کمتر کسی است که نداند کشور روز‌های سخت اقتصادی را پشت سر می‌گذارد و ورزش هم مستثنا از این فضا نبوده است و در ماه‌های اخیر بار‌ها مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون‌های مختلف از اینکه باید ورزشکاران شرایط کشور را درک کنند، صحبت و تأکید کرده‌اند که با توجه به این شرایط، هزینه‌ها باید مدیریت و جلوی اعزام‌های غیرضروری گرفته شود. در چنین شرایطی اتفاقاتی در ورزش می‌افتد که نشان می‌دهد گویا در وزارت ورزش، فوتبالی‌ها از ریاضت اقتصادی که وزیر ورزش و معاونانش در ماه‌های اخیر در بوق و کرنا کرده‌اند، مستثنا هستند و مانند تمام سال‌های اخیر تافته جدابافته‌اند، طوری که در سخت‌ترین شرایط اقتصادی کشور و در روز‌هایی که برخی رشته‌های مدال‌آور و المپیکی لنگ اندک پولی برای برگزاری اردوی قهرمانانشان هستند، اما برای فوتبال پول‌پاشی می‌شود و خبری از اجرایی شدن اقتصاد مقاومتی در این رشته پرطرفدار نیست.
جمعه شب بود که وزارت ورزش با افتخار اعلام کرد یک میلیون و ۵۰ هزار دلار که معادل ۱۲ میلیارد تومان می‌شود برای پاداش پیروزی تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل حریفان نه‌چندان قوی پرداخت کرده است. پول‌پاشی که بیانگر رویکرد تبعیض‌آمیز مسعود سلطانی‌فر و همکارانش در وزارت ورزش است، آن هم وزارتخانه‌ای که باید تمام رشته‌های ورزشی را به یک چشم ببیند. با این حال به نظر می‌رسد وزیر ورزش برای در چشم مردم بودن و اینکه متهم به کم‌کاری برای تیم ملی نشود، حاضر است از بیت‌المال پاداش چند میلیون دلاری به تیم ملی پرداخت کند تا به این وسیله دیده شود و احیاناً مورد خشم کی‌روش و ملی‌پوشان قرار نگیرد!
هنوز از خاطره‌ها نرفته که ملی‌پوشان فوتبال پیش از اعزام به جام ملت‌ها به دلیل عدم پرداخت پاداش‌شان، رسانه‌ها را تحریم کردند و بین خودشان و مردمی که هزینه‌هایشان از جیب آن‌ها پرداخت می‌شود، حصار فولادی کشیدند و پس از دریافت پاداش‌های ۵۰ میلیونی، آن هم به‌خاطر برد دو حریف درجه چندم در دیدار‌های تدارکاتی بود که نطق‌شان مقابل دوربین‌ها و میکروفون‌ها باز شد!
در حالی وزیر ورزش این‌گونه از بیت‌المال برای فوتبال گشاده‌دستی می‌کند و ابایی ندارد که در این شرایط سخت که کشور درگیر جنگ اقتصادی است، یک میلیون دلار برای پیروزی فوتبال مقابل تیم‌های درجه سوم هزینه کند. این در شرایطی است که ورزشکاران رشته‌های دیگر که مدال‌ها و افتخاراتشان را در رقابت‌های جهانی و المپیک یک تریلی هم نمی‌تواند بکشد، لنگ کوچک‌ترین حمایت‌ها و امکانات هستند! آن هم در حالی که فوتبال ۴۳ سال است در آسیا چه در سطح ملی و چه باشگاهی نتوانسته به قهرمانی برسد. با این حال مورد عنایت دلاری وزیر ورزش قرار می‌گیرد، در حالی که پول‌پاشی میلیون دلاری وزارت ورزش هیچ خروجی برای کشور ندارد.
در اینکه فوتبال یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی است، شکی نیست، اما کمتر ملی‌پوش فوتبالی است که با توجه به قرارداد‌های چند میلیاردی‌اش با باشگاه‌های خارجی و داخلی زندگی‌اش لنگ پاداش میلیاردی وزارت ورزش باشد. فوتبالیست‌های کشورمان در مقایسه با بقیه قهرمانان و مدال‌آوران بالاترین سطح درآمد‌ها را دارند. بدیهی است در شرایط سخت اقتصادی اگر وزارت ورزش پولی در خزانه‌اش دارد باید خرج ورزشکارانی کند که محتاج سطحی‌ترین امکانات و حمایت‌ها برای افتخارآفرینی ورزش کشورمان هستند.
همین چند هفته پیش بود که ملی‌پوشان رشته کاراته که یکی از امید‌های اصلی ایران در المپیک توکیو برای کسب مدال هستند با هزینه شخصی به مسابقات رفتند، در چنین شرایطی وزارت ورزش با دست کردن در جیب مردم و حساب بیت‌المال، نزدیک به ۱۲ میلیارد به ملی‌پوشان فوتبال که از هر لحاظ تأمین هستند، پاداش می‌دهد، پاداش‌هایی که به جای روانه شدن به جیب فوتبالیست‌هایی که باز هم حسرت قهرمانی در آسیا را به دل مردم گذاشتند، باید برای ورزشکار و قهرمانی هزینه شود که قرار است کمتر از دو سال دیگر در المپیک توکیو برای کشورمان افتخار کسب کند و پرچم ایران را بالا ببرد.
به طور قطع پرداخت چنین پاداش‌های هنگفتی، آن هم از بیت‌المال توسط وزیر ورزش به تیم ملی فوتبال محکوم است و مسعود سلطانی‌فر باید بابت چنین حاتم‌بخشی که از بودجه عمومی کشور انجام داده، مورد بازخواست نمایندگان مجلس قرار گیرد و حتی به پای میز استیضاح کشیده شود. بدون شک با علنی شدن پول‌پاشی وزارت ورزش برای فوتبال باید جلوی چنین رویه‌ای در ورزش کشور گرفته شود و با برخورد با چنین رویه نادرستی، اجازه دست‌درازی مدیران وزارت ورزش به بیت‌المال برای پرداخت‌های پاداش‌های میلیاردی به ملی‌پوشان فوتبال، آن هم به خاطر پیروزی مقابل چند حریف معمولی داده نشود، در حالی که قهرمانان خیلی از رشته‌ها با وجود کسب افتخارات بزرگ، هنوز پاداش میلیونی موفقیت‌شان را دریافت نکرده‌اند!
