلابی مثل انجمن اسلامی دانشجویان مستقل یا تحکیم وحدت را در اولویت فعالیت‌های معاونت زنان نمی‌داند و بازدید از کلیسای مریم مقدس و سخنرانی در آن را مهم‌تر می‌داند.
شاید هم خانم ابتکار در معاونت زنان توانایی حمایت از تشکل‌ها و پاسخگو بودن به آن‌ها را نمی‌بیند و به بهانه سرشلوغی از آن شانه خالی می‌کند.
شاید هم فعالیت‌های معاونت زنان آنقدر بزرگ و عظیم است که به چشم آدم‌های معمولی نمی‌آید. در هر صورت آنچه به نظر می‌آید تشکل‌هایی هستند که مسئولیت بی‌مسئولیتی خیلی از مسئولان را به دوش می‌کشند، اما حتی جواب سلامی از سوی مسئولان نمی‌شنوند!
