سرویس سیاسی جوان آنلاین: دولت‌های پیش از دولت روحانی مورد نقد و اعتراض مخالفان بودند حتی اواخر دولت دوم خود مثل سال‌های پس از ۸۱ دولت خاتمی و یا سال‌های پس از ۹۰ دولت احمدی‌نژاد، مورد نقد و اعتراض هواداران خود نیز بوده‌اند. اما پدیده‌ای که درباره دولت روحانی در حال شکل‌گیری و گسترش است، بسی فراتر از نقد و اعتراض هواداران و مخالفان است. دولت روحانی در حال «هجو و هو» شدن اجتماعی است.
دولت روحانی جوری در صحنه عمل ظاهر شده است که نوعی «برابری سیاسی» بین رئیس‌جمهور و مردم عادی ایجاد کرده است! همانطور که مردم عادی به دلیل فقدان جایگاه قانونی و عدم بهره‌مندی از ابزار‌ها و سازوکار‌های اجرایی، نمی‌توانند کاری برای حل مشکلات بکنند، دولت روحانی هم نشان داده علی‌رغم داشتن جایگاه و مسئولیت ارشد اجرایی کشور یا نمی‌خواهد یا نمی‌تواند مسائل جاری و اولیه کشور و مردم را رفع و رجوع کند و بنابراین بین او و شهروندان عادی برای حل مسائل، عملا فرقی وجود ندارد. بی‌عملی و بدعملی دولت در ماجرای سیل در استان‌های شمالی نمونه تازه این مسئله است.
وقتی به مجموعه مسائل دولت روحانی از تغییر دلار از ۳۰۰۰ به ۱۳۰۰۰ هزار تومانی و از چندین برابر شدن قیمت خرید مسکن و اجازه و سر به فلک کشیدن قیمت خودرو تا پراید ۵۰ میلیونی و افزایش قیمت اجناس به شکل روزانه مانند گوشت صد و بیست و سی هزار تومانی و شکست سنگین برجام و بربادرفتن انگاره امید به اروپا نگاه می‌کنیم و اینک نیز به وضعیت امدادرسانی دولت روحانی خصوصا غیبت استاندار گلستان در این سیل بنیان‌افکن و خانمان‌برانداز به دلیل مرخصی خارجی!، ناخودآگاه انسان را به یاد این شعر در تحلیل یکی از دوره‌های مهم تاریخی ایران می‌اندازد:
آن ز دانش تهی، از غفلت پر
شاه سلطان حسین یَخشی (یاخچی) دور
این تحلیل شاعرانه معطوف به نحوه برخورد آخرین سلطان صفویه با مسائل و مشکلات آن زمان است که با بیان گزاره یخشی دور! (خیلی خوب!) به آن‌ها رسیدگی می‌کرد و نهایتا این تدبیر منجر به سقوط یکی از قدرتمندترین دولت‌های دوران ۵۰۰ ساله اخیر به دست ضعیف‌ترین قدرت خارجی (محمود افغان) گردید که برای امروز ما قابل تأمل است!
اگر جمهوری اسلامی بتواند دو سال آینده و باقیمانده از دولت روحانی را تحمل کند، می‌توان به ضریب اطمینان بالایی گفت که ج. ا. ا. به یک وضعیت ضدضربه تبدیل شده است و دیگر بقای آن تضمین‌شده است.
عااااااالی 
