سیدشاکر ابراهیمی در گفتوگو با خبرنگار جوان در سنندج اظهار داشت: یکی از مشکلات عمده جامعه کارگری در ایران و به تبع آن در استان کردستان وجود قراردادهای موقت است که به واسطه آن امنیت شغلی کارگران از بین رفته است.
وی افزود: وقتی در جایی کار جنبه مستمر و دائمی دارد قرارداد موقت دیگر معنا و مفهومی ندارد چرا که قرارداد موقت در جایی مفهوم پیدا میکند که کار جنبه موقت داشته باشد اما متاسفانه امروز در برخی شرکتها، کارخانهها، واحدهای تولیدی و کارگاهها برای کاری که جنبه مستمر و دائمی دارد با نیروی کار قرارداد موقت میبندند که این بزرگترین ظلم و بیعدالتی به کارگران است.
حقوق کمتر از 2 میلیون تومانی کارگران کردستانی کجا و خط فقر کجا
رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان کردستان به وضعیت نامناسب معیشت جامعه کارگری اشاره کرد و گفت: با توجه به تورم بالا و کمرشکن در کشور و خصوصا در استان کردستان که صدرنشین این تورم است اگر میانگین حقوق و دستمزد کارگران استان را بررسی کنیم متوجه میشویم که میانگین دستمزد کارگران در استان کردستان به 2 میلیون تومان هم نمیرسد.
وی گفت: این درحالی است که براساس آماری که سازمان آمار ایران ارائه داده است خط فقر در ایران 4 میلیون تومان است، حال خط فقر کجا و حقوق و دستمزد کارگران کجا؟ چه کسی جوابگوی این همه اختلاف است؟
وی با بیان اینکه جامعه کارگری در استان کردستان واقعا آسیبپذیر است، ادامه داد: شاید وقت آن رسیده است که با کنار گذاشتن بعضی ملاحظات، واقعیتهای معیشتی زندگی کارگران را پذیرفت و برای جبران آن گامهای بلندی برداشت.
ابراهیمی تصریح کرد: سال گذشته در جلسهای که با مسؤولین ردهبالای استان داشتیم جناب استاندار دستور تشکیل کمیته پیگیری و رفع مشکلات جامعه کارگری و کارفرمایی استان را دادند اما متاسفانه این کمیته تا امروز که یکسال از آن دستور میگذرد فقط یکبار تشکیل جلسه داده است آن هم نه برای حل مسائل و مشکلات کارگران.
وی به اعزام نیروی کار استان کردستان به اقلیم کردستان عراق اشاره کرد و گفت: هیچ دستگاهی حامی حق و حقوق کارگران اعزامی به اقلیم کردستان عراق نیست.
رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان کردستان ضمن ابراز گلهمندی از مسئولین استان کردستان گفت: اخیرا تیمی از استان کردستان به منظور مذاکره و بررسی تعاملات بین دو کشور به اقلیم کردستان عراق رفتند اما هیچ نمایندهای از جامعه کارگری و کارفرمایی در این تیم اعزامی حضور نداشتند در حالیکه جامعه کارگری و کارفرمایی استان بیشترین فعالیت را در اقلیم کردستان عراق دارند و به تناسب بیشترین مشکلات و درگیریهای کاری در زمینه حق و حقوق آنها را نیز دارند.
وی گفت: از تیم دولت تقاضا داریم در مواردی که جلسات و دیدارهای این چنینی برای انجام مذاکره پیش میآید حداقل نمایندگانی از جامعه کارگری و کارفرمایی را نیز همراه خود داشته باشند.
قضیه کودکان کار بسیار آزاردهنده است
ابراهیمی به بکارگیری کودکان در برخی مشاغل اشاره کرد و گفت: قضیه کودکان کار یکی از موارد موجود در بازار کار است که هم عامه مردم را آزار میدهد و هم جامعه کارگری را، این قضیه فوقالعاده آزار دهنده است چرا که بچهای که باید در سنین کم مشغول تحصیل باشد به دلیل فقر مالی، سرپرست نامناسب و یکسری مسائل اجتماعی دیگر مجبور است کار کند.
وی یادآور شد: این کودکان کار به دلیل اینکه حقوق کمی دریافت میکنند مورد پسند کارفرمایان هستند و فرصتهای شغلی خود را با این کودکان پر میکنند و همین مسئله به بازار کار آسیب زده است.
تهاجم به صندوق سازمان تامین اجتماعی را بس کنید
رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان کردستان افزود: تنها چیزی که جامعه کارگری دارد صندوق سازمان تامین اجتماعی است در واقع این صندوق حقالناس بینالنسلین است اما متاسفانه در چند سال اخیر مرتبا این صندوق هم از طرف دولت و هم از طرف مجلس خوابهایی برایش دیدهاند.
وی اذعان داشت: جامعه کارگری و کارفرمایی نظارتی بر سر این صندوق ندارند و این دولت است که کامل به آن نظارت میکند اما هر روز به بهانه مختلفی به آن حمله میکنند لطفا این تهاجم را بس کنید این حقالناس بین النسلین است.
امید به زندگی در بین مسئولین افزایش پیدا کرده است نه در بین جامعه کارگری
وی تصریح کرد: هرچند من کارگر معیشتم در وضعیت نامطلوبی قرار دارد، کارفرما توان رونق تولید و صنعت را ندارد اما سازمان تامین اجتماعی به دلیل اینکه امید به زندگی در بین مردم افزایش پیدا کرده است میخواهد دو درصد به حق بیمه و سابقه کار و ... اضافه کند، این درحالی است که به نظر من امید به زندگی در بین مسؤولین ما زیاد شده است نه در بین جامعه کارگری، مطمئنا به نسبت به 10 سال قبل، امید زندگی در بین جامعه کارگری 50 درصد کاهش پیدا کرده است.
وی گفت: با توجه به نامگذاری سال به نام «رونق تولید» از سوی مقام معظم رهبری از مسئولین استان انتظار داریم که این نامگذاری را فقط در بنرها و سخنرانیها دنبال نکنند بلکه باید بصورت برنامهای جامع برای رفع موانع تولید به آن نگاه کنند، برنامهای که رونق تولید را همراه داشته باشد.