سرویس جامعه جوان آنلاین: چندین سال قبل برای جلوگیری از بازار سیاه خرید و فروش بن‌کتاب، وزارت فرهنگ و ارشاد اقدام به جایگزینی کارت‌الکترونیک به جای بن‌کتاب کرد. مدیران وقت ارشاد در مراسم رونمایی از کارت الکترونیک کتاب ابراز امیدواری کردند که از این طریق به کتابخوان‌های حرفه‌ای برای خرید کتاب کمک می‌شود و این بن‌کارت‌ها، از بازار سیاه در امان خواهند ماند.
اما همچنان نه تنها بن‌های کتاب در محاصره بازار سیاه هستند بلکه بن‌های الکترونیک نیز از این بازار در امان نماندند؛ یعنی مبالغ موجود در این کارت‌های قابل شارژ، با کسر ۱۰ درصد تخفیف به طور نقدی از سوی دلالان به فروشندگان این کارت‌ها داده می‌شود.
در حالی که بسیاری از دانشجویان ثبت‌نام‌کننده موفق به دریافت بن‌کتاب نشده‌اند، برخی افراد بین ۱۰۰ تا ۱۲۰بن کارت کتاب را یک‌جا در سایت‌های اینترنتی به فروش گذاشتند!
در واکنش به این مسئله سال گذشته سخنگوی نمایشگاه کتاب گفته بود: «بن‌های فله‌ای برای نماینده سازمان‌های دولتی و دانشگاه‌هاست که برای گرفتن بن، تبانی می‌کنند» و به‌جای اینکه کتاب بخرند، آن را می‌فروشند و نبود نظارت بر توزیع بن‌های کتاب موجب خرید و فروش آن شده است. اختصاص بن‌هایی که در نمایشگاه کتاب مصرف می‌شود، جهت حمایت از ناشران کتاب و فرهنگ کتابخوانی کاری خوبی است، اما، چون این بن‌ها در بعضی موارد عادلانه تقسیم نمی‌شود عملاً نقض غرض صورت می‌گیرد که همین امر موجب شده تا این بن‌ها به‌دست کسانی برسد که کتاب برایش ارزشی ندارد و به آن به چشم کمک هزینه نگاه می‌کند.
همچنین سال گذشته سخنگوی نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران درخصوص کشف یک تخلف در نمایشگاه بین‌المللی کتاب گفت: تعدادی سودجو مبادرت به نقد غیرقانونی ۱۱۰میلیون تومان بن کتاب کرده بودند.
در این دوره از نمایشگاه کتاب، تعداد بن‌های خرید اختصاص داده شده به دانشجویان و طلاب ۵۰ درصد افزایش یافته، اما با توجه به افزایش قیمت کتاب و فشار اقتصادی وارد شده به همه قشر‌ها از جمله دانشجویان، رقم قابل‌توجهی به حساب نمی‌آید.
بن خرید کتاب برای دانشجویان و طلاب مبلغ ۱۵۰هزار تومان است که از این مقدار سهم مشارکت دانشجویان و طلاب ۹۰هزار تومان و ۶۰هزار تومان را هم معاونت امور فرهنگی تأمین خواهد کرد؛ یعنی همه لطف دولتی نمایشگاه کتاب ٦٠هزار تومان بوده که می‌تواند نهایتاً معادل دو کتاب چاپ جدید باشد.
یکی از دانشجویان در توئیترش نوشته: «ای کاش به جای یک نمایشگاه لوکس که بیشتر جنبه تفریحی و سرگرمی دارد و تأثیر چندانی هم بر مطالعه مردم و دانشجویان نمی‌گذارد، جیب‌هایمان را خالی نمی‌کردند تا بتوانیم نه فقط در یک دوره ١٠روزه بلکه در تمام طول سال بدون دغدغه کتاب بخوانیم. ما پول می‌خواهیم نه بن.»
دانشجوی دیگری هم نوشته بود: «از دوستان شهرستانی‌ام هم برایتان بگویم. همان‌هایی که در پیرامون ایستاده‌اند و با حسرت چشم به مرکز دارند. هر ساله از این دست نمایشگاه‌ها را در تهران و چند شهر بزرگ می‌بینند، ولی نه‌تن‌ها فرصت استفاده «بن بی‌ریشه» را ندارند بلکه باید کتاب‌های خود را چندین برابر قیمت در شهر خود تهیه کنند و به نمایشگاه کتاب تهران طعنه بزنند که کی میره این همه راهو؟»
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید نسبت به توزیع دقیق این بن‌ها و در اختیاردادن آن‌ها در دست علاقه‌مندان به کتاب، دانشجویان و اساتید اقدامات جدی به عمل آورند تا بازار سیاه بن‌کتاب کم‌رونق و بی‌رونق شود و بن‌های کتاب در دست کسانی قرار گیرد که این بن‌ها را صرف خرید کتاب و افزایش بار علمی خود می‌کنند.
