سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: اسم چهارراه ولیعصر (عج) و خیابان‌های اطراف آن که به میان می‌آید ناخوداگاه با مجموعۀ تئاتر شهر، تالار وحدت، سالن‌های تئاتر، گالری‌ها و کافه‌ها پیوند می‌خورد. محدوده‌ای که از سال‌ها قبل محل گذر تئاتری ها، دانشجو‌ها و دوستداران و علاقه‌مندان هنر بوده و هست و کمتر هنرمندی است که خاطره‌ای از آن نداشته باشد.
این محدوده که در کنار اجرای تئاتر، کنسرت و برگزاری نمایشگاه‌های هنر‌های تجسمی؛ پاتوقی است برای نشستن در محدودۀ تئاتر شهر، پارک دانشجو و کافه گردی در خیابان‌های اطراف آن این روز‌ها پر شده از افرادی که نه تنها هیچ سنخیتی با این محله ندارند بلکه با ایجاد مشکلاتی عرصه را بر حضور هنرمندان تنگ کرده‌اند به طوریکه خیلی از آن‌ها عطای حضور در آن جا را به لقایش بخشیدند و جای دیگری را برای پاتوق انتخاب کردند. به سراغ جمعی از هنرمندانی تئاتری که در مجموعۀ تئاتر شهر رفت و آمد دارند، رفتم تا نظرات آن‌ها را در این خصوص جویا شویم.
آلودگی صوتی دستفروشان آسایش محله را گرفته است
آیدین که بازیگر تئاتر است و به واسطه کار خود و یا دیدن نمایش چند روزی در هفته را در این محوطه تردد دارد از دستفروشی‌ها و تکدی‌گری‌های مقابل تئاتر شهر و بوستان دانشجو گلایه کرد و گفت: نمی‌دانم مدیریت شهری و یا فرهنگی و هنری منطقه چرا نسبت به این مشکلات که روز به روز هم بر تعداد ناهنجاری‌های آن افزوده می‌شود، هیچ عکس العملی ندارد. بار‌ها شده که شاهد برخورد‌های سطحی با منحرفان جنسی و معتادان بودیم، اما آن طور که باید ریشه‌ای نبوده و دوباره روز از نو و روزی از نو؛ حضور چند برابری آن‌ها را در کنار خودمان شاهدیم.
وی می‌گوید: تئاتر شهر که از گذشته مکانی شناخته شده برای حضور بچه‌های هنری بود و پاتوقی برای گذران وقت و تفریح محسوب می‌شد این روز‌ها به گونه‌ای در تسخیر اراذل و اوباش و فروشندگان مواد مخدر در آمده که نه تنها آسایش را از ما گرفته بلکه در مدت حضورمان در این جا با صحنه‌هایی ناهنجار و الفاظ رکیکی روبرو هستیم که خیلی خوشایند این منطقه نیست. از طرف دیگر حضور بی شمار دستفروشان که با حضور خود سبب آلودگی صوتی و اختلال در نظم منطقه هستند هم از نکاتی است که توجه بیش از پیش از مسئولان شهری و فرهنگی و هنری را می‌طلبد.
خواب غفلت مدیران و تاختن اراذل در تئاتر شهر
به واقع مطالبه گری این روز‌های خیلی از هنرمندان و دوستداران هنر در مجموعۀ تئاتر شهر و خیابان‌های اطراف آن، این است که محله، بیشتر از این که پاتوق اهالی هنر باشد مکانی شده برای فروش مواد مخدر و حضور اراذل و اوباش که عرصه را برای حضور آن‌ها تنگ کرده‌اند. برخورد‌های مقطعی و یا بی اعتنایی به درخواست‌های مردم در تماس با ۱۳۷ (سامانه مدیریت شهری) و یا ۱۹۷ (سامانه نظارت همگانی ناجا) نسبت به معضلات اجتماعی از جمله مواردی است که نیازمند توجه جدی را می‌طلبد و هنرمندان انتظار دارند تا با برخورد‌های محکم و غیر قابل اغماض، مکان امنی را برای حضور آن‌ها فراهم کنند.
برنامه ریزی مدیران فرهنگی و هنری برای احداث مکانی جهت پاتوق هنرمندان و تدارک برنامه‌های متنوع و بازارچه‌های فروش محصولات هنری که کمکی است به حرکت چرخۀ اقتصاد هنر، می‌تواند روز‌های خوبی را به هنرمندان نوید دهد و دغدغه آن‌ها را در گذران اوقات تفریح خود حل کند.
پاتوق‌های فرهنگی راهی برای تفریحات سالم و کم هزینه
علی که دانشجوی رشته عکاسی دانشگاه هنر است، و هر از چند گاهی به همراه دوستانش این محدوده را برای صحبت و دورهمی انتخاب می‌کند، حریم گذاری محوطۀ تئاتر شهر را از مسئولان ذیربط خواستار شد و اظهار داشت: با اجرای این برنامه و استفاده از راهکار‌هایی از جمله ارائه کارت دانشجویی، اخذ معرفی نامه و ... می‌توان امیدوار بود که شاهد حضور افراد لاابالی در این فضا نباشیم و فضایی یک دست و تقریباً متناسب با روحیۀ بچه‌های هنری را شاهد باشبم.
