به گزارش خبرنگار جوان آنلاین از اصفهان، دکتر محمدرضا جعفری روان‌درمانگر و پژوهشگر وجودی در این سمینار درباره عشق به خود اظهار داشت: اگر عشق به خود وجود نداشته باشد هیچ رابطه عاشقانه‌ای شکل نمی‌گیرد. نمی‌توانیم کسی را دوست باشه باشیم، مگر اینکه خودمان را دوست بداریم.
این مشاور روابط بین فردی با اشاره به اینکه تمام تئوری‌های روانشناسی درباره زندگی سالم به مفهوم انسان تمایزیافته و رشدیافته می‌رسد، ادامه داد: اگر بتوانی خودت را رشد دهی می‌توانی یک رابطه عاشقانه سالم را هم تجربه کنی.
جعفری با بیان اینکه دوست داشتن خود با برخی تکنیک‌های متداولی که در شبکه‌های اجتماعی آموزش داده می‌شود تفاوت دارد، گفت: در عشق باید ابتدا بتوانی خودت را ببینی تا سپس دیگری را ببینی. باید بفهمی آیا طرف مقابل توانسته در زندگی برای خودش کاری بکند که الان به تو وعده و وعید می‌دهد. نباید در عشق خودمان را گول بزنیم و آدمی که برای خودش کاری نکرده باشد، برای شما هم قدمی برنمی‌دارد.
وی اضافه کرد: به ما گفته‌اند در عشق باید تمام حواس ما به دیگری باشد، در صورتی که حواس ما هم باید به خودمان باشد و هم به دیگری. ذوب شدن در دیگری عشق واقعی نیست. باید ابتدا خودت رشد کنی و همان‌قدر که به فکر عشق به دیگری هستی باید خودت را هم دوست داشته باشی. او خاطرنشان کرد: ما روابط بد را تجربه می‌کنیم چون قدر و بهای خود را نمی‌دانیم و به سمت دیگران می‌رویم تا آنها به ما بها بدهند. دوست داشتن خود یعنی برای رشد خود تلاش کنی و آن‌قدر رشد کنی که کسی نتواند به تو آسیب برساند. شعار سازمان جهانی بهداشت این است که آن‌قدر قوی باش که حتی اگر آسیب دیدی و شکست خوردی، فرو نپاشی.
این مشاور روابط بین فردی با بیان اینکه نمی‌توان آمار آسیب‌های اجتماعی را به صفر رساند، اظهار داشت: اما می‌توانیم به افراد یاد بدهیم قوی باشند تا شکست نخورند. باید تفکر زوجین را سالم کنیم تا اگر به بحران برخورد کردند، شکست نخورند. این به شرطی است که عشق به خود را تقویت کرده باشید تا شکست عشقی برای شما پایان راه نباشد.
جعفری افزود: به قول شمس لنگرودی، آدم‌ها جهنم دست‌ساز خویش‌اند؛ هیچ‌کس به اندازه خود ما به ما آسیب نمی‌زند و شکست در عشق را نمی‌توانیم به پای دیگری بنویسیم. تا زمانی که من نخواهم کسی نمی‌تواند به ما ضربه بزند. اگر انسان رشدیافته و تمایزیافته باشید، به کسی اجازه نمی‌دهید به شما ضربه بزند.
او ادامه داد: دوست داشتن خود یعنی عظمت درون خود را ببین، به آن احترام بگذار و این احساس خودارزشمندی را گرامی بدار. دوست داشتن خود یعنی خودت باش و به خاطر بودن با دیگری عوض نشو. البته باید در رابطه انعطاف داشته باشیم، اما اینکه شخصیت خود را تغییر دهیم تا دیگری ما را بپذیرد اشتباه است.
او بیان داشت: زندگی آگاهانه، تناسب روانی، پذیرش خویشتن، مسئولیت‌پذیری، ابراز وجود و زندگی هدفمند تکنیک‌های دوست داشتن خود است. یکی از مهارت‌های ابراز وجود، توانایی «نه» گفتن است. همچنین کسی تناسب روانی دارد که حرف و عمل او یکی باشد.
جعفری صمیمت، تعهد و شور را سه ضلع رابطه عاشقانه سالم دانست و خاطرنشان کرد: اگر هیچ‌کدام از این فاکتورها نباشد با فقدان عشق روبه‌رو هستیم. صمیمیت به‌تنهایی عشق دوستانه، شور به‌تنهایی شیفتگی و دلباختگی و تعهد به‌تنهایی عشق پوچ و توخالی است.
این روان‌درمانگر تأکید کرد: نثار کردن، توجه و مراقبت کردن، مسئولیت‌پذیری، احترام، صمیمیت و ایمان تکنیک‌های بهبود روابط بین فردی است. نقطه مقابل عشق نفرت نیست، بلکه بی‌توجهی به وجود و حضور دیگری است. بی‌توجهی بهترین رابطه‌ها را خراب می‌کند.
