سرویس ورزش جوان آنلاین:
بدترین خبر بود
قهرمانی در بازیهای آسیایی، آن هم در رشتهای که کمتر کسی توقع داشت، هرچند آن زمان باعث شادی همه شد، اما برای حسین کیهانی تا حالا چیزی به همراه نداشته است. قهرمان دوی نیمهاستقامت کشورمان با استفاده از تعبیر بدترین خبر سال در خصوص حرفهای داورزنی میگوید: «اگر جنگ اقتصادی است باید برای فوتبال هم باشد. آیا این درست است که فوتبال ما یمن جنگزده یا عمان درجه چندم را ببرد و پاداش چندصد میلیونی بگیرد، اما ما که با دست خالی و خون دل خوردن مدال گرفتیم، منتظر بمانیم؟ من قبل از بازیهای آسیایی در پیست شهرکرد خون بالا آوردم. ما اکثر روزها در اردو و دور از خانواده هستیم تا به هدفمان برسیم. حالا که به هدفی که میخواستیم، رسیدیم با حرفهایی که زده میشود، ناامید میشویم. برنامهریزی کرده بودم در قهرمانی آسیا دو مدال بگیرم، اما حالا با چه انگیزهای کار کنم؟ یک لحظه خودشان را جای ما بگذارند. آیا میتوانند فشار تمرینات و دوری از خانواده را تحمل کنند؟»
کیهانی در ادامه میافزاید: «چطور پول برای فوتبال هست، ولی بعد از شش ماه که از مدال ما میگذرد جنگ اقتصادی را مطرح میکنند. اگر جنگ اقتصادی است باید برای همه باشد. ورزشکاران غیرفوتبالی اکثراً از قشر ضعیف جامعه هستند. مدال من چرا باارزشترین شد، به خاطر اینکه هیچکس فکر نمیکرد با وجود آفریقاییها بتوانیم به مدال برسیم. ما همیشه خودمان را ثابت کردهایم و اگر حمایت شویم بیشتر هم میتوانیم خودمان را ثابت کنیم.»
فقط ما باید صبر کنیم؟
قهرمان کاراته آسیا هم در خصوص اعتراض ورزشکاران به اظهارات اخیر داورزنی، پای زحمات و تلاشهای شبانهروزی ملیپوشان را وسط میکشد. بهمن عسکری، کاراتهکای قهرمان جهان و آسیا میگوید: «مصاحبه داورزنی همه ما را ناامید کرد. نمیدانم چرا فقط ورزشکاران باید مشکلات جنگ اقتصادی را درک کنند. ما با داشته و نداشتهها ساختهایم و میدانیم که شرایط اقتصادی کشور خوب نیست، اما دوستان که شرایط جنگ اقتصادی را میدانستند، چرا به ورزشکاران قول تجلیل و پرداخت پاداشها را دادند. اکثر ورزشکاران غیر از ورزش درآمد و کاری ندارند و چشم امید آنها به پاداش و تجلیلهای سالانه است تا پس از آنکه با دل و جان برای بالا بردن پرچم ایران زحمت کشیدند، به حق خود برسند. اکثر قهرمانان ما متاهل هستند و فرزند دارند و بعد از تلاش یک ساله به دنبال یک خروجی برای خانوادهشان هستند و در شرایط فعلی نیز با سختی زندگی خود را اداره میکنند.»
عسکری با انتقاد از پرداخت سریع پاداش فوتبالیها ادامه میدهد: «در حالی به ما میگویند که برای دریافت حق خود صبر کنید که در رشته فوتبال صبری وجود نداشت و پاداشهای دلاری بعد از هر مسابقه پرداخت میشد. بچهها فوتبال هم زحمت کشیدند و به دنبال شاد کردن دل مردم بودند، اما صبری برای آنها وجود نداشت. ولی سایر ورزشکاران بعد از چهار سال تلاش برای حضور و کسب مدال در بازیهای آسیایی باید صبر کنند! اگر قرار به صبر کردن بود همه باید صبر میکردند. نباید تبعیضی میان رشتهها وجود داشته باشد.»
مسئولان حاضرند چند ماه حقوق نگیرند؟
نایبقهرمان پارالمپیک، جهان و پاراآسیایی است و کلکسیونی از مدال دارد، اما هنوز منتظر دریافت پاداش افتخارآفرینیهایش است. سجاد محمدیان میگوید: «ما برای عزت و سربلندی مملکت و بالا بردن پرچم کشورمان تلاش میکنیم و انتظار داریم متولیان نیز از ما حمایت کنند. دولتمردان وظیفه دارند شرایط را برای زندگی مردم فراهم کنند. ما ورزشکاران هم که تکلیفمان مشخص است و هرکس در حوزه خودش وظایفی دارد، اما اینکه در جنگ اقتصادی فقط ورزشکاران باید رعایت کنند کمی عجیب است. من یک سؤال دارم؛ آیا مسئولان حاضرند چند ماه حقوق نگیرند تا به کشور کمک کنند؟ آیا بخشی از درآمدشان را برای جنگ اقتصادی میبخشند؟!»
محمدیان در ادامه عنوان میکند: «من با دو بچه، ماهانه از صندوق حمایت از ورزشکاران و پیشکسوتان ۴۳۰ هزار تومان حقوق میگیرم و اگر پاداش بازیهای پاراآسیایی و پارالمپیک نباشد به هیچ عنوان نمیتوانم ورزش را ادامه دهم. ورزشکار نباید دغدغه داشته باشد تا بتواند با فراغ بال به اهدافش برسد، اما اینکه برخی مسئولان از مدالآوران حمایت نمیکنند، باعث دلسردی ما میشود.»