قرار بر انتخاب یک مربی بزرگ بود؛ این را مازیار ناظمی، مدیرکل روابط عمومی وزارت ورزش درست بعد از شکست برابر ژاپن و حذف از جام ملتهای آسیا بود که مطرح کرد، آن هم با تک کردن نام مربیان مطرحی، چون زیدان، کلینزمن و مورینیو پای توئیت خود، اما بعد از گذشت هفتهها از پایان جام ملتهای آسیا، نه فقط هنوز تکلیف نیمکت تیم ملی فوتبال ایران روشن نیست که وزارت ورزشی که مدیر روابطعمومی آن پای نامهای بزرگ را به میان کشیده بود تا شاید نشان دهد که دوران کیروش در ایران به پایان رسیده و تیم ملی به دنبال مربیان بزرگتر از اوست، پای خود را کنار کشیده و مستقیم و غیرمستقیم اعلام میکند که دخالتی در مسائل داخلی فدراسیون فوتبال ندارد. فدراسیونی که طبق حرفهای وزارت گویا خود به تنهایی باید تصمیمی برای روشن شدن تکلیف نفر اول نیمکت تیم ملی بگیرد، تصمیمی که آقایان مسئول در آن هیچگونه عجلهای برای اتخاذش ندارند!
رئیس فدراسیون فوتبال درست در روزهایی که همه در انتظار معرفی جایگزین کیروش هستند، صراحتاً میگوید عجلهای برای انتخاب سرمربی تیم ملی ندارند: «از اول بنا نبود سرمربی تیم ملی را با عجله انتخاب کنیم.» خونسردی نگرانکنندهای که میتواند نشان از بلاتکلیف بودن تیم ملی تا ماههای آینده داشته باشد، خصوصاً که نزدیکترین تورنمنت پیشروی تیم ملی، مقدماتی جام جهانی قطر است که دو سال دیگر آغاز میشود و همین مسئله کافی است تا فدراسیونی که حالا تلاشی هم برای پنهان کردن دستدست کردنهایش برای انتخاب سرمربی تیم ملی نمیکند، زمان زیادی را برای معرفی نامی که بدون شک باید خیلی قبلتر از اینها در خصوص انتخاب آن به جمعبندی میرسید، هدر بدهد.
این تعلل نه فقط بلاتکلیفی تیم ملی را به دنبال خواهد داشت، بلکه میتواند جایگاه ایران را نیز در رنکینگ جهانی دستخوش تغییراتی منفی کند. تیم ملی ایران که با کیروش در رتبه یک آسیا و ۲۲ جهان قرار داشت، در صورتی که به دلیل نداشتن سرمربی فیفادیهای پیشرو را از دست بدهد، باید در انتظار تصاحب جایگاهش در رنکینگ جهانی توسط ساموراییهایی باشد که پنج پله پایینتر از یوزهای ایرانی، در رتبه ۲۷ فیفا قرار دارند. احتمالی که خیلی هم دور از انتظار نیست، وقتی بیست و هفتم اسفند و ششم فروردین نزدیکترین فیفادیهایی است که تیم ملی به احتمال فراوان به دلیل روشن نبودن تکلیف سرمربی از دست خواهد داد. البته اگر این فرصتسوزی به لطف خونسردی فدراسیون تاج ۱۳ خرداد و ۱۱ شهریور سال آینده را هم شامل نشود!
هرچند که به نظر نمیرسد این مسئله برای فدراسیون فوتبال و حتی وزارت ورزش که ادعای آوردن مربیان تراز اول جهان را داشت و حالا خودش را صراحتاً کنار کشیده، اهمیتی داشته باشد که اگر داشت، بعد از گذشت زمانی قریب به یک ماه و نیم، آقایان به صرافت انتخاب مربی موفق ایرانی برای جمعبندی لازم و برگزیدن گزینهای خارجی نمیافتادند.
تاج خیلی قبلتر از جام ملتهای آسیا بود که میدانست تاریخ مصرف کیروش در تیم ملی فوتبال ایران تمام شده و در صورت ناکامی یا حتی قهرمانی در این رقابتها باید چمدانهای خود را برای ترک ایران ببندد. با این حال نه فقط آن روزهای حیاتی را از دست داد که بعد از آن نیز ارزشی برای زمان قائل نشد تا بعد از یک ماه و نیم بگوید که از اول بنا نبود سرمربی تیم ملی را با عجله انتخاب کنیم. حالا بعد از گذشته هفتهها از رفتن کیروش دیگر این عجله چه معنایی میتواند داشته باشد، وقتی تیم ملی از همین امروز هم که استارت حضور در مقدماتی جام جهانی را بزند، زمان را از دست داده است!
البته بدون شک مسائل مالی و مشکلات اقتصادی بهانه خوبی برای تعلل فدراسیون و دست دست کردنهای تاج خواهد بود، اما حتی این بهانه نخنما هم نمیتواند توجیه مناسبی برای تیمی باشد که بابت بردهای پیشپا افتادهاش در جام ملتهای آسیا پاداشهای هنگفت دریافت کرده است. پاداشی نجومی که میشد آن را برای گوشهای از هزینههای سرمربی جدید در نظر گرفت، اما به راحتی پایمال و حیف و میل شد تا حالا بعد از مطرح شدن عدم عجله فدراسیون در انتخاب سرمربی جدید، نوبت به پیش کشیدن بحثهای مالی برسد که شنیدنش از زبان فدراسیوننشینها مصداق حنایی را دارد که دیگر رنگی برای کسی ندارد!