سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: در آخرین روز کاری سال گذشته بود که مدیرکل هنر‌های نمایشی خبر از نهایی شدن انتخاب دبیر سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر داد و گفت: در جلسه شورای سیاست‌گذاری جشنواره به چهار گزینه رسیده‌ایم و مقررشده است در کمترین زمان و در ابتدای سال جدید دبیر معرفی شود، اما در بین صحبت‌ها کرمی یک جمله قابل‌تأمل نیز عنوان شد و آن اولویت اول شورا انتخاب دبیر سی و هفتمین دوره یعنی نادر برهانی مرند است، اما در کنار او سه گزینه دیگر نیز قرار داده‌شده و مدیرکل به‌عنوان رئیس جشنواره مأموریت دارد تا رایزنی و گفتگو با سایر گزینه‌ها را نیز انجام دهد.
بی‌تردید جشنواره تئاتر فجر به‌عنوان بزرگ‌ترین رویداد و گردهمایی هنر‌های نمایشی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و به‌نوعی باید گفت: جشنواره نقشه راه تئاتر در سال پیش روی خود را ترسیم می‌کند، آن‌هم هنری که به اذعان تمامی بزرگان و اهالی هنر رشته مادر بوده و تأثیر شگرفی نه‌تن‌ها در گرایش تخصصی بلکه در حوزه فرهنگ و هنر کشور دارد از همین رو انتخاب دبیر رکن تعیین‌کننده برای موفقیت و عدم موفقیت تئاتر دارد، اما درنهایت تأسف باید گفت: همان گرفتاری که سالیان سال است در حوزه سینما به وجود آمده در تئاتر نیز به انواع مختلف وجود دارد و آن خنثی‌سازی چنین ظرفیتی منحصربه‌فردی ست به‌خصوص که در چند سال گذشته رسماً جشنواره تئاتر به‌اصطلاح نه‌تن‌ها بخاری از آن بلند نشده بلکه حتی در برخی دوره‌های مختلف ازجمله دوره سی و ششم شاهد اقدامات خلاف منافع کشور و مردم نیز بودیم، اما بعد از تغییرات سال ۹۶ در معاونت هنری از همان ابتدای کاملاً واضح و آشکار بود که دوره سی و هفتم با هر سطح و کیفیتی هم که قرار بود برگزار شود چندین گام جلوتر از دوره قبلی خواهد شد، اما فراموش نکنیم که این جلوتر بودن دلیلی بر موفق بودن آن نیست همان‌طور که دوره سی و هفتم علی‌رغم تمام تلاش‌های صادقانه و متعهدانه سید مجتبی حسینی معاون هنری، کرمی مدیرکل و نیلی مدیرعامل انجمن هنر‌های نمایشی، اما با انتخاب نادرست دبیر جشنواره و به‌تبع آن انتخاب بعضی از مدیران بخش‌های مختلف چندان سنخیتی با تغییرات صورت گرفته در رأس معاونت هنری نداشته و متأسفانه بازهم شاهد حضور مدیران همیشه حاضر درصحنه منتها در مناصب متفاوت بودیم و به معنای حقیقی واقعی کلمه قانون بقای صندلی رعایت گردید قانونی که نه‌تن‌ها نشان از عدم‌تغییر خاصی داشت بلکه در برخی موارد شاهد حرکت برمدار دوره سی و ششم به‌عنوان یکی از دوره‌های نامطلوب ادوار جشنواره نیز بودیم که با حضور به‌موقع نهاد‌ها و دستگا‌های نظارتی از تکرار اتفاق‌های دوره گذشته به میزان قابل‌توجهی جلوگیری شد حضوری که متأسفانه برخی از بازماندگان جریان سابق اداره کل با کلیدواژه حضور برخی دستگا‌های خارج از تئاتر سعی به ایجاد یک پروپاگاندای رسانه گردید به گونه‌ی که حفاظت و حراست از حریم و کیان فرهنگ و هنر کشور را ضرر رسان به تئاتر جلو دهند که خوشبختانه تیرشان به‌مانند بسیاری دیگر به سنگ خورد.
حال در آستانه انتخاب دبیر سی و هشتم و خبر اولویت اول دبیری سابق نگرانی‌ها را نسبت به دوره پیش رو دوچندان ساخته به‌خصوص که در سال جاری و در ایام برگزاری جشنواره که همزمان است با مباحث انتخاباتی کشور حضور مدیری مدبر را بیش‌ازپیش در این حوزه طلب می‌کند.
مدیری که توان مدیریت شرایط پیش رو و طبعاً شیطنت‌های قابل پیش‌بینی که در ایام انتخابات صورت خواهد گرفت و اغلب آن‌ها ریشه در آن‌سوی مرز‌ها دارد را داشته باشد و حتی مهم‌تر از آن اجرایی شدن گام دوم انقلاب که قطعاً و حتماً می‌بایست نمود‌های از آن را در مهم‌ترین رویداد تئاتری کشور شاهد باشیم و از همین رو است که اهمیت انتخاب دبیر سی و هشتمین دوره را چند برابر کرده است، اما فراموش نکنیم که این انتخاب به همان میزان که مثبت و مطلوب بودنش در سال جاری حائز اهمیت است نامطلوب بودنش نیز نه‌تن‌ها تأثیرگذاری فراوان خواهد داشت بلکه بی‌تردید انتخاب اشتباه به‌پای شخص مدیرکل و اعضای شورای سیاست‌گذاری جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نوشته خواهد شد.
