سرویس بین الملل جوان آنلاین: مایکل بنت ســـناتور دموکرات از ایالت کلرادو است که بعد از عمل جراحی پروستات و اطمینان از سلامت جسمی، نامزدی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال ۲۰۲۰ روز پنجشنبه گذشته اعلام کرده است. او با این کار به صف طولانی نامزدهای دموکرات برای شرکت در رقابتهای انتخاباتی پیوست که حالا تعداد آنها از ۲۰ نفر بیشتر شده است. اعلام نامزدی او در حالی انجام گرفت که یک هفته از اعلام نامزدی جو بایدن، معاون ریاست جمهوری امریکا از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷، نگذشته و توانسته در این مدت کم در صدر نظرسنجیها قرار بگیرد و بعد او برنی ساندرز، سناتور دموکرات از ایالت ورمونت قرار دارد که فاصله این دو از مابقی نامزدهای دموکرات در این رقابت قابل تأمل است. برخلاف این صف طولانی از دموکراتها، جمهوریخواهان تا اینجای کار رقیبی جدی برای ترامپ رو نکردهاند و اعلام نامزدی ویلیام ولد، فرماندار سابق ایالت ماساچوست یا تلاش حلقههای موسوم به هرگز ترامپ در حزب جمهوریخواه هم تا حالا رقیب او را در این حزب معرفی نکرده است، بنابراین حزب دموکرات بیشترین تکاپوی خود را برای رفتن به جنگ با ترامپ شروع کرده و باید دید صفآرایی آنها به چه صورت خواهد بود و چگونه با این صفآرایی آخرین فرد خود را در مقابل ترامپ قرار خواهد داد.
رقبای رنگارنگ
فهرست نامزدهای دموکرات متنوع و رنگارنگ است. علاوه بر بایدن و سندرز، این نامها در صف دموکراتها به چشم میخورد: مایکل بنت، سناتور از ایالت کلرادو، کوری بوکر، سناتور از ایالت نیوجرسی، پیت بوتیگیگ، شهردار ساوثبند در ایالت ایندیانا، جولیان کاسترو، وزیر مسکن و توسعه شهری سابق، جان دلانی، عضو سابق در مجلس نمایندگان از ایالت مریلند، تولسی گابارد، عضو مجلس نمایندگان از ایالت هاوایی، کرستن جیلیبرند، سناتور از ایالت نیویورک، کاملا هریس، سناتور از ایالت کالیفرنیا، جان هیکنلوپر فرماندار سابق ایالت کلرادو، ایمی کلوبشار، سناتور از ایالت مینهسوتا، وین مسام، شهردار میرامار در ایالت فلوریدا، ست ماولتون، عضو مجلس نمایندگان از ایالت ماساچوست، بتو اورورک، عضو سابق در مجلس نمایندگان از ایالت تگزاس، تیم رایان، عضو مجلس نمایندگان از ایالت اوهایو، اریک سؤالول، عضو مجلس نمایندگان از ایالت کالیفرنیا، الیزابت وارن، سناتور از ایالت ماساچوست، ماریان ویلیامسون، نویسنده و فعال سیاسی- اجتماعی و اندرو یانگ، کارآفرین و فعال اقتصادی. به این ترتیب طیف متنوع و رنگارنگی از نمایندگان کنگره، فرماندار، شهردار، نویسنده و کارآفرین و با اختلاف سن قابل توجه از ۳۷ سال تا ۷۷ سال در این صف طولانی از نامزدهای انتخاباتی دموکراتها دیده میشود، اما روشن است که همه آنها شانس یکسانی برای پیمودن مسیر رقابت تا انتهای خط را ندارند. نظرسنجیها نشان میدهند که تنها بایدن و سندرز هستند که با فاصله قابل توجهی از دیگران این شانس را دارند. طبق نظرسنجی مشترک رویترز- ایپسوس، بایدن و سندرز به ترتیب حمایت ۲۴ و ۱۵ درصد شرکتکنندگان در این نظرسنجی را داشتهاند و نظرسنجی اخیر مورنینگ کانسالت در سهشنبه گذشته هم نشان میدهد که این دو به ترتیب ۳۶ درصد و ۲۲ درصد از حمایت شرکتکنندگان در این نظرسنجی را داشتهاند. این در حالی است که دیگر نامزدهای حزب دموکرات نتوانستهاند حتی بیش از هفت درصد را به دست بیاورند. بنابراین، پیشتازی بایدن و سندرز از همین حالا روشن شده و باید انتظار رقابتی جدی بین این دو در انتخابات درونحزبی دموکراتها را داشت که قرار است از اواخر سال جاری میلادی شروع شود.