وی ادامه داد: راه اندازی پاتوق‌های فرهنگی در چند نقطه شهر و در نظر گرفتن برنامه‌های متنوع در آن می‌تواند کمک کند تا خیلی از افراد که توانایی مالی خوبی را برای حضور در کافی شاپ‌ها و یا سالن‌های تئاتر وسینما ندارند، از این فضا‌ها استفاده کنند و به دور از هر گونه مزاحمتی، لحظاتی را در کنار دوستان خود سپری کنند.
وی برگزاری تئاتر‌های خیابانی و نمایشگاه عکس در محوطۀ تئاتر شهر و یا خانه هنرمندان را پیشنهادی جذاب برای پر کردن اوقات فراغت مردم عنوان کرد و گفت: با وجود گرانی تهیۀ بلیط تئاتر در سالن‌ها و مقدور نبودن تهیۀ آن برای خیلی از مردم و همچنین محدودیت سالن‌ها وانتظار گروه‌ها در نوبت اجرا؛ این اقدام می‌تواند هم به مردم در پرکردن اواقات فراغتشان و هم به گروه‌ها در دیده شدن کارشان در میان مردم کمک شایانی کند.
از طرفی هم با برگزاری نمایشگاه‌های عکس مستند اجتماعی در خیابان و در میان مردم هم می‌توان امیدوار بود که علاوه بر مخاطبان خاص هنر، مخاطبان عام را هم ردر بر گیرد و از طرفی هم نام و آوازۀ بیشتری را برای خالقان این آثار بوجود آورد.
گذر فرهنگی شهریار از طرح تا واقعیت
بدون شک احیای موقعیت فرهنگی این محدوده که علاوه بر دو مجموعه قدیمی تئاتر شهرو تالار وحدت؛ کلی سالن‌های تئاتر خصوصی، گالری و کافه‌ها را در برگرفته است می‌تواند بیش از هر چیز به جذابیت‌های فرهنگی آن کمک کند و حتی به عنوان مکانی برای جذب توریست و در آمدزایی بهتر هم معرفی شود. پیشنهاد سنگ فرش کردن و احداث گذر فرهنگی خیابان شهریار که قرار است کلی برنامه‌های هنری در آن در نظر گرفته شود، می‌تواند نوید بخش چهره‌ای متفاوت و هنری را به مردم این منطقه و هنرمندان نوید دهد. البته امیدواریم که این طرح هم مثل باقی طرح‌هایی که در این سال‌ها فقط اسمی از آن مانده فقط در حد طرح نباشد بلکه جنبۀ عملیاتی تری به خود بگیرد.
ساماندهی دستفروشان از پیاده‌رو‌ها و جمع آوری آن‌ها در قالب بازارچه‌های فصلی هم می‌تواند از آلودگی صوتی و بصری و هرج و مرج‌های اضافی جلوگیری کند.
فرهنگ تئاتر شهر زیر پای هموسکشوال‌ها و کاسبان مواد
نیلوفر از اختصاص شدن تالار وحدت و بازگشایی آن فقط برای برنامه‌های مشخصی، چون کنسرت و تئاتر گلایه کرد و گفت: نمی‌دانم چرا مجموعه‌ای که برای حضور هنرمندان و اهالی هنر طراحی شده است باید فقط در مناسبت‌های خاص میزبان مردم باشد و چرا نباید در طول سال و با برگزار نمایشگاه، تئاتر و موسیقی از هنرمندان و مردم استقبال کند. چطور می‌شود مسئولان از کمبود و یا نبود سالن‌های تئاتر و موسیقی ابراز ناراحتی می‌کنند، اما نسبت به مجموعه‌ای، چون تالار وحدت که در طول سال اغلب با تعطیلی روبرو، است غافل هستند و آن را در اختیار گروه‌ها قرار نمی‌دهند.
وی ادامه داد: احداث غرفه‌های صنایع دستی و فروش آثار فرهنگی و هنری استان‌ها و اختصاص غرفه‌هایی به هنرمندان تجسمی که موقعیت کمتری برای برپایی نمایشگاه‌های خود در گالری‌ها دارند، می‌تواند اقتصاد هنر را به جریان بیاندازد و شاهد رفت و آمد هر چه بیشتر مردم و آشتی آن‌ها با جریان هنری باشیم.
وی روبرو شدن با هموسکشوال‌ها و فروشندگان مواد مخدر را یکی از بزرگترین مشکلات این منطقه دانست که باید مدیران شهری فکری به حال آن کنند و خاطر نشان ساخت: کافی است تا چند دقیقه‌ای را در نیمکت‌های پارک دانشجو و محوطه تئاتر شهر بشینید و در این مدت با انواع فحش‌های رکیک و اصطلاحات بی ادبانه‌ای روبرو شوید که در شأن محیط فرهنگی، چون این جا نیست. حتی مورد دیگری که از آن غافل شده است ساختار معماری محوطه تئاتر شهر است که می‌توان از آن برای نمایشگاه‌های مختلفی استفاده کرد، ولی آنطور که باید مورد توجه مسئولان نبود و از آن بهره برداری نشده است.
