سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: حسین اسرافیلی، شاعر پیشکسوت انقلاب در گفتوگو با «پایگاه خبری حوزه هنری» با بیان اینکه بعد از انقلاب اسلامی آثاری که به وجود آمد در ادامه ادب ارجمند و گرانسنگ گذشته بوده است، اظهار کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی مولفههایی بر شعر وارد شد که ماندگار است. وی ادامه داد: نخ نامرئی که پشت کلمات و ادبیات انقلاب اسلامی است و این ادبیات را مانند دانههای تسبیح به هم ارتباط میدهد همان تعهد است. کافی است شاعران به ارزشها توجه داشته باشند و به ضدارزشها نپردازند، در آن صورت بسیاری از شعرها حتی عاشقانهای نجیب هم شعر انقلاب اسلامی محسوب میشوند.
اسرافیلی اظهار داشت: شاعران جوان ادامه دهنده راه ادبیات ارزشمند گذشته ما هستند و در آثارشان مؤلفههای آرمانگرایی مشهود است، البته برخی از جوانان به ترانگی و پرداختن به مفاهیم اروتیک روی آوردهاند که اینها با گذشت زمان متوجه خواهند شد مسیر را اشتباه رفتهاند. چند وقت قبل یکی از شاعران جوانی که شعرهای اینچنینی در آثارش بسیار بود، شعری خواند که نشان میداد از این فضا دلزده است و برایم این رویکرد بسیار جالب بود. خود این افراد هم به این نتیجه رسیدهاند که گاهی توصیف برخی صحنهها در شعر مستهجن است و از این آثار خسته شدهاند.
این شاعر با تأکید بر اینکه امروز شعر متعهدانه و آرمانگرایانه انقلاب اسلامی در جایگاه خوبی حضور دارد، عنوان کرد: در رابطه با استقبال مردم از شعر انقلاب باید نظرسنجی باشد که با مراجعه به دانشجویان، دانشآموزان و خانوادهها ببینیم مردم تا چه اندازه با ادبیات انقلاب اسلامی آشنا هستند. تیراژ کتابهای شعر بسیار محدود است. ۲ تا ۳ هزار مدعی شاعری در کشور داریم، اما تیراژ آثارشان بسیار پایین است و نشان میدهد خود شاعران به مطالعه علاقه ندارند و تنها دوست دارند آثار خودشان را عرضه کنند.
وی افزود: جامعه ما جامعه شعردوست است و بسیاری از ضربالمثلهای ما لباس شعر بر تن دارند و بسیاری از مصراعها و بیتها تبدیل به ضربالمثل شدهاند. پشت هر وانت میبینید یک بیت از شاعری نوشته شده است. مردم در کنار قرآن روی طاقچه حافظ دارند و دلمشغولی مردم شعر است، البته بستگی دارد که ما شعر را چگونه ارائه دهیم. نحوه ارائه ما خیلی مهم است. شاعر باید به این مسئله توجه کند که چرا در گذشته در آثار ما ابیات حکمتآمیز فراوانی وجود داشت و در هر مورد اخلاقی، رفتاری، سیاسی، اجتماعی و دینی به اینگونه مفاهیم توجه میشد.