رقیب تنها
سنت جاری در امریکا این است که حزب حامی رئیسجمهور برای دور دوم انتخابات او رقیبی در مقابلش قرار نمیدهد و رئیسجمهور در این دور تنها کسی است که از حزبش وارد مبارزات انتخاباتی میشود. این سنتی است که به طور عمده رعایت شده و مورد تد کندی و رقابت او با جیمی کارتر در سال ۱۹۸۰ از جمله موارد نادر در این زمینه بوده است. جمهوریخواهان به طور عمده تا اینجای کار سنت قدیمی را رعایت کردهاند و شخص برجسته و قابل توجهی از این حزب حاضر نشده برای رقابت درونحزبی با ترامپ پا پیش بگذارد و احتمال موفقیت ویلیام ولد در رقابت درونحزبی با ترامپ آنقدر پایین است که از همین حالا شکست خورده این رقابت دانسته میشود. اگر وضعیت به همین صورت پیش رود، ترامپ را میتوان تنها نامزد حزب جمهوریخواه برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ دانست و چندان دردسری برای رقابت با دیگر نامزدهای این حزب نخواهد داشت. این به معنای تمرکز عمده ترامپ بر نامزدهای حزب دموکرات است، کاری که از همین حالا شروع کرده است. او به سبک خاص خود حمله به نامزدهای دموکرات به خصوص بایدن و سندرز را شروع کرده و این دو را تحت آماج حملات خود کرده و برای این کار ابایی از گفتن توهین و ناسزا ندارد. او در واکنش به اعلام نامزدی بایدن در توئیتر نوشت: «جو خوابالو به رقابت خوش آمدی. امیدوارم هوش و حواس کافی داشته باشی که البته شکی بلندمدت در این خصوص وجود دارد تا بتوانی در رقابتهای ابتدایی (با همحزبیهای دموکرات) رقابت کنی» و در مورد سندرز هم نوشت: «برنی دیوانه همین حالا وارد رقابت شد. موفق باشد.» این نوع عبارتپردازی ترامپ در امریکا چیزی آشناست چنانکه او چهار سال قبل با همین سبک رقبای جمهوریخواه خود و بعداً هیلاری کلینتون را کنار زد و حالا هم در مورد این دو به کار میبرد. با وجود این، او فقط متوسل به این سبک نشده و به صورتی زیرکانه انگشت بر زخمی کهنه در میان دموکراتها گذاشته است.
دموکرات علیه دموکرات
در وهله نخست، ترامپ از اصطلاح آشنای «یک درصدی» برای بیان میزان رأی بایدن استفاده میکند؛ اصطلاحی که بعد از جنبش اشغال والاستریت در سال ۲۰۱۱ باب شد و منظور همان یک درصد از طبقه مرفه جامعه امریکاست که ۹۹ درصد از ثروت این کشور را در دست دارد. به این ترتیب، او مرز بین بایدن و سندرز را به صورت عمدهای برجسته کرده تا اینکه نشان بدهد بایدن نماینده همان یک درصد مرفه است و نه ۹۹ درصد جامعه امریکا و تمایز او را با سندرز برجسته کرده باشد. او در همین راستا روز یکشنبه گذشته گفت که دموکراتها قصد دارند تا سندرز را به نفع بایدن تخریب کنند و کمیته ملی دموکراتها را متهم کرد که در این مسیر قدم گذاشته است. او با طرح این اتهام از سندرز خواسته تا در دومین حضورش در انتخابات ریاست جمهوری مقاومت کند و نوشته است: «این بار لطفاً کمی بیشتر از خودت عصبانیت نشان بده.» شاید کمتر کسی در امریکا باشد که اشاره ترامپ به دفعه قبل را نداند و همه میدانند منظور او به تبانی کمیته ملی دموکراتها در سال ۹۵ است که سندرز در آن زمان رقابت تنگاتنگی را در انتخابات درونحزبی با هیلاری کلینتون داشت. افشای ایمیلهای کمیته ملی حزب دموکرات در چند روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ نشان میدهد که این کمیته با ستاد انتخاباتی هیلاری کلینتون و برای خارج کردن سندرز از دور رقابتهای درونحزبی تبانی کرده بود. موارد این تبانی گسترده بودند و از پرداخت پول به نویسندگان و رسانهها برای حمله تبلیغاتی به سندرز تا رساندن سؤالهای مناظرات به کلینتون و ساماندهی انتخابات درونحزبی به نفع کلینتون و دیگر موارد را شامل میشد. حالا ترامپ انگشت بر آن جریان گذاشته و مدعی شده که هنوز هم کمیته ملی حزب دموکرات قصد انجام همان کار را دارد.
شاید ترامپ در این مورد تنها لافزنی میکند و کمیته ملی حزب دموکرات از نتایج منفی تبانی چهار سال قبل درس عبرت گرفته و حاضر نباشد این کار را تکرار کند، اما باز نمیشود اطمینانی در این زمینه داشت. در واقع، بایدن و سندرز نماینده دو طیف قابل توجه در حزب دموکرات هستند، اولی نماینده طیف سنتی این حزب است که قصد حفظ حزب دموکرات بر خط سابق را دارد و دومی نماینده تحولخواه رادیکال در این حزب است که توانسته در این چند سال تاثیر قابل توجهی هم در خطمشی حزب دموکرات داشته باشد و هم اینکه توجهها را خارج از حزب به سمت خود جلب کند و حتی طبق نظرسنجیها، برخی از جمهوریخواهان به او توجه کردهاند. از سوی دیگر، سندرز با طرح شعارهای پیشرویی مثل تأمین اجتماعی رایگان برای همه، دانشگاهها و مدارس رایگان، کمک به پناهجویان و مبارزه با تبعیضنژادی با سابقه درخشانی که او در کنار مارتین لوترکینگ داشته، همگی کارتهای مثبت او در انتخابات ۲۰۲۰ است که باعث شده به گفته روزنامه انگلیسی گاردین، او تنها کسی باشد که میتواند ترامپ را شکست بدهد. مشکل کار اینجاست که رهبران حزب دموکرات و نگاه سنتی آنان حاضر به تحمل سندرز تحولخواه نیستند و بیشتر متمایلند تا بایدن همرنگ آنان در مقابل ترامپ قرار بگیرد. این همان دلیلی است که باعث تبانی چهار سال قبل در این حزب شد و حالا هم احتمال دارد بار دیگر تکرار بشود که در این صورت رو در رویی اصلی نه بین ترامپ با نامزدی از سوی حزب دموکرات، بلکه بین این دو چهره حزب دموکرات خواهد بود و این دموکراتهای سنتی و اغلب پا به سن گذاشته هستند که در مقابل دموکراتهای تحولخواه و جوان قرار میگیرند.