سرویس تاریخ جوان آنلاین: خاطرات روحانی مبارز جناب حجتالاسلام والمسلمین احمد سالک در زمره منشورات مرکز اسناد انقلاب اسلامی است. این مجموعه نخست و طی جلساتی از راوی ضبط و سپس ویرایش و منتشر شده است. در دیباچه این اثر، درباره اهمیت خاطرات راوی چنین آمده است:
«انقلاب اسلامی بنا به عللی در میان این سه رویداد جایگاه خاصی دارد: اولاً این حرکت مذهبی و رهبری آن با مرجعی دینی بود که هیچ گاه از اصول مذهبی عدول نکرد و نقش دیگر گروهها در برابر رهبری او ضعیف و کمرنگ بود. دوم آنکه انقلاب اسلامی، تودهای و فرگیر بود و این ویژگی از ارتباط تنگاتنگ علما با تودههای جامعه نشئت میگرفت و سوم آنکه در آخرین انقلاب قرن بیستم، نیروهای مذهبی و به ویژه روحانیون، نقش عمدهای ایفا کردند، طوری که گروههای داعیهدار سابقه در مبارزه همچون حزب توده، جبهه ملی و... جز نظارهگری و انتظار کار دیگری نکردند. این وجه از مبارزه هرچند در اسناد ساواک آمده، اما برای شناخت و آشنایی با چگونگی و جزئیات دقیق آن، باید به خاطرات افرادی مراجعه کرد که خود با تمام وجود در این راه فعالیت میکردند. اشراف بر این جنبه از انقلاب، علاوه بر آگاهی از جنبههای جامعهشناختی جامعه ایران، از لحاظ بررسی ریشههای انقلاب اسلامی نیز درخور توجه و اهمیت است. حجتالاسلام والمسلمین احمد سالک کاشانی از جمله این روحانیون انقلابی است که با پشتوانه سابقه مبارزاتی در دوران نوجوانی با ورود به حوزه علمیه قم، به جرگه طلاب انقلابی پیوست. او اهل کاشان و فرزند یکی از علمای این شهر است که دست روزگار آنان را به شهر اصفهان کشاند. حجتالاسلام سالک پس از طی تحصیلات جدید، برای ادامه راه پدر و تحصیل علوم دینی، عازم قم شد. در این شهر فعالیتهای انقلابی ضد رژیم را پی گرفت و بعدها با طی سطوح عالی علوم دینی به عنوان عالم دینی، در سفرهای تبلیغی خود این راه را ادامه داد. وی به هر شهر و روستایی که میرفت، سعی میکرد با شناسایی نیروهای مذهبی و انقلابی، هستههای مبارزه را پیریزی کند و آنها را در پوشش جلسات مذهبی آموزش دهد. این نحوه تشکیلاتی شیعی در طول تاریخ تجربه شده بود و در انقلاب مشروطیت نیز توسط انقلابیون هوادار علما به آن عمل میشد. از این روست که نیروهای امنیتی تا مدتها از فعالیتهای حجتالاسلام سالک بیاطلاع بودند و تنها گاهی با احضار وی به ساواک منطقه یا جلوگیری از سخنرانیهایش با او برخورد میشد، اما استراتژی مبارزه روحانیونی مانند او، مانع از اشراف کامل دستگاه امنیتی رژیم بر این گونه فعالیتها میشد. سرانجام حجتالاسلام سالک در سفر تبلیغی- مبارزاتی خود به شیراز در سال ۱۳۵۴، به همراه یکی از انقلابیون آن زمان، در شهر آباده دستگیر و زندانی شد. ماجرای این دستگیری و وقایع متعاقب آن با شرحی دقیق و جزئی توسط راوی بیان شده و اسناد ساواک برای تکمیل روایت در قسمت اسناد آمده است. او پس از محاکمه در دادگاه نظامی و سپری شدن مدت زندان در بازداشتگاه عادلآباد، به زندان کمیته مشترک تهران و پس از آن به زندان اوین منتقل شد. خاطرات حجتالاسلام سالک در این مقطع اهمیت ویژهای دارد، چراکه او زمانی پا به زندان اوین گذاشت که انحراف در سازمان مجاهدین رخ داده بود و به تبع آن، در داخل زندان، برخوردها و تضادهایی میان زندانیان مسلمان با زندانیان سازمان به وجود میآمد. او پس از آزادی، بار دیگر به عرصه مبارزه بازگشت و تا پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ از تلاش باز نایستاد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در زادگاهش به خدمت مشغول شد و در رأس سپاه اصفهان قرار گرفت که در مدت ریاستش، مسائل مهم و خطیری در شهر اصفهان و پیرامون دو نهاد کمیته و سپاه اتفاق افتاد. پس از آن، حجتالاسلام سالک از سوی مردم اصفهان برای ادوار گوناگون به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی برگزیده شد. ایشان مدتی نیز به نمایندگی از مقام معظم رهبری در سپاه قدس فعالیت میکرد.»