در یک مناسبت بی‌ربط، در سالروز تولد میرحسین موسوی حامیانش فیلمی از او را دست به دست می‌کنند که در خانه‌ای مشغول خواندن نماز است، در حالی که سه چهار نفر هم به او برای نماز جماعت اقتدا کرده‌اند. در فیلم مذکور میز و صندلی برای نماز خواندن موسوی گذاشته شده و او بخش‌هایی از نمازش را نشسته می‌خواند در حالی که سه نفری که به او اقتدا کرده‌اند، نمازشان را ایستاده می‌خوانند و در فقه شیعه اقتدای ایستاده به نشسته صحیح نیست. موسوی در دهه ۶۰ گفته بود که مقلد امام خمینی است و حضرت امام چنین اقتدایی را درست نمی‌دانند. این البته تنها ایراد فیلم نماز مذکور نیست. در صف نماز جوانی حضور دارد که نمازش را با یک سجده می‌خواند و بعد هم با شکستن نماز شروع به صحبت با نفر کناری می‌کند! روی فیلم هم صدای اذان می‌آید که معلوم نیست به افق کجاست؛ چه آنکه موسوی و مأمومینش در حال خواندن نماز هستند و این یعنی اذان قبلاً گفته شده است!
اشکالات موجود در فیلم نشان از یک سناریوی ضعیف و اجرای ضعیف‌تر برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی و ایجاد حس همدلی و همراهی با موسوی دارد، اما وقتی حتی از اجرای یک نماز ساده برنمی‌آیند، یعنی آن‌قدر در سیاست و بازی‌های سیاسی غرق شده‌اند که امور روزانه را هم از خاطر برده‌اند.
انتشار این فیلم با واکنش‌های طنزآلود کاربران فضای مجازی روبه‌رو شد. کاربری با اشاره به نماز جمعه مختلط و با کفش اهالی فتنه سبز پشت سر هاشمی رفسنجانی نوشت: «این‌ها با کفش نماز خواندند، اتفاقی نیفتاد، اینکه نماز یک سجده‌ای اقتدای ایستاده به نشسته و وسط نماز قطع کردن و حرف زدن با کارگردان پشت دوربین است؛ چه انتظاراتی دارید شما!» کاربر دیگری هم نوشت: «از قبل دکوپاژ بکنید، برای تدوین و صداگذاری هم وقت بگذارید که خروجی کار بد نشود.» کاربر دیگری هم پرسید: «در این ویدئوی نماز خواندن میرحسین موسوی نشان می‌دهد چند نفر در آنجا هستند، به نظر می‌رسد در حصر نیست. افراد دیگر چه کسانی هستند؟» و کاربر دیگری با کنایه به او پاسخ داده که «آن‌ها هنروران هستند که متأسفانه قبل از فیلمبرداری، کامل توجیه نشده‌اند و نماز را با یک سجده می‌خوانند و وسط فیلمبرداری سکانس نماز، با عوامل پشت صحنه صحبت می‌کنند! بی توجهی کارگردان هم باعث شده فیلم نماز میرحسین موسوی و دوستان بدون حذف این صحنه‌ها اکران عمومی شود.»
کاربر دیگری توئیت کرد: «حیف او (موسوی) که قول داد تسلیم صحنه‌آرایی خطرناک رقبایش نشود، اما مدام تسلیم صحنه‌آرایی غم‌انگیز رفقایش شد و می‌شود.»
صرف نظر از سوژه طنز و خنده‌ای که این فیلم به دست کاربران توئیتر داده، افرادی که چنین سناریویی را برای تولد موسوی تدارک دیده‌اند، به جای تأثیر مثبت باعث تحقیر موسوی شدند و این شبهه را ایجاد کردند که آیا صرفاً قصد تضعیف بیشتر او را داشتند؟! حال بماند که انتشار صحنه نماز که قرار بوده ذهنیتی معنوی و روحانی ایجاد کند، می‌تواند یادآور حمله خشونت‌بار حامیان موسوی به نمازگزاران ظهر عاشورا در سال ۸۸ هم باشد؛ همان حمله‌کنندگانی که موسوی آنان را مردم خداجوی تهران نامید.
