سرويس اقتصادی جوان آنلاين: صنعت «نساجی» به‌عنوان یک صنعت پیشگام، در فرآیند صنعتی شدن بسیاری از کشور‌های توسعه یافته کنونی جهان نقشی بسزا داشته است. حجم گردش تجاری منسوجات و پوشاک در جهان سالانه بالغ بر ۱۵۰۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. همچنین سهم ارزآوری این محصولات از کل تجارت کشور‌های صاحب‌نام در این صنعت نظیر چین، ترکیه، هند، اندونزی، ویتنام و... حدود ۲۰ درصد است.
این صنعت به عنوان یکی از قدیمی‌ترین صنایع کشور با مشکلات ریز و درشتی درگیر است؛ مسائلی مانند رونق قاچاق، افزایش واردات از گمرکات، کمبود نقدینگی، فرسودگی ماشین آلات فعالان این صنعت را آزار می‌دهد.
جمشید بصیری، دبیر سابق انجمن صنایع نساجی در خصوص وضعیت فعلی این صنعت می‌گوید: زمانی ایران صادرکننده پارچه به اروپا، آلمان، انگلیس و ایتالیا بود، اما از سال ۸۰ به بعد ورق برگشت، ایران درجا زد و سایر کشور‌ها جلو افتادند. کشور‌هایی مانند ویتنام، مالزی، اندونزی و زیمباوه و ترکیه که سابقه تولید در این صنعت را نداشتند به یکباره پیشرفت کردند. ترکیه با حرکت سازنده در این صنعت و با پیوند صنعت و دانشگاه از همه کشور‌ها پیشی گرفت، به‌طوری‌که طبق آمار ۲ میلیون نفر در صنعت نساجی ترکیه مشغول هستند و این در حالیست که در ایران تنها ۵۰۰ هزار نفر به‌طور مستقیم و غیرمستقیم شاغل در این عرصه وجود دارد.
وی می‌افزاید: ترس من از آینده است؛ اینکه اگر زمانی بخواهیم این صنعت را رونق دهیم باید از کجا شروع کنیم و چگونه فاصله دو دهه عقب‌ماندگی را جبران کنیم. باید ماشین‌آلاتمان را به روز کنیم و مطابق سلیقه نسل جدید تولید کنیم.
بصیری مشکلات فعلی این صنعت را کمبود مواداولیه می‌داند و می‌گوید: شرایط تأمین مواداولیه بسیار سخت و کمبود نقدینگی و تحریم‌ها نیز مزید برعلت شده است. زمانی کارخانجات فرش ماشینی، مواداولیه‌شان را از آلمان خریداری می‌کردند، اما با بروز تحریم‌ها، هرگونه معامله با کارخانجات ایرانی ممنوع شده و به ناچار توسط واسطه‌ها مواداولیه خریداری می‌کنند که این هزینه تولید را افزایش می‌دهد.
این فعال صنعت نساجی به وضعیت اقتصادی مردم اشاره می‌کند و می‌افزاید: قدرت خرید مردم کم شده است. اکنون که سوم اردیبهشت ماه است، کارخانجات فرش ماشینی هنوز نتوانستند حتی یک تخته فرش در سال‌جاری بفروشند؛ چراکه مردم فقط به دنبال خرید مایحتاجشان هستند.
وی می‌گوید: صنعت نساجی در دو دهه اخیر فقط زنده مانده است و زمانی که مشکلات تولید رفع نشود هرگز رونق نمی‌گیرد.
واردات ۶۰۰ میلیون دلار ماشین‌آلات نساجی در سال گذشته
بصیری از واردات ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار ماشین‌آلات در سال گذشته با ارز نیمایی خبر می‌دهد و می‌افزاید: این رقم بسیار جزیی است و در تولید و رونق صنعت تأثیر چندانی نخواهد داشت. بصیری با اشاره به فعالیت ۹۸۰ واحد کارخانه فرش ماشینی در بیدگل، خراسان و یزد می‌گوید: این کارخانجات تا سال گذشته فعال بودند، اما اگر مواداولیه تأمین نشود، به تدریج تعطیل خواهند شد.
نایب رئیس انجمن: مواداولیه به سختی تأمین می‌شود
همچنین نایب رئیس انجمن نساجی نیز در گفت‌وگو با «جوان» از مشکلات تأمین مواداولیه خبر می‌دهد و می‌گوید: قطعاً یکی از مهم‌ترین الزامات رونق تولید، تأمین مواداولیه است.
علیمردان شیبانی وجود قوانین مزاحم و عدم همکاری سیستم بانکی با تولیدکنندگان صنعت نساجی را از مشکلات اصلی این صنعت عنوان می‌کند و می‌گوید: خودتحریمی‌ها باید برچیده شود و دولتمردان هرگونه تصمیم پشت در‌های بسته برای این صنعت را کنار بگذارند.
وی تأکید می‌کند: اگر دولت تصمیم دارد که شعار رونق تولید را در سال‌جاری به معنای واقعی اجرا کند، باید سخنان تولیدکنندگان و فعالان این صنعت را بشنود و با ایجاد کمیته واحد، مشکلات تولید را از میان بردارد وگرنه شعار «رونق تولید» در سال ۹۸ مانند شعار سال‌های گذشته به فراموشی سپرده خواهد شد.
