سرویس جامعه جوان آنلاین: تازه‌ترین خبر‌ها درباره جنگل‌های هیرکانی از قوت گرفتن نفوذ به این جنگل‌ها حکایت دارد. به گفته علی‌محمد شاعری، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس «سازمان جنگل‌ها در حال فراهم کردن مقدمات برگزاری مزایده‌ای برای بهره‌برداری از درختان افتاده در جنگل‌هاست»؛ اتفاقی که بدون شک با شرایط کنونی راه نفوذ به جنگل و تخریب آن را فراهم می‌کند. دقیقاً دو سال قبل پس از سال‌ها تلاش قانون طرح تنفس جنگل به تصویب رسید و برای اینکه آسیب بیشتری به این جنگل‌های باستانی نرسد، بهره‌برداری از درختان شکسته و افتاده هم ممنوع شد.
البته به تازگی وجهه دلسوزی برای صنایع چوب و کارگران آن هم به استدلال حامیان نادیده گرفتن قانون تنفس اضافه شد. به همین دلیل برخی مسئولان سنگ صنایعی را به سینه می‌زنند که ناقوس ورشکستگی آنها سال‌ها قبل به خاطر ضعف مدیریتی به صدا درآمده و آمار کارگران و تولیدشان از سال‌ها پیش آب‌رفته بود، ضمن اینکه از مجلس هم خبر می‌رسد که قرار است این ممنوعیت قربانی لابی‌های سیاسی شود و راه نفوذ به جنگل را دوباره باز کند.
خارج کردن درختان شکسته و افتاده از جنگل و انجام اقدامات بهداشتی در جنگل، کاری ضروری است که نمی‌توان انکارش کرد، اما شرایط حفاظت از جنگل‌های کشور به شکلی است که این اقدام راه تخریب بیشتر را باز می‌کند. تجربه نشان داده که نظارت بر فعالیت بهره‌برداران در جنگل به‌درستی صورت نمی‌گیرد و سازمان جنگل‌ها توانایی لازم را در این خصوص ندارد. به همین دلیل برخی بهره‌برداران، درختان سالم جنگل را نیز تخریب می‌کنند تا آنها را هم بخشکانند و به عنوان درختان بیمار از جنگل خارج کنند.
این در حالی است که تاکنون تحقیق جامعی نیز درباره حجم درختان شکسته و افتاده جنگل و ارزش اقتصادی آنها صورت نگرفته و کم نیستند کارشناسانی که مقدار درختان افتاده و شکسته جنگل را ناچیز می‌دانند و تأکید می‌کنند که این درختان نمی‌توانند نیاز کارخانه‌های وابسته به چوب را فراهم کنند.
از سوی دیگر هم نمی‌توان هر درخت افتاده و شکسته‌ای را آفت محسوب کرد، چراکه این درختان به نوعی جامعه‌ای خرد را در جنگل تشکیل می‌دهند و برای بسیاری از گونه‌های جانوری مفید محسوب می‌شوند.
در شرایطی که هنوز آمار دقیقی از تعداد و نوع درختان افتاده و پوسیده داخل جنگل وجود ندارد، عده‌ای از عبارت‌هایی مانند «وجود بیش از حد درختان افتاده» صحبت می‌کنند تا بتوانند از این طریق در زمان اجرای طرح تنفس هم وارد جنگل شوند.
اکنون این پرسش مطرح است که وقتی هنوز هیچ پژوهش و تحقیق علمی در این زمینه صورت نگرفته، چگونه و بر اساس چه معیار و شاخصی، آماری اعلام می‌شود که وجود بیش از حد درختان افتاده به زیان جنگل است؟
دلسوزی غیرمنطقی برای کارخانه‌های کاغذ و آفت‌زدایی نباید بهانه‌ای برای نادیده گرفتن قانون تنفس جنگل‌ها و نابودی بیشتر هیرکانی کشورمان شود.
