در دو سال اخیر ریاست‌جمهوری ترامپ، اوضاع حقوق بشر در امریکا بدتر شده است. با وجود اینکه حزب متبوع دونالد ترامپ، حزب جمهوریخواه، در کنگره و دولت غالب بوده‌اند و اختیار قانونگذاری را به عهده داشته‌اند، مجموعه قوای حاکم در امریکا نتوانسته است قوانین، مقررات و سیاست‌هایی را تصویب کنند و به اجرا بگذارند که به پیشبرد حقوق بشر در امریکا کمک کند.
علاوه بر این مواردی، چون سیاست‌های ضدمهاجرتی و بیمه ملی امریکا که در داخل این کشور به گونه‌ای پیش رفته که وضعیت حقوق بشر مردم امریکا را وخیم‌تر کرده است، در خارج از ایالات متحده هم حمایت‌های نظامی، مالی و دیپلماتیک امریکا از کشور‌های سوءاستفاده‌گر، امریکا را به کشوری مبدل ساخته که نقض گسترده حقوق بشر را مرتکب می‌شود.
بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها در ایالات متحده بیش از ۲ میلیون نفر را در حبس نگه داشته‌اند. علاوه بر این حدود ۵/۴ میلیون نفر تحت نظام آزادی نیمه مشروط در امریکا عملاً زندانی هستند. درصد رشد زنان زندانی در امریکا خیره‌کننده است؛ زنان زندانی در امریکا بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۶ بیش از ۷۰۰ درصد رشد داشته و ایالت اوکلاهاما بیشترین تعداد زنان زندانی را در امریکا دارد و تأسف‌بار اینکه بسیاری از زنان زندانی در ایالات متحده حتی توانایی مالی برای تهیه وثیقه را هم ندارند.
میلیون‌ها نفر در امریکا به دلیل محکومیت‌های جنایی و ملغمه‌ای از قوانین حاکم در این کشور از حق رأی‌دادن محروم هستند. مجازات اعدام هم هنوز در ۳۰ ایالت امریکا وجود دارد و اعمال می‌شود. در سال ۲۰۱۸ تا پایان نوامبر ۲۱ نفر در امریکا اعدام و در سال ۲۰۱۸ فقط در تگزاس ۱۱ نفر اعدام شدند. وضعیت اعدام‌کردن مجرمان در امریکا هم رقت‌بار است؛ همه اعدام‌ها به جز یک مورد در این کشور یا به وسیله تزریق موادکشنده یا توسط صندلی‌های الکتریکی بوده است. علاوه بر اینها، ترامپ و دولتش از واضعان قانون امریکا خواسته‌اند که مجازات اعدام را برای جرائم مرتبط با موادمخدر وضع کنند.
وضعیت سیاهان در امریکا وخیم‌تر از سایرین است. با اینکه سیاهپوستان فقط ۱۳ درصد از جمعیت امریکا را تشکیل می‌دهند، اما ۴۰ درصد از زندانی‌های امریکا سیاهپوست هستند. سیاهپوستان بیش از پنج برابر سفیدپوستان در امریکا زندانی می‌شوند. از بین کسانی که در امریکا کشته شده‌اند و نژادشان شناسایی شده، بیش از ۲۲ درصد سیاهپوست بوده‌اند و از افراد غیرمسلح کشته شده توسط پلیس، ۳۹ درصد سیاهپوست بوده‌اند. تبعیض‌های نژادی ساختاری در استفاده پلیس از قدرت، دستگیری‌ها و ایست بازرسی‌ها علیه سیاهپوستان همچنان در امریکا جریان دارد. در ۳۷ ایالت امریکا نرخ زندانی‌شدن کودکان سیاهپوست از سفیدپوستان بیشتر است.
متهمان (و نه مجرمان) فقیر امریکایی اغلب در زندان هستند، زیرا قضات به عنوان شرط آزادی خواهان وثیقه مالی هستند که این افرادی را که بعضاً مرتکب هیچ جنایتی نشده‌اند، مجبور می‌کند مدت زمان طولانی را در انتظار محاکمه پشت میله‌ها بمانند. بسیاری از قضات محلی هزینه و جریمه‌های بی‌شماری را برای نقض قوانین حتی جزیی اعمال می‌کنند. در صورت پرداخت نکردن، این بدهی‌ها می‌تواند منجر به دستگیری‌هایی شود که موجب چرخه زندان و افزایش فقر شود. به طور مشابه، بعضی از ایالت‌ها خدمات معافیت از مجازات جرم را خصوصی‌سازی می‌کنند که این برون‌سپاری در عمل افراد فقیر را که مرتکب تخلفات جزیی می‌شوند مجازات سنگینی می‌کند و منجر به سوء‌استفاده از فقرا می‌شود.
*متن پیش رو ترجمه بخشی از گزارش ۲۰۱۹ سازمان دیده‌بان حقوق بشر است که وضعیت حقوق بشر سال ۲۰۱۸ را در سرتاسر جهان و به تفکیک هر کشور مورد بررسی قرار داده است. بدیهی است این گزارش با همان نرم‌های غربی حقوق بشری تنظیم شده و مترجم هم در مقابله با متن اصلی دخل و تصرفی در آن نداشته و صرفاً به ترجمه اکتفا کرده است.
