فوتبال قانون نانوشتهای دارد، قانونی که همه از آن باخبرند و خوب میدانند که اگر رعایتش نکنند، تاوان سختی خواهند داد. به تاریخ فوتبال هم که نگاه کنیم تیمهای بزرگی را میبینیم که به واسطه نادیده گرفتن این قانون و اهمال در اجرای آن به راحتی باختهاند و کنار رفتهاند.
قانون نانوشته فوتبال میگوید: اگر از موقعیتهایت استفاده نکنی و گل نزنی، بدون هیچ شکی گل خواهی خورد. این یک قانون ثابت شده است. جام ملتهای آسیا به حساسترین مرحله خود رسیده، به جایی که بعد از آن فقط دو تیم باقی میمانند که آنها هم باید فینال را برگزار کنند. نگاهی به اسامی چهار تیم حاضر در نیمهنهایی شاید خیلیها را شوکه کند، چراکه حضور ایران و ژاپن به عنوان مدعیان قهرمانی قابل پیشبینی بود، اما قطر و امارات هرگز، آن هم با حضور مدعیان بزرگی، چون استرالیا و کرهجنوبی یعنی قهرمان و نایبقهرمان دوره قبل در یک چهارم نهایی!
اینجاست که قانون نانوشته فوتبال اجرا شد، نگاه هم نکرد که مقابلش قهرمان است یا نایبقهرمان، تمام کسانی که شامگاه جمعه مصاف کرهجنوبی مقابل قطر و استرالیا برابر امارات را دیدند، به وضوح مشاهده کردند که دو تیم مدعی قهرمانی برتری کاملاً محسوسی نسبت به حریفان و فرصتهای گلزنی زیادی داشتند، اما از آنها بهره نبردند. در عوض هم امارات و هم قطر از تکموقعیتهایشان به خوبی استفاده کردند و اتفاقی افتاد که کمتر کارشناسی در فوتبال آسیا فکرش را میکرد.
تیم ملی فوتبال کشورمان تا اینجای کار بدون ایراد جلو آمده، نوع بازی و تاکتیک تیم ملی بهگونهای بوده که ترس را از همان ابتدای بازی در دل حریف میاندازد. تیم ملی در دفاع، هافبک و حمله خوب و منطقی کار میکند، با این حال باید قدر فرصتهایمان را بدانیم. امروز و پیش از رویارویی بزرگ فردا مقابل ژاپن باید از سرنوشت کره جنوبی و استرالیا درس بگیریم و مقابل حریف مرموز و مارموزی! چون ژاپن از تکتک موقعیتهایمان استفاده کنیم، درست مانند آنچه در برابر چین انجام دادیم و اجازه تفکر به حریفمان را ندادیم. فراموش نکنیم که ژاپن، عربستان مدعی و ویتنام سختکوش را درست همینگونه و با استفاده از تکموقعیتهایش حذف کرد و بالا آمد و حالا برای ما هم برنامههای زیادی دارد.
تنها دو بازی تا تحقق رؤیای ۴۳ ساله فوتبال ایران باقی است، دو دیداری که باید با حواس جمع و البته اتحاد و همدلی برای پیروزی و موفقیت در آنها آماده شویم. دو دیدار حساسی که باید قانون نانوشته فوتبال را در آنها به خوبی رعایت کنیم تا اسیر جوسازی، ناداوری و کارشکنیهای احتمالی خارج از زمین نشویم. نباید از یاد ببریم که حضورمان در فینال و رویارویی با قطر یا امارات به مراتب سختتر از دیدار با ژاپنی است که فردا برابر ما فوتبال بازی میکند. ما میتوانیم در زمین مسابقه با دقت و قدرت این تیم را شکست دهیم.
چیزی که تاکنون به دست آوردهایم، ارزشمند است، اما در برابر آنچه در مقابل داریم و میخواهیم به دستش بیاوریم، اصلاً به حساب نمیآید. آنچه به دست آمده با زحمت، تلاش و همدلی به دست آمده، اما برای چیزی که امروز میخواهیم به دستش بیاوریم باید چند برابر زحمت بکشیم، تلاش کنیم و همدل باشیم. البته به کارمان، قدرت و دقت چندین برابر را هم باید اضافه کنیم تا بتوانیم به موفقیت کامل دست پیدا کنیم. فراموش نکنیم که قانون نانوشته فوتبال به هیچ تیمی رحم نمیکند و اتفاقاً هرچه نام این تیم بزرگتر باشد این قانون لازمالاجراتر میشود. البته پرسروصداتر و پرحاشیهتر که امیدواریم بچههای شایسته و قدرتمند تیم ملی فوتبال کشورمان همانگونه که تاکنون پیش آمدهاند، این قانون سخت را دوباره دور بزنند و به کره و استرالیا یاد بدهند که چگونه باید از چنگال وحشتناک این قانون سخت گریخت. باید بزنیم که نخوریم، باید بههوش باشیم که اگر نزنیم، میخوریم و تمام آنچه را که اندوختهایم به باد خواهیم داد.