سه سال قبل در چنین ایامی و همزمان با انتصاب آقای رئیسی به تولیت آستان قدس در توصیف شخصیت ایشان، نوشتم که «مهم‌ترین ویژگی حجت‌الاسلام رئیسی تقید ایشان به زی‌طلبگی و ماندن بر عهد حوزوی خویش است».
حضور او در تولیت آستان قدس نشان داد او همچنان بر سیره طلبگی خود پافشاری دارد. او در حوزه تدریس دارد و هیچ گاه خود را از حوزه و طلبگی جدا نکرده است و در تمام سال‌هایی که در نظام جمهوری اسلامی خدمتگزار بوده است، همواره در حوزه‌های تهران تدریس داشته و همین امر موجب ارتباط او با بدنه جامعه بوده است، لذا پس از آنکه در مشهد مستقر شد درس خارج وقف و نذر خود را شروع کرد. در این میان برخی افراد به بیان مطالب عجیب و سخیف، بر علمیت و فقاهت آقای رئیسی خرده گرفته‌اند و نوشتند رئیس قوه قضائیه «باید مجتهد باشد و در حوزه مرسوم است مجتهد را آیت الله خطاب کنند» و تیتر زدند رئیسی یک شبه آیت‌الله شد؟ چنانچه اشاره شد آقای رئیسی همواره چه در تهران و چه در مشهد کرسی درس سطوح بالای حوزوی را دارا بوده و چندین سال است در مدرسه مروی و سپس مشهد درس خارج را نیز شروع کرده است. نگارنده در محضر ایشان کتاب استصحاب رسائل را تلمذ کرده و جدای از این ایشان تدریس، مکاسب و قواعد فقهیه و... نیز داشته است!
ایشان سال‌هاست عضو خبرگان رهبری است که یکی از شرایط آن داشتن اجتهاد است، البته این هم از کم‌اطلاعی یا شیطنت آن نویسنده است که نوشته است رسم است در حوزه مجتهد را آیت‌الله می‌خوانند! چنانچه اصولا این گونه نیست و هر مجتهدی در حوزه آیت‌الله لقب نمی‌گیرد!
جالب‌تر این است کسانی چنین مطالب سخیفی را بیان می‌کنند که بر پایه تعلقات سیاسی خود، در جناح خود آیت‌الله می‌سازند و حتی بالاتر عده‌ای را یک شبه علامه می‌نامند و برای برخی دیگر حکم مرجعیت صادر می‌کنند!
به یقین اگر آقای رئیسی هم نظر و هم جناح این جمع بود، با این سوابق علمی حوزوی و دانشگاهی او را آیت‌الله العظمی و شاید علامه دهر لقب می‌دانند!
رئیسی ایام ماه مبارک رمضان در ایوان مقصوره پس از اقامه نماز ظهر و عصر، منبر می‌رفت و تفسیر می‌گفت و پس از آن از بین مردم و در حین گفتوگو با مردم به دفتر خود می‌رفت. او هیچ‌گاه برای زیارت مضجع نورانی حضرت امام رضا (ع)، حرم را قرق نکرد و مانند همه مردم به زیارت می‌رفت. او از اینکه در هیئت‌های مذهبی منبر برود و روضه‌خوانی کند ابایی ندارد و این امر را تنقیص خود نشمرده بلکه از افتخارات خود می‌داند و این هم عامل دیگری بر ارتباط رئیسی با مردم کف جامعه است. او در آستان قدس نشان داد اهل مشورت و شنیدن نظر کارشناسی است. او با همان خصوصیاتی که وارد آستان قدس شده بود، امروز حرم مطهر رضوی را ترک می‌کند، البته توقع آن است امروز او از دیروز پاک‌تر و با کمالات بیشتر شده باشد و حسن جوار امام رئوف (ع) در جان او اثرات بزرگ‌تری گذاشته باشد. حجت‌الاسلام رئیسی، دکترای فقه و حقوق دارد، اما هیچ‌گاه اصرار ندارد او را حجت‌الاسلام دکتر خطاب کنند! برای او حجت‌الاسلام بودن مهم‌تر است تا دکتر بودن! این را مقایسه کنید با روحانیونی که در تبلیغات مجلس یا خبرگان یا... لفظ حجت‌الاسلام را از پیشوند خود حذف و به دکتر بودن خود بیشتر افتخار می‌کنند! پیشینه رئیس جدید قوه قضائیه نشان از این دارد که وی با وجود اینکه در منصبی مهم، چون قوه قضائیه مشغول به کار بوده است، اما همواره مردمی و توأم با زی‌طلبگی بوده است و امروز نیز باید همان گونه مردمی و در میان مردم، ساده‌زیست و متواضع و همچنان بر سیره علمای سلف و با تأکید بر منش آخوندی باشد.
