سرویس بین الملل جوان آنلاین: به گزارش «جوان» امریکا ناوگروه یواساس آبراهام لینکلن را به منطقه اعزام کرد و جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ در بیانیهای اعلام کرده که «امریکا در پاسخ به شماری از نشانههای بیثباتساز و تصاعدی و هشدار از سوی ایران»، ناوگروه و بمبافکنهای خود را به منطقه اعزام کرده است. در حالی که امریکا به طور معمول ناوهای خود را به منطقه اعزام یا از آن خارج میکند، بیانیه جان بولتون که در آن به ایران اشاره شده، تحریک آمیز به نظر میرسد. بولتون در بیانیه مکتوب خود گفته که هدف اعزام این ناوگروه آن است که این «پیام واضح و غیراشتباه را به رژیم ایران بفرستد که هرگونه حمله به منافع ایالات متحده یا متحدین ما با نیرویی بیامان روبهرو خواهد شد.» بولتون میگوید: «امریکا به دنبال جنگ با رژیم ایران نیست، ولی کاملاً آماده برای پاسخ به هرگونه حمله است، چه از طرف نایبان (ایران) باشد و چه از طرف سپاه پاسداران یا نیروهای متعارف ایران.» ساعاتی بعد از بیانیه مشاور امنیت ملی امریکا، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا هم استقرار ناو هواپیمابر امریکا در منطقه را پیامی به ایران توصیف کرد و گفت: «سران ایران را برای هرگونه حمله به منافع امریکا مسئول خواهیم دانست.» ناوگروه آبراهام لینکلن ۹۰ فروند هواپیما و بالگرد با خود حمل میکند و به گفته مایک پمپئو امریکا مدتی است که برای اعزام این ناوگروه برنامهریزی میکند. وزیر خارجه امریکا که پیش از سفر به فنلاند در جمع خبرنگاران سخن میگفت، افزود: «ما شاهد اقدامات تحریککننده از سوی ایرانیها بودهایم و ما ایرانیها را برای هرگونه حمله به منافع امریکا مسئول خواهیم دانست. ایرانیها دقیقاً میدانند که منظور ما از تهدیداتی که آنها در سراسر جهان متوجه منافع امریکا کردهاند، چیست.» وزیر خارجه دونالد ترامپ گفت: «اگر این اقدامات (حمله مستقیم به منافع امریکا) روی دهد یا اگر آنها این کار را از طریق نیروهای نیابتی، همچون حزبالله انجام دهند، ما بهطور مستقیم سران ایران را مسئول آن میدانیم.» یک مقام وزارت دفاع امریکا در توضیح دلیل اعزام ناوگروه امریکا به منطقه به آسوشیتدپرس گفته است: «نشانههای روشنی وجود داشت که ایران و گروههایی که به نیابت از آن عمل میکنند برای حملهای احتمالی به نیروهای امریکایی در منطقه آماده میشدند.»
باز هم تیم ب
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه هفته قبل درباره رویکردهای جنگطلبانه مشاور امنیت ملی امریکا و افرادی که او آنها را «تیم ب» (بولتون، بن سلمان، بنیامین نتانیاهو و بنزاید) نامیده، هشدار داده بود. سیانان هم دو روز قبل در گزارشی غیررسمی ضمن اشاره به اینکه ترامپ مخالف جهتگیریهای جنگی جان بولتون است، نوشته بود که ترامپ در جمع گروهی از مشاورانش گفته است: «با دست فرمان جان بولتون باید در چند جای دنیا بجنگیم.» حالا به فاصله اندکی از انتشار این گزارشها، ناوگروه آبراهام لینکلن به منطقه اعزام شده و بولتون هم در اقدامی غیر معمول، هدف اعزام این ناوگروه را ایران اعلام کرده است. گاردین دیروز نوشت که چنین تغییراتی در آرایش نظامی جهانی روالی عادی دارند، ولی اینکه چنین موضوعی از طرف مشاور امنیت ملی امریکا و نه از سوی پنتاگون (وزارت دفاع امریکا) اعلام شود، غیرمعمول است. وندی شرمن، مذاکرهکننده امریکایی در توافق هستهای ایران و ۱+۵ در توئیتر نوشت: «بولتون ما را به جنگ با ونزوئلا و ایران میبرد؟ هیچ جنگی نبوده که بولتون از آن حمایت نکرده باشد. ترامپ کجاست که جلوی او را بگیرد؟» با این حال، برخی ناظران، با ارائه دیدگاهی، معتقدند که اعزام ناوگروه بخشی از برنامه امریکا برای تشدید فشارهای روانی بر ایران در شرایط تحریمها است. در حالی که دیروز پایگاه خبری آکسیوس به نقل از دو مقام دولت امریکا گزارش داد که دولت دونالد ترامپ با هدف تنوع بخشی به تحریمهای ایران، هفته جاری تحریمهای جدیدی علیه ایران اعمال خواهد کرد، «ایلان گلدنبرگ» مدیر بخش امنیت خاورمیانه اندیشکده «مرکز امنیت امریکایی جدید» در توئیتی نوشته است: «اعزام یک ناوگروه به سنتکام، اقدام غیرمعمولی نیست و احتمالاً اقدامی عادی بوده که از مدتها قبل برنامه آن چیده شده بود. ادبیات آتشافروزانه بولتون، غیرمعمولی و تحریکآمیز است البته حدس من آن است که این موضوع فرصتی برای تلاش به منظور ارعاب ایرانیها است نه چیزی بیشتر.»
هادی محمدی کارشناس امور استراتژیک نیز اعزام ناوگروه امریکایی را دارای بار عملیات روانی میداند و میگوید: «شما به لحاظ نظامی وقتی مهمترین ابزار قدرت نظامی خود را به تنهایی در تیررس دشمن قرار میدهید، یعنی اینکه قصد ندارید کاری انجام دهید!»
هری کازیانیس، مدیر بخش کره در مرکز منافع ملی امریکا کمتر از ۱۸ ماه قبل درباره توانایی نیروی دریایی امریکا، نوشته بود که دورهای که نیروی دریایی امریکا «سمبل قدرتافکنی» بود سپری شده و تأکید کرده بود: «نیروی دریایی امریکا در وضعیت کاملاً انکارآمیزی قرار دارد. در جنگ (احتمالی) بعدی قدرتهای بزرگ یا حتی در هرگونه کشمکش با قدرت میانهای مانند ایران، حداقل یکی از ناوهای هواپیمابر ما در قعر آبها غرق خواهد شد.»