وزارت ورزشی‌ها دوباره ساز خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس را کوک کرده‌اند، سازی که هر چند ماه یک‌بار کوک و بعد از چند اظهارنظر دوباره ناکوک می‌شود. بعد از چند ماه دوباره فیل وزارت ورزش یاد واگذاری سرخابی‌ها افتاده و در چند روز اخیر با برگزاری جلسات مختلف، مسئولان وزارت از عزم جدی‌شان برای واگذاری دو تیم بزرگ پایتخت به بخش غیردولتی سخن گفته‌اند. به راه افتادن دوباره پرونده خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس در شرایطی است که در دو دهه گذشته بار‌ها این موضوع مطرح شده، اما به نتیجه‌ای نرسیده و این دو تیم همچنان دولتی باقی مانده‌اند. هادی حسینی، معاون جدید پارلمانی وزارت ورزش دیروز در مصاحبه‌ای عنوان کرد که دولت می‌خواهد هرچه زودتر استقلال و پرسپولیس را آزاد کند.
البته مانند دو دهه گذشته چندان نمی‌توان به سرانجام رسیدن پرونده خصوصی‌سازی سرخابی‌ها امیدوار بود و از همین الان هم می‌توان پیش‌بینی کرد که این پرونده چند وقت دیگر بایگانی می‌شود تا پس از چند ماه دوباره باز و وعده‌های مسئولان دولتی برای خصوصی‌سازی تیم‌های استقلال و پرسپولیس تکرار شود. بدیهی است که مردم از واگذاری دو تیم بزرگ پایتخت با توجه به هزینه‌های چندصد میلیاردی سالانه‌شان استقبال می‌کنند و کمتر هواداری است که موافق برداشت بیش از ۱۰۰ میلیارد از بیت‌المال برای هزینه در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باشد. در چنین شرایطی همه از اینکه سرخابی‌ها از زیر سایه حمایتی دولت خارج شوند و خودشان خرج خود را در‌آورند، استقبال می‌کنند، به خصوص که هزینه تیمداری دولت به ویژه برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در سال‌های اخیر به صورت سرسام‌آوری بالا رفته است، آن هم در شرایطی که کشور با سخت‌ترین مشکلات اقتصادی روبه‌رو است.
البته خصوصی‌سازی بهترین نسخه برای خارج شدن وزارت ورزش از زیر بار هزینه ۱۰۰ میلیاردی دو تیم زیرمجموعه‌اش یعنی استقلال و پرسپولیس است، اما همانطور که در سال‌های اخیر تکرار شده، دولت حاضر نیست این دو تیم را با توجه به هواداران میلیونی‌اش از دست بدهد و تمام وعده‌ها درباره واگذاری سرخابی‌ها تنها جنبه شعاری دارد و خصوصی شدن سرخابی‌ها دور از ذهن است. در شرایطی که خصوصی‌سازی دو تیم با موانع زیادی مواجه است، وزارت ورزش اگر اراده‌ای برای سروسامان دادن به این دو باشگاه دارد و به گفته معاون پارلمانی وزیر ورزش می‌خواهد آن‌ها را آزاد کند، بهتر است پا پیش بگذارد و به وضعیت سرخابی‌ها که درگیر مشکلات عدیده مدیریتی آغشته به فساد و سوءاستفاده هستند، سروسامانی بدهد.
مگر نه این است که معاون پارلمانی وزیر ورزش از وعده وزارت ورزش برای آزاد کردن دو باشگاه سخن می‌گوید، چنین اراده‌ای در شرایطی که زمینه خصوصی‌سازی فراهم نیست، ستودنی است و مسئولان وزارت ورزش باید آستین‌ها را بالا بزنند و سرخابی‌ها را از دست سوء‌مدیریت‌هایی که در دو دهه اخیر هزینه‌های زیادی به بیت‌المال وارد کرده است، آزاد کنند. آخرین پرونده این سوءمدیریت‌ها هم مربوط به باشگاه استقلال و ماجرای قرارداد ۳۰۰ هزار دلاری شفر است که تبدیل به یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلار شد و دست آخر هم این مربی اخراج شد تا هزینه چنین کرم‌بخشی‌های مدیران استقلال از بیت‌المال و بودجه عمومی کشور به شفر و دلالان پرداخت شود، آن هم در روز‌هایی که کشور بیشتر از هر زمانی درگیر بی‌پولی و مشکلات اقتصادی است.
البته سوءمدیریت‌های باشگاه استقلال تنها یک نمونه از مصائبی که است که حضور مدیران کارنابلد و دولتی که دغدغه ریخت و پاش از بیت‌المال را ندارند، رو کرده است. نمونه چنین حیف و میل و سوءاستفاده‌ها را در باشگاه پرسپولیس هم می‌توان دید. مسائلی که سبب شده سرخابی‌ها با بی‌تدبیری و انتخاب مدیران نالایق به چنین سرانجامی دچار شوند و هزینه ریخت و پاش‌های چندده میلیاردی سالانه‌شان از بیت‌المال پرداخت شود. با توجه به این وضعیت در صورتی که وزارت ورزش اراده‌ای برای آزاد کردن این دو باشگاه دارد، شایسته است که در اولین قدم، این دو تیم را از مدیران متخلف پاکسازی و با مدیرانی که هزینه‌های زیادی را به بیت‌المال با امضای قرارداد‌های غیرحرفه‌ای تحمیل کرده‌اند، برخورد کند. اتفاقی که کم از خصوصی‌سازی ندارد!
