سرویس جامعه جوان آنلاین: محمدحسین امید، رئیس دانشگاه علمی - کاربردی سال گذشته از اشتغال بیش از ۷۵درصد دانش‌آموختگان مراکز علمی - کاربردی در بازار کار خبر داده بود. در حالی که در تازه‌ترین اظهاراتش به آمار ۷۰درصدی در این زمینه تأکید کرده است.
تناقض ۵ درصدی این آمار هرچند با اغماض قابل نادیده گرفتن است، اما کاهش آن هم هیچ توضیحی از سوی مدیریت این مرکز نداشته است.
در سال‌های اخیر تعداد زیادی از نهاد‌ها و ارگان‌های دولتی و خصوصی برای خودشان مراکز علمی - کاربردی تأسیس کردند که اکثر دانشجویان این واحد‌ها هم کارکنان همین ادارات و مؤسسات بودند.
گستردگی این واحد‌های علمی - کاربردی مؤسسات مختلف، چنان آشفتگی‌ای در آموزش عالی ایجاد کرده بود که حتی صدای رئیس‌جمهور هم درآمد.
رئیس‌جمهور با اعتراض به اینکه چرا برخی از وزارتخانه‌های ما چندین دانشگاه، پژوهشگاه و دانشکده دارند، گفته بود: «مگر ما باید بیشتر از یک آموزش عالی داشته باشیم؟ بنابراین تمام این بخش‌ها یا باید منحل یا ادغام شوند و جای شرمندگی است این جمله را بگویم که یک فرد لیسانسه پای مدرک دکترا را امضا می‌کند و این به معنای آن است که آموزش عالی ما در مسیر درستی قرار ندارد و هر دستگاهی و هرکسی برای خودش دانشگاه، یک آموزش عالی، استاد و دانشجو دارد و مدرک صادر می‌کند.»
در واقع دانشگاه علمی - کاربردی نه تنها با هجوم کارکنان نهاد‌های دانشگاه‌دار! مواجه بود، بلکه از استاندارد‌های پایین آموزشی هم رنج می‌برد. کیفیت تحصیلی برخی واحد‌ها به شکلی بود که این اواخر برخی از نهاد‌ها مدارک واحد آموزشی خودشان را هم قبول نمی‌کردند! در همین راستا بسیاری از واحد‌های علمی - کاربردی در شرف تعطیلی قرار گرفتند.
براساس اهداف دانشگاه جامع علمی-کاربردی، بخش قابل‌توجهی از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان مراکز جامع علمی - کاربردی را شاغلان تشکیل می‌دهند؛ یعنی همان‌هایی که قبل از دانش‌آموخته لقب گرفتن و فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه علمی - کاربردی و حتی پیش از ورود به این دانشگاه هم صاحب شغل بوده‌اند و فقط برای ارتقای مهارت یا جایگاه خود، اقدام به تحصیل در مراکز جامع علمی - کاربردی کرده‌اند.
جالب اینکه معاون پژوهشی این دانشگاه در ابتدای سال جاری از آغاز به کار طرح رصد اشتغال در این دانشگاه طی دو مرحله خبر داد. برنامه‌ای که براساس آن قرار بود در مرحله نخست، ورودی‌های سال ۱۳۹۰ به بعد طی یک فراخوان پیامکی، برای ثبت وضعیت شغلی خود فراخوانده شوند و در گام بعدی، باشگاهی مربوط به دانش‌آموختگان تشکیل و فصل جدیدی از خدمت‌رسانی به دانش‌آموختگان این دانشگاه انجام شود.
به عبارت دیگر، بحث رصد اشتغال دانش‌آموختگان مراکز جامع علمی- کاربردی، طرحی است که قرار بود از ابتدای سال جاری انجام شود و مشخص نیست به کجا رسیده است، به ویژه آنکه قرار بوده فراخوان پیامکی شود. این در حالی است که سخنان مسئولان به گونه‌ای است که گویی این طرح نه تنها در فاز نخست، در فاز‌های دیگر نیز پایان یافته و به نتیجه رسیده است؛ نتیجه‌ای که در کمال شگفتی، تقریباً مشابه نتیجه سال قبل از آب در آمده است!
