سرویس تاریخ جوان آنلاین: اثر تاریخی – روایی «تاریکِ روشن» که به روایت خاطرات سه تن از زندانیان کمیته سابق مشترک ضدخرابکاری ساواک پرداخته، در زمره کتبی است که اخیراً از سوی انتشارات موزه عبرت ایران منتشر و به تاریخپژوهان انقلاب ارائه گشته است. در خاطرات چهرههایی که این مجموعه محملی برای بازگویی آن شده است، تصویری نسبتاً جامع درباره نحوه رفتار با زندانیان سیاسی به ویژه در دهه ۵۰ آمده و به ویژه به روایت انواع شکنجههایی که بر آنان میرفته، توجهی ویژه مبذول گشته است. در دیباچهای که ناشر بر این اثر نگاشته، علل و ضرورتهای تدوین و انتشار این آثار، بدین شکل مورد اشاره قرار گرفته است: «شکوه زندگی و هنر مردان بزرگ تاریخساز الهی این است که آنان نهتنها سالکان طریق معرفت و کمال که الگویی بسیار سازنده و هدایتگری سعادتآفرین برای انسانها و مجموعه بشریت به حساب میآیند. چنانکه گویی سرتاسر زندگی آنان پیامی است بر جانها و دلهای دیگر انسانها تا خویش را بازیافته و کرامت انسانی خود را پاس دارند. آنان مست جام الستند و پروایی از ساغری ندارند. آنان دل در پی دلدار دادهاند و هراسی از عاشقی ندارند. دل به دریای طوفانها میسپارند و دل به میانه دریا دادهاند. تلاطم صدای امواج، آنان را به ستوه نمیآورد و نگاه آنان تنها به آبی دریاست. آنها از آنجا که عاشق خط سرخ شهادت و عاشقی خدایند، دلهای پاک خود را در دستان حسین زمان خویش میگذرانند و میگذرند. این جاذبه روح نواز آنان است که به دیگر انسانها میآموزند که همانند ما زندگی کنید! هرچند که در خلوت آنان «من و مایی» وجود ندارد. پنداری که خداوند اینان را در گذرگاههای تاریخ به صورت چراغی فروزان فرا راه بشریت قرار داده تا در پرتو وجودشان کاروان انسانیت از مغاک خاک و سکر و ظلمت رهایی یافته و به وادی نور و روشنایی گام نهد. اینان چونان ستارگانی هستند تا واماندگان در تاریکی ظلم و بیدادگری و دلبستگی به دنیا و دامهای شیطانی را به حقیقت و کمال رهنمون شوند.
این بزرگ مردان از چه ویژگیهایی برخوردارند که به چنین مأموریتهای عظیم و سترگ همت گماشته و با ایفای نقش خویش بار مسئولیتی چنین سنگین را با موفقیت به سر منزل مقصود رساندهاند؟ شاید کوتاهترین و گویاترین پاسخ این باشد که اینان با داشتن فضیلتهای بسیار، هر کدام بسته به مراتب وجودی خویش، توفیق یافتهاند، صفات و کمالاتی را در قالب وجودی یک انسان متبلور ساخته، در حد توان مصداق کاملی را به نمایش بگذارند.
در این راستا موزه عبرت ایران بر آن است تا رسالت عظیمش که همانا رساندن پیام مبارزان و جان برکفان میهن اسلامیمان که در سالهای سیاه رژیم شاهنشاهی در قربانگاههای دژخیم مورد سختترین و غیرانسانیترین شکنجهها قرار میگرفتند را به گوش همگان برساند. کتابی که پیش روی شماست گوشهای است از آن همه ستمی که بر ملت شریف ایران روا داشته شد. امید آن داریم مصداق «سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند» درد دلها و خاطرات آن روزها بر دلهایتان بنشیند و ساعتی هم قدم و هم پا با کسانی زندگی کنید که تمامی سالهای گرانقدر زندگیشان را در راه رسیدن به آرمانهای مقدس الهیشان صرف نمودند.»